Revenge tastes of blood

XVI- „Te dni"

Kiedy mieliśmy wracać Caspian oznajmił że już jest za późno na ogarnianie sali dlatego przyjdzie rano. Może z Castielem.

Tej nocy nie spałam , oglądając seriale i zajadając się popcornem.

Na następny dzień będę miała wyrzuty ze to zjadłam a i tak potem znów się najem.

Tak działało moje ciało podczas miesiączkowania.

Zjebanie .

Brzuch zaczął mnie boleć nie miłosiernie , przez co czułam się jeszcze gorzej psychicznie. 

Moje potwory towarzyszyły mi aż do rana. Gdzieś o 9 zadzwonił kurier bo przysłał lustra. Wniósł je patrząc na mnie współczująco.

-Te dni?- zapytał . Był ładny , jego kręcone włosy na bank były miłe w dotyku. Zaraz , kurwa , stop. Uśmiechnęłam się lekko po czym potwierdziłam.- Słabo. Moja siostra przechodziła przez to mega boleśnie.

-Przechodziła? Ma menopauzę?- Nie wiedziałam ile miał lat a istniało prawdopodobieństwo ze ma o wiele straszę rodzeństwo.

-Nie, zmarła.

Nie zamierzałam mówić ze mi przykro. Po pierwsze nie było po drugie takie słowa i tak nic nie dają.

-Jak masz na imię?- zapytałam kiedy chłopak zaproponował żeby wnieść te lustra wyżej. Cóż za dżentelmen.

-Killian.. Mam na imię Killian.- Podobało mi się . Było trochę jak z Kapitana Haka.- A ty?

Dałabym sobie głowę uciąć że gdzieś go już spotkałam , po dłuższym przyjrzeniu faktycznie kogoś mi przypominał.

Tylko nie wiedziałam kogo.

-Astoria.- Uśmiech wpełzł na moją twarz i tak już na niej pozostał.

-Chciałabyś się może .. spotkać?- Chwilowa nie odpowiadałam , bo nie wiedziałam co.

-Jasne, czemu nie.- Troszeczkę oszołomiona dalej rozmawiałam z chłopakiem bardziej go poznając. Dowiedziałam się że tak naprawdę nie wiedział o swojej siostrze. Dowiedział się dopiero po jej śmierci a ojciec mu dużo opowiadał.

Ponoć tak było tez na odwrót. Jego siostra nie zdążyła go poznać.

Podałam mu swój numer telefonu, bo powiedział że tak szybciej będziemy mogli się skontaktować w sprawie następnego spotkania.

Liczyłam na nie.

Kiedy już wniósł te lustra zrobiło się niezręcznie.

-Dziękuję i mam nadzieje że się jeszcze spotkamy.- odparł . Byłam trochę zdziwiona.

-To ja dziękuje przecież nie wniosłabym tych luster sama.- parsknęłam prowadząc go do wyjścia .

Trzask usłyszałam już kilka chwil temu, wiec nie powinnam być zdziwiona ze ktoś przyszedł .

Jednak i tak nagle zamarłam bo w drzwiach pojawił się Caspian. Niby nic nas nie łączyło a ja czułam tylko czasami do niego skrawek sympatii to jego widok i tak zabolał .

-eee? Znacie się ?- zapytałam kiedy patrzyli na siebie dziwnie. Killian z lekkim uśmiechem a Caspian z tą samą co zawsze wkurwioną miną.

Chłopak którego właśnie poznałam byłby przerażony nie uśmiechnięty, tym bardziej patrząc na ciało Caspiana...Musiał go znać.