bir küçük aids meselesi

on dokuz

"Hayatım boyunca hiç bebek hayalim olmadı," geçtiğimiz yıllarda annemle çekildiğim son fotoğrafı çerçeveletip komodinimin üstüne yerleştirmiştim. Şimdiyse yataktaydım, otuyordum. Fotoğrafaysa henüz kaçamak bakışlar atmaktan ileri gidememiştim. Elimdeki hamilelik testi bir netleşsin ona göre hareket edecektim. "Evet, doğru kişiyi bulunca evlenmek istiyordum." az evvel oluşan tek çizgiye kitlendim, "Ama o kişiyle bile dünyaya bebek getirmeyi hayal etmedim. Anne, ben her ilişkimde korundum."

Annem kemik iliği kanserinin son evresinde, hastanede bir çare yatarken dahi, o son anında yani, ellerimi tutup "Canım kızım, umarım öğrencilerine örnek bir öğretmen olursun." diyen bir kadındı. Şimdi bir öğrencimden hamile kalmış olma ihtimalimi öğrenseydi, herhalde beni çıplak elleriyle döverdi. O yaşanması zor anı hayal etmek için çıktığım yolda Aslan'ın çıplak penisi gözümün önüne gelince bacaklarımı ister istemez birbirine bastırdım.

Arşiv odasında yaşadığımız ön sevişmeden sonra derslere dağılmıştık. Son dersime kadar biraz oyalansam da son dersimden sonra koştura koştura okuldan çıktığımı söyleyebilirdim. Önce parçaları birleştirip bir eczaneden gebelik testi almıştım, sonra eve gelip bir duş almış ve az da olsa sakinleşip öyle testi yapmıştım. Duşta denediğim kadarıyla göğsümden beyaz bir sıvı geliyordu. Ancak Aslan gibi içmeye cesaret edememiştim. Stresle iç çekip göğsümü şişirdiğim sırada ikinci bir çizginin belirdiğini görmemle "Harika," diye sızlandım. "Harika, bir bu eksikti."

Bakmaya tahammül edemediğim yerde testi yatağın yüzeyine bıraktım. "Yirmi üç yaşındayım," Çerçeveyi tutup fotoğrafı yüz üstü çevirerek komodine yerleştirdim. "Yirmi üç." ayağa kalkıp boy aynasının önüne ilerledim. "Bu yaşta bebek sahibi olup ne yapacağım?" ben söyleyeyim; bundan sonra kendim için hiçbir şey yapamayacaktım, hayatım bitecekti.

Aynanın karşısına varmamla birlikte üzerime giyindiğim tişörtün eteklerinden tutup çıkardım ve yere attım. Son haftalarda aldığım kiloları hep çok yememe vermiştim. Gerek karnımda oluşan şişkinlik gerekse yanaklarımın tombullaşması, hiçbir zaman ben de ekstra bir durum ifade etmemişti. 

Mayıs ayına girmemize şurada iki hafta bile kalmadığını düşünürsek karnımdaki canlı onu aldıramayacağım seviyeye gelmiş olmalıydı. "O gece hangi akla hizmet kondomu olmayan biriyle seviştin?" aynadaki aksime sorduğum sorudan geçerli bir cevap alamayınca parmaklarımı nemli saçlarıma geçirdim.  "Hayır, kondomu olmadığını fark ettiğin bir an olmalı. O an niye durmak istediğini dile getirmedin? Madem getirmedin niye bir sonraki gün gidip eczaneden hap almadın? Gerçi bendeki de soru, hatırlamıyorsun bile!"

Sesim sona doğru hiç bilmediğim bir oktavdan çıkınca saçlarımı rahat bırakarak belli belirsiz geriye doğru gittim. Eğilip karnıma göz attığımda ilk defa şişkinlik bu kadar dikkatimi çekti. Her defasında alıp aylarca veremediğim kilolarımdan değildi. Şişmeye devam edeceğini tahmin etmek zor olmadı.

"Aslan daha on sekiz yaşında." stresten bumbuz olan ellerimi karnıma sardım. "Bu berbat bir durum." hayatımın sonuna kadar gerçeği açık etmemem gereken, edersem öğretmenlik kariyerimin sonuna geleceğim, bir daha kalabalığa çıkamayacağım türden bir berbatlığı vardı. Dudağımı hafifçe dişlediğim sırada çalan zille irkildim.

Hiç durmadan bir kez daha çalınca yere eğilip ekru oversize tişörtümü aldım. Düz çevirip başımdan aşağı geçirdim ve kollarımı da giyerek tişörtü üstümde düzelttim. Altımdaki mini şortu çokta önemsemeden kapıya ilerledim. Zil yeniden çalınca açık olan kapımdan hızlı adımlarla çıktım. Koridorun diğer ucuna daha yakın olan merdivenlere kadar gidip basamakları seri bir şekilde inmeye koyuldum.

Basamakları inerken aklıma buradan yanlışlıkla düşüp bebeği düşürdüğüm bir senaryo geldi. Tamam, kabul, bu bir cinayet olurdu. Kafamı iki yana sallayarak kendime gelmeye çalıştığım esnada merdivenleri bitirdim. Kapıya yol aldım. Zil bir kere daha çalarken aradaki mesafeyi sesin sonuna doğru kapattım ve kapının üzerindeki delikten gelene baktım. Yağız'dı.