Asi'nin Hiç Yazılmamış Güncesi

yoksun

Herkes bilmiyordu burada olduğumuzu. Bugün Çağla'ya söylediler. Cesur çok ısrar etti. Bana bi şeyler için ısrar edebiliyor artık. Daha sağlıklı durduğumu söylüyor. Çağla, Ada'yı görünce gülümseyip ağlamaya başladı. Ben de ağladım onu öyle görünce. Orada değilsin anladım. Orada olsan Çağla böyle olmazdı. Kim bilir hangi cehennemdesin. Ben bilmek istemiyorum.

🌻

Akşama doğru Çağla aradı. Her gün arıyorlar. günün her saati birisi arıyor. Cesur, Yaman, Çağla, Rüya, Neslihan teyze. Sen hâlâ evde yoksun. Sen olsan arayamazlardı zırt pırt. Hiçbiri seni anmıyor. Gebermiş olmalısın bir yerlerde. Herkes yokluğunu çoktan kabullenmiş. Ya da bana senden bahsetmemek için ekstra çaba gösteriyorlar. Umrumda değil. Çağla ada'yı çizmek istedi. Telefonu yattığı yere koydum. Yanına kıvrılmıştım, uyuyakalmışım. Çağla ikimizi de çok güzel resmetmiş. Resmin tamamını göstermedi. Biliyorum o köşeye seni de iliştirdi. Elime geçirirsem yırtıp atacağım. Herkes var ama en çok sen yoksun. O resimde de var olamazsın.

🌻

Ada'nın bez bağlamaması lazım artık. Tuvalet eğitimi verilmesi gereken bir yaş varmış çocuklarda. Kitaplarda çok değişik şeyler yazıyor. Hepsini uygulamaya yetişemiyorum. Ada, çabucak büyümeye başladı sanki. Kızımız sidikli gibi geziyor evin içinde. Halıları kaldırdım. "hiş hiş" derken olduğu yere yapıveriyor. En azından çişinin geldiğini söylemeye başladı. Umarım tutmayı da öğrenir.

🌻

Bugün ilk kez "baba" dedi aslında Ba-ba-ba diye art arda sıraladı heceleri. Baba da demiş oldu. Dede de diyebiliyor. daha anne diyemiyor. An-ne diye heceliyorum -ne'sini çıkarıyor. Baba deyip durmasın artık başka heceleri de öğrensin istiyorum. Evin içinde hiç olmayan birine sesleniyor, farkında değil. Canımı sıkıyorsun.

🌻

Ada yine hasta oldu. Sürekli hasta oluyor. Ona iyi bakamıyorum. Gerçekten çok beceriksizim. Anne nasıl olunur bilmiyorum. Rüya biraz yanımda kalmayı teklif etti, istemedim. Gerek yok. Artık kimsenin varlığına güven duyamıyorum. Herkes bir gün gidiyor, ne gerek var gelmesine. s
Sadece ada ve ben varız. Ona iyi geleceğim. Onu hiç terk etmeyeceğim. Onu hiç bırakmayacağım. Senin gibi korkak olmayacağım.

🌻

Alnını sehpaya çarptı, şişti, morardı. Yürümeye çabaladıkça bir yerlerini incitiyor. Ağlıyor, ağlıyor, ağlıyor sonra yeniden yürümeye çabalıyor. Ona hayranım. Senin gibi ilk düşüşte yürümekten, yürütmekten vazgeçmiyor. Sana çekmemiş. Beter ol.

🌻

Dişleri o kadar kaşınıyor ki onunla birlikte ben de ağlıyorum. Çok bağırıyor, hiçbir şeyden memnun değil, ne yapsam susmuyor. Delirecek gibi oluyorum. Sonra bir kere gülümsüyor ya yüzüme, her şey güzelleşiveriyor. Çok güzel kokuyor biliyor musun? Daha önce hiç böyle güzel bir şey koklamamıştım. Tam ensesinde saçlarının bittiği yerden öyle güzel bir koku yayılıyor ki her şeyi unutuyorum. Seni değil. Seni merak ediyorum o zamanlar. Ada, aklımı karıştırıyor.

🌻

Kreşe gitmek istemiyor. Yabancı dili tam çözemedi. Anlamadığı için eve gelince mızıltılarla ağlıyor. Bol bol çizgi film dinletmiştim, şarkılar söylemiştim yanında. Heralde kendim konuşamadığım içim o da anlayamıyor dili. Kreşe alışınca anlayacak, hemen pes etmesine izin veremem. Çok ağlıyor, her şeye ağlıyor, sınırlarımızı korurken zorlanıyorum. Ama onlara ihtiyacı var. Kendini güvende hissetmesi için ona sınırları öğretmek zorundayım. Ona hayatta sağlam kalabilmeyi öğretmek zorundayım.

🌻

Ada, mumu yaktırıyor sonra bana üfletip söndürtüyor. Bunu defalarca tekrarladık. Kim bilir hangi çizgi filmden aklında kaldı. Sanırım doğum günümü kutluyor kendince. Onu çok seviyorum. Seni değil. Senden nefret ediyorum, sözümü tutuyorum merak etme.