ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΌΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΆ ΑΓΑΠΟΎΣΕ ΈΝΑΝ ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟ

Κεφάλαιο 23

Πέρασαν 20 λεπτά μέχρι να ολοκληρώσω την ζωγραφιά μου.

Ζωγράφισα την βασίλισσα των καρδιών με το κόκκινο φόρεμα της και το στέμμα που είχε πάνω στο κεφάλι της.

Σκεφτόμουν να την ζωγραφίσω πάνω στον θρόνο της, αλλά θα είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να ζωγραφίσω ανθρώπους που κάθονται πανω σε καρέκλες ή θρόνους, μου βγαίνουν κάπως περίεργα. Οπότε το αποφεύγω.

Έπειτα από μερικές πινελιές τελείωσα και ο χαρακτήρας μου είχε ολοκληρωθεί.

Ο καθηγητής έπειτα πέρασε και είδε τα έργα μας ένα- ένα.

《Μπράβο παιδιά,  όλοι οι χαρακτήρες που ζωγραφίσατε είναι τέλειοι.》
Τότε το κουδούνι χτύπησε: ΝΤΡΙΝ! ΝΤΡΙΝ!

ο καθηγητής μας κοίταξε το ρολόι και είπε:

《Εντάξει παιδιά το μάθημα τελείωσε, ώρα για διάλειμμα》όλοι μας σηκωθήκαμε αμέσως από τις καρέκλες μας και βγήκαμε έξω.

----------------------------------------------------------

Πήγα στο κυλικείο και πήρα ένα σάντουιτς με τυρί, μαρούλι, ντομάτα και γαλοπούλα.

Έπειτα κατευθύνθηκα σε ένα παγκάκι. Για να κάτσω και να το φάω με ησυχία, το φαγητό μου.

Αλλά η ηρεμία δεν κράτησε ούτε πέντε λεπτά.

Καθώς πήγαινα να φάω μια μπουκιά από το σάντουιτς μου, κάποιος μου έκλεισε τα μάτια και το φως της ημέρας εξαφανίστηκε.

Ξαφνιάστηκα, αλλά όταν άκουσα την φωνή του ατόμου που βρισκόταν πίσω μου, χαλάρωσα.

《Μάντεψε ποιος》είπε η φωνή πίσω μου.

Ήξερα αμέσως ποιος ήταν 《είσαι η Άννα 》λέω και επιτέλους είδα ξανά το φως της ημέρας.

Και γύρισα προς το μέρος της, για την πιάσω και άρχισα να την γαργαλάω.

《ΧΑ,Χα,χα στα... σταμάτα Χα, χα!》και σταμάτησα 《αυτό έγινε επειδή μου είχες κλείσει τα μάτια χωρίς λόγο και επειδή με τρόμαξε》της παραπονέθηκα.

《Εντάξει, ας πούμε ότι είμαστε πάτσι》είπε η Άννα, καθώς έπαιρνε μια ανάσα μετά από τόσο γέλιο

《Η Σοφία που είναι;》ρώτησα την Άννα κοιτάζοντας γύρω μου να δω, αν είναι εδώ κοντά και δεν την είχα προσέξει.

《Η Σοφία ήταν απασχολημένη με κάτι και είπε ότι θα έρθει να μας βρει μετά》μου απάντησε.

《Εντάξει!》είπα και έφαγα ξανά μια μπουκιά από το σάντουιτς μου.

Ενώ η Άννα είχε κάθισε δίπλα μου και άρχισε να μου λέει για την μέρα της.
----------------------------------------------------------

Η σχολή τελείωσε στης 2 η ωρα το μεσημέρι.

Και ήταν ώρα να επιστρέψω σπίτι.
Αποχαιρέτησα την Άννα και για την Σοφία δεν την ειδα τελικά, αλλά ειπα στην Άννα να στείλει τα χαιρετί- σματα μου και ξεκίνησα την συνηθι- σμένη διαδρομή για το σπίτι μου.

Αλλά καθώς περπατούσα ένιωσα πίσω μου, δυο μάτια να με παρακολουθούν.

Ποιος με παρακολουθεί?
Ρώτησα μέσα μου.
Τι θέλουν από εμένα?
Με έπιασε πανικός.

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️

Κεφάλαιο 23
Ελπίζω να σας αρέσει.
Να έχετε μια υπέροχη μέρα. 😁