Kanlı Şehvet//MinMer

"ZORUN NE.?"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:Zorun Ne Sevgilim

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Mina'dan

Tutmaya çalıştığım nefesim beni geçen her dakika daha da zorladığında,karşımda öksürüğünü zor tutan çocuğa baktım.

Hâlime ettiğim beddular artık her yere gitmeye başladığında sadece nefesimi tutmaya odaklanarak buna devam ettim.

Bir türlü tuvaletten çıkmayan kıza karşın nefesimi derin derin vermek istesemde yapamıyor,kendimi tehlikeye atmak istemiyorum.

Karşımda hâlâ daha öksürüğünü tutan çocuğa bakarken kısılan gözleriyle öksüreceğini anladığım,gözlerimi sonuna kadar açarak onu durdurmak istedim lakin başaramamıştım.

Öksürmesiyle birlikte zaten burda olduğumuz anlaşıldığı için tuttuğum nefesimi derince dışarı doğru verdim.

İçerde olan kız bir anda kapıya vurmaya başladığında karşımda bana bakan çocuğu kapının arkasına doğru iteledikten sonra kapıyı açtım.

Karşımda olan Melis ve kapının önünde duran Salih'i farkettiğimde içimde biriktirdiğim şeyi tek küfürle özetleyerek sanki hiçbir şey olmamışcasına karşımdakilere sordum.

Mina:ne var,neden iki saattir şurada bekliyorsun.? Sana demedim mi iyi değilim ben git sen diye.?

Karşımda duran kız içeri doğru bakmaya çalıştığında kapıya biraz daha yaslanarak içeriyi görmesini engelledim.

Vücudumun arka kısmı,arkamda ki çocuğa değmeye başlığında rahatsızca biraz ileriye ilerledim.

Melis:az önce erkek sesi duydum,kimi attın be kızlar tuvaletine.?

Aklımdan geçen bütün saldırma düşüncelerini bir kenarı koymak istiyerek gözlerimi sıkıca kapattım.

Derince çektiğim nefes ardından gözlerimi yavaş yavaş açarken karşımdaki kıza kısık gözlerle baktım.

Mina:sen ne istiyorsun benden.?

Kız saçma gülüşleriyle etrafa baktıktan sonra bana yaklaşarak sessizce konuşmaya başladı.Bu konuşması beni oldukça öfkelendirdiğinde aklıma gelen ilk yalanı söylemeye başladım.

Melis:o neredeyse hergün evinde olduğun çocuktan uzak durmanı.

Mina:senin kendi aklında sevgilin olarak gördüğün çocuklara karşı zaafım yok buna emin olabilirsin.Ayrıca uyarman gereken kişi ben değil o çok sevdiğin Mertciğin,bana yaklaşan o.

Kız sinirden kudurmuşa dönerken hiç beklemediğim laflar dost bildiğim Salih'ten gelmişti.

Salih:ama sende izin veriyorsun,seviyor musun yoksa onu.? Bunu yapma lütfen.

Salih'in söylediklerine karşılık olarak ona tiksinti bakışlarımı atarken Melis birden kapıyı geriye ittirmeye çalışmıştı.

Bu hareketi kapının arkasında kalan çocuğu zorlasada belli etmemeye çalıştığı oldukça belliydi.Yani boşuna belimi sıkacak hâli yoktu değil mi.?

Mina:yeter Melis,senin Mertciğin burada falan değil,sen paranoyak bir insansın sadece.Şimdi rahat bırak beni,yoksa üstüne midemdeki her şeyi boşaltacağım.

Yüzünü iğrenircesine bir ifadeye soktuktan sonra kapıya yöneldi.Son bir kez daha bana baktıktan sonra saçlarını savurarak kapıdan çıktı.

Onun peşinden ise gözlerini benden nedensizce çekemeyen Salih çıktığında derin bir oh çekerek olduğum tuvalet kabininden çıktım.

Kapattığım kapı ardından kabinin içinde kalan Mert rahatça dışarı çıktı.Kapalı olan kapıyla rahatça hareket ederken,ellerimi sudan çekerken ona bağırdım.

Mina:zorun ne senin.? Rahat bıraksana artık beni.

Gülmeye başladığında bana yakınlaşmak amacıyla bir iki adım attı.Uzaklaşmak yerine kuruladığım ellerimi birleştirdim ve göğüs hizama yerleştirerek onu dinlemeye başladım.

Mert:benim seninle bir zorum yok,asıl sen bana neden o haberi yaptığını söyle.Demek ki bir yaran var senin.

Yüzüne gözlerimi kısarak baktığımda yutkundum.İşaret parmağımı ona doğru çevirdikten sonra zorda olsa birkaç cümle kurdum.

Mina:sen ne anlarsın yaradan.? Senin tek işin yarayı açmak o kadar.Avcı nereden bilebilir avın ne çektiğini.?

Yaklaştı bana birkaç adım daha,uzaklaşmadım.

Dibime kadar geldiğinde yukarıdan gözlerime bakmaya çalıştı.Ona bakmadım,kendimi kardeşime ihanet ediyor gibi hissediyordum.

Mert:kendini avcı sanan herkes birgün avlanır,tıpkı senin gibi,sevgilim.

Ne dediğini anlamamışken içeri giren Melis ile aklıma gelen fikir kendini doğrulamıştı,yani kısmen.

Kendini aklamaya çalışıyordu.

Melis:biliyordum,tam bir yavşaksın işte kızım.

Kendimi tutmamaya özen göstererek kıza saldırdığımda çalan zil ile ilk başta ben çıkmıştım.

Benim ardımdan giren kızlar çığlığı bastığında bir yanlış anlaşılma olduğunu anladım.

Sanırsam yanlışlıkla onu gerçektende herkesin gözünde bitirecektim.

Zorum tam olarak buydu,bitanesi.

-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin.

İstediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.