"အိပ်မွေ့ချလိုက်ရင်အတိတ်ကိုပြန်မြင်ရတာမျိုးကိုပဲငါကကြုံဖူးတာ....ဒီလိုမဖြစ်ခဲ့တာတွေကိုမြင်နေရတာမျိုးတော့ငါလဲတစ်ခါမှ
မကြုံဖူးဘူး"
hanni၏စကားကြောင့်hyunseoသူ့လက်သည်းတွေကိုအကြောင်းအရင်းမဲ့စွာ
ကိုက်နေမိသည်။
ဘယ်လိုမှစဉ်းစားလို့မရ... ဘယ်ကဘယ်လို
gaeulကိုအနာဂတ်ကအကြောင်းတွေကို
ကြိုမြင်ရအောင်လုပ်ပေးလိုက်တာလဲ
"လက်သည်းတွေကိုက်မနေနဲ့...။ ဆရာဝန်ဖြစ်ပြီးလက်သည်းကိုက်တာကျန်းမာရေးနဲ့မညီညွှတ်ဘူးဆိုတာမသိဘူးလား"
hyunseoလက်ကိုအသာပြန်ချလိုက်ရသည်။
ကျန်တာခံနိုင်ပေမယ့်hanniဆရာကြီးလုပ်
တာတော့သူမခံချင်ပါ။
"အစ်မဘယ်လိုထင်လဲ"
"ငါကဘာကိုဘယ်လိုထင်ရမှာလဲ"
"ဒီကိစ္စကိုလေ..."
hanniဟာhyunseoကိုသေချာစိုက်ကြည့်လာသည်။
"ငါ့အထင်ဒါကစိတ်ဖိစီးမှုများလို့ထင်ယောင်
ထင်မှားဖြစ်တာပဲနေမှာပါ.... ကျန်တာတော့
ဘာမှမတွေးမိဘူး"
"မဟုတ်ဘူးလေ... ညီမပြောချင်တာက
အနာဂတ်ကိုကြိုမြင်နေရတာမျိုးရော
မဖြစ်နိုင်ဘူးလား"
hyunseoစကားကြောင့်hanniဟာသူ့ကို
တခဏကြောင်ကြည့်နေခဲ့သည်...။ ပြီးခါမှ
ပြောတာကိုသေချာပြန်စဉ်းစားမိတော့
ရယ်ချလိုက်ရင်း
"နင်ကဘာလဲ... time travelလိုအရာမျိုးတွေကိုယုံနေတာလား"
ဒီမေးခွန်းကိုမေးလိုက်တဲ့hanniခင်ဗျာမှာ
သူ့အရှေ့ကလူကtime travelတစ်ယောက်
ဖြစ်နေတာကိုတော့မသိရှာ။
hyunseoဟာတော့တစ်ချက်ပြုံး၍ ခေါင်းကို
ခါရမ်းပြလိုက်သည်။
"ဒါဆိုဘာလို့မေးလဲ"
"ဒီတိုင်းပဲ.... ဖြစ်နိုင်ချေကိုသိချင်လို့ပေါ့"
သူ့လက်ထဲကဘောပင်ကိုစားပွဲပေါ်ချလိုက်ကာhanniဟာhyunseoအနားကို
တိုးကပ်လာခဲ့သည်။
ပြီးနောက်hyunseoနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားနဲ့နေလိုက်ကာ
"အနာဂတ်ကိုကြိုမြင်ရတာမျိုးဆိုတာ
ဖြစ်နိုင်ချေရှိပါတယ်... ဆေးပညာအရတွေးကြည့်ရင်လဲဟုတ်နေတာပဲ.... အိမ်မက်ကတစ်ဆင့်ချိတ်ဆက်ပြီးမြင်ရတာမျိုးလေ"
YOU ARE READING
𝐑𝐞𝐯𝐞𝐧𝐠𝐞
Fanfiction"ကိုယ့်နေရာကိုယ်မသိတဲ့လူတွေကိုအပြစ်ပေးဖို့အတွက်ကခက်ခဲမယ်လို့များထင်နေလား" jiminjeong/eulseo/daerin
