ΤΟ ΚΟΡΊΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΚΌΚΚΙΝΑ ΜΑΛΛΙΆ ΑΓΑΠΟΎΣΕ ΈΝΑΝ ΛΥΚΑΝΘΡΩΠΟ

Κεφάλαιο 10

Όπως πάντα ήμουν μέσα στις σκέψεις, ώσπου κάποιος έπιασε τον ώμο μου και με σταμάτησε από το να περασω τον δρόμο.

《Πρόσεχε!》
Ήταν μια αντρική φωνή και έπειτα συνέχισε να λέει 《λίγο ακόμα και θα σε πατούσε το αυτοκίνητο.》

Δεν είχα προσέξει ότι το φανάρι για τους πεζούς ήταν κόκκινο, ενώ το φανάρι για τα αυτοκίνητα ήταν πράσινο.

Αν δεν με σταματούσε μπορεί είχα τραυματιστεί άσχημα.

Ο άντρας έπειτα άφησε τον ώμο μου και έφυγε χωρις να πει αλλη λέξη, δεν πρόλαβα ούτε να τον ευχαριστήσω.

Τελικά αφού άναψε το φανάρι για τους πεζούς πράσινο, συνέχισα τον δρόμο μου προς την σχολή.

Σκέψεις φόβους ανέβηκαν στην επιφάνεια, με την σκέψη ότι παραλίγο θα περνουσα τον δρομο και οτι θα με χτυπούσε αυτοκίνητο, δεν ξερω τι θα έκανα αν δεν με είχε σταματήσει εκείνη την στιγμή αυτος ο άντρας.

Και δεν θέλω η γιαγιά μου να απομείνει μόνη της σε αυτό τον κόσμο. Καλό θα είναι να είμαι ποιο προσεκτική την επόμενη φορά.

______________________________________

Έπειτα από μερικά λεπτά έφτασα επιτέλους στην σχολή μου.

Πέρασα μέσα από την πύλη και περπάτησα στην αυλή της σχολής, ψάχνοντας την φίλη μου την Άννα.

Δεν μου πήρε πολύ ώρα να την βρω, την βρήκα να κάθετε σε ένα παγκάκι και να μιλάει με το αγόρι της στο τηλέφωνο.

Πλησίασα πιο κοντά και έκατσα δίπλα της, αυτή με χαιρέτισε χωρίς να μου μιλήσει και περίμενα να τελειώσει την ομιλία της με το αγόρι της.

Πίστευα πως θα μιλούσε για πάντα μέχρι που είπε:

《Εντάξει και εγώ σε αγαπώ θα τα πούμε μετά την σχολή και από κοντά, φιλάκια.》

Και έδωσε ένα φιλί μέσω του τηλεφώνου της.

Έπειτα γύρισε προς το μέρος μου.
《Συγνώμη, Αλεξία σε έκανα να περιμένεις πολύ ώρα》και μου εδωσε μια αγκαλιά.

《Δεν πειράζει》και την αγκάλιασα και εγώ.

《Λοιπόν τι κάνεις;》
Με ρώτησε και εγώ της απάντησα ως συνήθως.

《Πάλι ξύπνησα νωρίς.》

Η φίλη μου μετά ρώτησε.
《Να υποθέσω απο το όνειρο που βλέπεις;》

《Ναι!》της απάντησα.

《Καλα μην σε πέρνει από κατω ενα όνειρο είναι μόνο. Τι λες να πάμε να φάμε τίποτα απο το κυλικείο πείνασα; 》είπε η φίλη μου, που ως συνήθως πεινάει.

Είχα λίγο ακόμα χρόνο πριν αρχίσει το μάθημα.

Και έτσι την ακολούθησα, προς το κυλικείου, για να πάρει κάτι να φάει.

ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΑΙ
❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️