Asi'nin Hiç Yazılmamış Güncesi

Bir Avuç Su

''Uyan hadi uyan!''

Alaz'ın gözleri, yüzüne pat pat vuran eller yüzünden zorla açılmıştı güne.

''Ne oluyor ya...'' diyen pürüzlü mızmız sesi uyanmayı reddediyordu.

''Aklıma ne geldi bak dinle.''

''Asi saat kaç?'' derken gerinip gözlerini ovuşturmuştu.

''Kalk da kendin bak!''

''Oufff!'' diye doğrulup bağdaş kurduğunda uykusu da yanına kuruluvermişti. Ayrılmaz ikiliydiler şu anlık.

''Şimdi de burada mı kavga edeceğiz? Rüyanda mı gördün... Et bakalım dinliyorum.''

Asi, Alaz'ın yanağına bir tanecik daha tokat atarken aslında şu hâlinin yanaklarından mıncırmak istemişti. Ama çaktırmadı.

''Dinliyorsun değil mi?''

Alaz kafasını uykulu bir bıkkınlıkla sallamıştı.

''Sen de günlük yazacaksın!''

''Ne? O nereden çıktı ya?''

Asi, hevesle anlatmaya devam ederken gözlerinin parlayışı Alaz'ın somurtuk suratını yumuşatmaya başlamıştı.

''Gece yatarken düşündüm aslında. Uykumuz açılmasın diye sabah söylemek istedim.''

''Yaa... Gece beni mi düşünüyordun uyumadan önce?''

Gözlerini deviren Asi, koca bir bebekle uğraştığını tekrardan hatırlamıştı.

''Evet maalesef ki, seni düşünmeden uyuyamıyorum!''

''Ya kızım dürtsene beni! Bütün gece canın istemiyor sanıp kendimi zor tutmazdım!''

''Hem arsız hem sapıksın...''

Alaz gittikçe çocuklaşırken Asi'ye eğilip kafasını onun bağrına yaslamıştı. Şimdi Asi'nin kollarına sığmaya çalışan kocaman bir çocuğa benzemişti.

''Niye günlük tutmamı istiyorsun, nerden esti gece gece?''

''Ben tutuyorum diye? Sen de tut. Bir tek benim günlüğümü okumakla olmaz. Benim de seninkini okumam lazım Alaz oğlan.''

Dudaklarından kaçan kıkırtı Asi'nin de yüzünde tebessüm açtırmıştı.

''Ne gülüyorsun, çok mu komik?'' derken Alaz’ın kafasına bir tane geçirmişti.

''Hayır da, ne bileyim Asi, beni bunun için heyecanla uyandırman beklenmedikti.''

''Kafanı topla diye ne kadar uğraştığımı görüyorsun demek, sen de bir zahmet çabala istersen?''

''Çok uykum var, çok!'' Uyku kelimesiyle esnemesi de aynı âna denk gelmişti.

''Hadi uyuyalım sonra tutarız günlüğü.''

Beline sarıldığı Asi'yi kendisiyle birlikte yatağa düşürdü.

''Ya Alaz bırak beni bir, bırak!''