Το επόμενο πρωί σηκώθηκα από το κρεβάτι, με μαύρες σακούλες κάτω από τα μάτια μου.
Δεν κατάφερα να κλείσω μάτι μετά από αυτό που μου είχε συμβεί εχτές.
Έκανα ότι έκανα, συνήθως σηκώ- θηκα από το κρεβάτι, έβαλα τα ρούχα μου, έφτιαξα την τσάντα μου για την σχολή και έπειτα πήγα στην κουζίνα να φτιάξω το πρωινό μου.
Βγήκα από το δωμάτιο, αφηρημένη μέσα στις σκέψεις μου, μέχρι που είδα την γιαγιά μου και ξαφνιάστηκα.
《Με τρόμαξες γιαγιά》της είπα καθώς έπιασα με το χέρι μου στο σημείο που βρίσκεται η καρδιά μου.
《Πως πέρασες εχτές στα γενέθλια σου; πέρασες καλά》ρώτησε 《άργησε να έρθεις, ανησύχησα λιγάκι, αλλά τώρα που σε βλέπω, τσάμπα φοβήθηκα.》είπε καθώς με έβλεπε από πάνω μέχρι κάτω, για να σιγουρευτεί ότι ήμουν καλά.
《Μην ανησυχείς γιαγιά, πέρασα πολύ καλά με τις φίλες μου, ήταν ωραία》της απάντησα με ένα χαμόγελο.
Δεν θέλω να την κάνω να ανησυχεί ήδη έχει πολλά στο μυαλό της. Δεν θέλω να της γίνομαι βάρος.
《Θα πάω στη κουζίνα να φτιάξω πρωινό, θέλεις να σου κάνω κανένα τοστ》την ρώτησα.
《Ναι, αν μπορείς,θα ήθελα να μου φτιάξεις ένα τοστ》και χαμογέλασε.
Έτσι η γιαγιά έκατσε στο τραπέζι και εγώ στην κουζίνα, για να φτιάξω το πρωινό μου και το τοστ της γιαγιάς μου.
----------------------------------------------------------
Όταν τελειώσαμε το πρωινό μας, σηκωθήκαμε από το τραπέζι, εγώ πήρα τα πιάτα και τα έβαλα στον νεροχύτη. Έπειτα βοήθησα την γιαγιά μου με κάτι δουλειές που έπρεπε να γίνουν.
Όταν τελείωσα έδωσα στην γιαγιά μου μια αγκαλιά και παίρνοντας την τσάντα μου, την χαιρέτησα και έφυγα από το σπίτι με προορισμό την σχολή μου.
---------------------------------------------------------
Ο δρόμος ήταν ήσυχος και αφού ήταν μέρα ήξερα πως ήμουν ασφαλής. Αν και ακόμα φοβάμαι ότι κάποιος θα με ακολουθήσει πάλι και θα θέλει να με σκοτώσει.
Και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα πράγματα όπως:
'Γιατί με κυνήγησε αυτός ο άντρας;'
'Γιατί ήθελε να με σκοτώσει;'
'Και ποιος ήταν αυτός που με έσωσε;'
Υποθέτω, ούτε σε αυτές τις ερωτήσεις δεν έχω απάντηση.
----------------------------------------------------------
Έφτασα στην σχολή και καθώς πέρασα την πύλη είδα την Άννα και την Σοφία να κάθονται σε ένα παγκάκι εκεί κοντά.
Να πάρει ξέχασα να στείλω μήνυμα εχθές την Άννα.
Έτσι πήγα εκεί και τις είπα:
《Καλημέρα!》
Τα κορίτσια γύρισαν τα κεφάλια τους προς το μέρος μου και το πρώτο άτομο που μίλησε ήταν η Άννα, αλλά δεν πρώτες λέξεις δεν ήταν "καλημέρα " αλλά..
《Αλεξία γιατί δεν έστειλες μήνυμα ανησύχησα》είπε και μου έδωσε μια σφιχτή αγκαλιά.
《Α.. ννα.. δεν μπορώ να αναπνεύσω》παραπονέθηκα.
《Συγνώμη αλλά εσύ φταις που με έκανες να ανησυχώ όλο το βράδυ.》
《Συγνώμη το είχα ξεχάσει》την απάντησα.
Δεν θέλω να τις πω ότι εχτές με κυνήγησε κάποιος και ότι προσπάθησε να με σκοτώσει.
《Όπως βλέπεις είμαι μια χαρά. 》συνέχισα να της λέω.
Όταν η Άννα πήγε να πει κάτι, δεν πρόλαβε, διότι το κουδούνι για το μάθημα είχε χτυπήσει.
《Λοιπόν θα τα πούμε μετά, πρέπει να πάω στο μάθημα 》και έφυγα. Αφήνοντας πίσω μου την Άννα και την Σοφία στο παγκάκι.
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️
ΚΕΦΆΛΑΙΟ 21
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ.
ΝΑ ΈΧΕΤΕ ΜΙΑ ΥΠΈΡΟΧΗ ΜΈΡΑ. 😁
KAMU SEDANG MEMBACA
ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΌΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΆ ΑΓΑΠΟΎΣΕ ΈΝΑΝ ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟ
Manusia SerigalaΗ Αλεξία ειναι ενα συνηθισμένο κορίτσι,όπου η ζωή της ήταν κανονική.Ώσπου την ημέρα στα 21 γενεθλια της θα γνωρίσει ένα αγόρι που θα της αλλάξει την ζωή.Που θα φέρει τα πάνω κατώ στην ζωή της.Θα αρχήσουν να βγαίνουν μυστικά,μια προφητεία και περιπέτ...
