Kanlı Şehvet//MinMer

"DURAK"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz

Kısa oldu bilginize

Yazar'dan

Mert durdurulduğu için sinir yaşarken durdurulduğu kişi daha da sinirliydi.

Sevgilisi yerde yatıyor ve burnu durmaksızın kanıyordu.Siniri elbet normaldi lakin hata yapıyordu.Birinin kolundan tutarak ona bağırıp çağıramazdı.

Mert sertçe itti kızın kolunu.Gidecekken kız tekrar yapıştı koluna,bağırmaya başladı.Mert'in en nefret ettiği şeyin ona bağırılması olduğunu bilmeden.

İtti kızı Mert.

Mert:siktir git lan

E:senin yüzünden sevgilimin burnu kırıldı.Cezasını çekmek zorundası.

Kız bağırıyordu.Mert kolunu çektikçe kız tekrar yapışıyordu.Sinirlenmişti elbette Mert,lakin karşısındakinin narin bir insan olabileceğini tahmin edebiliyordu.

Ona bağırmak istemiyordu.Ama kızın söylediği saçma sözleri yutmakta istemiyordu.Sert davranacak ve onu kendinden uzaklaştırıp siktir olup gidecekti kendince.

Mert:o tek hücreli arkadaşın benim umrumda dahi değil.Şimdi siktir ol git teselli et sevdiceğini.

Kızı bu sefer arkasında bırakıp gitmişti.

......

Üçüncü sigarasının sonunuda çeken Mert evine girmişti.Direkt olarak odasına çıktı.Tişörtünü çıkarıp kenarı attı.Yatağının içine girdi üstünü çıkarmadan yatağına uzandı ve gözlerini karanlığa kapattı.

Mina ise evde yeni yeni şeyler denemeye çalışıyordu.Yeni dans figürleri öğretmişti kurstan bir arkadaşı.

Dansa çalışırken herşeyi unuttuğunu farketmişti.Sanırım Mina'nın hayattaki tek gerekçesi danstı.

Bunu bilen biri yoktu ailesi dışında.
Bilmelerinide istemezdi.

Evet bu onun için utanç verici birşey değildi fakat insanların onu bu yönünden vurmasını istemiyordu.

Herkesden saklıyor işinide iyi yapıyordu.

En çokta sevmediği ve sevilmediği insanların öğrenmesinden korkuyordu.

(Yukarıda bir yerlerde spoiler var.!!!!!)

........

Mina her zamanki gibi sabah kahvaltısını etmeden evden hızlıca çıkmıştı.Otobüsü kaçırdığında okula geç kalacağını anladı ve durağın oturma yerlerine oturarak telefonuyla ilgilenmeye başladı.

Mert ise hâlâ daha uyuyordu.Kendiliğinden uyanmak zorundaydı o.

Ne annesi vardı ne de onu önemseyen bir babası.Onun öpülerek uyandırılma gibi hayalleri yoktu elbette,lakin gelip sarsılıp uyandırılmaya bile kabuldü.

Kimsesizlik buydu sanırsa,yanına bakarsın sadece adını bildiğin bir kaç insan.Gerisiyle iki yabancı öylesine..

Uyandı Mert.Bir kez daha bela okudu tepedeki güneşe.Kaldırdı zorlukla kafasını.Denizi izledi bir süre gözleri mavilikte takılı kalmıştı bir süre.

Yanan gözlerini sıkıca kapattı ve yatağına veda etti.

Siyah bir tişört altınada okul pantolonunu giyerek çantasının içine gömleğini koydu.

Telefonunuda alıp evden çıktı.

Babasının tuttuğu şoförlere ihtiyaç duymadan otobüse binmek istedi.

Ve durağa doğru yürümeye başladı.

Yaklaştığında adımlarını hızlandırdı.

Varmıştı.Duraktaki oturma yerlerine oturdu ve başını geriye doğru yasladı.

Yan taraftan duyduğu sesle başı hâlâ daha gerideyken yan tarafına baktı.

Sabah biraz eğlenmek güzel olurdu değil mi.?

_--_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin

İstediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.