"ARABA"

279 33 21
                                    

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz, yi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

Mina,yatağında uzanırken aklındaki düşünceler onu rahata erdirmiyordu.Sürekli olarak şu günlerde olan şeyleri göz önüne getirip bir bağ bulmaya çalışıyordu.

Bazen aklına gelen kötü fikirleri silemiyordu.
En yakını bile ona yalan söylüyor gibi geliyordu.
Belki de,Ceylin yalan söylüyordu.

Bu ihtimal her aklına geldiğinde kendine kızıyor ve aklındakileri değiştirmeye çalışıyordu,fakat her zaman birşeylerin ihtimali olduğunu biliyor
bu yüzden de aklından silemiyordu.

Haklıydı,her zaman bir ihtimal vardı.Ne olursa olsun.

Düşüncelerden ayrılıp sorunlara gelmesi gerektiğini anladığında yatakta doğruldu.
Telefonu eline aldığında Ceylin'in onu aradığını gördü.

Cumartesinin sabahında bir şey olmamış olsaydı aramazdı.Böyle düşündüğü için hemen geri dönüş yaptı.

Üçüncü çalışta telefon açıldığında karşıdan gelen ağlama seslerini duymamak imkansızdı.
Telaşa kapılmıştı Mina,hemen sordu arkadaşına.

📲

Mina:Ceylin.? Neden ağlıyorsun ne oldu.?

Ceylin:Mina,ben çok kötüyüm lütfen beni yalnız bırakma.

Mina:neredesin sen,geleceğim ben.?

Ceylin:devlet hastanesindeyim lütfen hızlı ol.

Mina:tamam tamam,ne oldu peki neden ağlıyorsun.? Canın mı yanıyor.?

Ceylin:annem

Mina:hemen geliyorum,sakin ol ve yanında biri varsa onun yanından ayrılma

Ceylin:tamam,dikkatli ol.

Mina:sende

📲✖️

Mina'nın eli ayağına dolaşmışken üstüne öylesine eşofman ve tişört giyimişti.Hızlıca aşağı indiğinde annesi ile babası ona bakıyordu.
Soracaklarını bildiğinden hemencecik konuştu.

Mina:arkadaşımın annesi hastaneye kaldırılmış,
onu yalnız bırakamam.

Yusuf:tamam ama vizede haber et kızım

Mina:tamam,çıktım ben.

Mina otobüsü beklemeden ilk gelen taksiye binmişti.Taksiciye hastane adını söyledikten sonra telefonu eline alarak mesafeye baktı.

Fazla mesafe olmadığını anladığında rahatça bir nefes alarak arkasına yaslandı.Telefonu kapattı ve cebine koydu.

......

Geçen beş dakika bir ömür gibi gelirken nihayetinde varmıştı hastaneye.Arkadaşını aradı ve katı sordu.

Hızlı gelen cevap sayesinde kimseye sormadan merdivenlere adımladı.Hızlıca çıktığı merdivenler sonucu 3. kata giriş yaptığında başı eğik oturan arkadaşını gördü.

Ona doğru koşarken çıkan ayak sesleri arkadaşınında dikkatini çekmişti.O tarafa döndüğünde ona doğru koşan arkadaşını görmesiyle tuttuğu göz yaşları tekrardan yerinden oynadı ve arkadaşına sarıldı.

Başını okşuyordu arkadaşının,çünkü hastane köşelerinde ağlamanın ne kadar zor olduğunu bilirdi.

Mina:sakin olmalısın biliyorum zor bir şey istiyorum ama zorundasın.Güçlü olmak zorundasın anladın mı beni.?

Arkadaşı daha da sıkı sarıldı kıza.O sırada bir ses duyulmuştu arkalardan.Tanıdık ama uzak bir ses.

Kerem:Ceylin,hadi gel su aldım.

Mina Ceylin'den ayrılınca arkasına döndü.

Mert ve arkadaşı Kerem şuan da hastanedeydi ve Kerem Ceylin için çabalıyordu.Mina ne olduğunu anlamazken sormanın manasız olacağını düşündü.

Kerem Mina'nın yanından Ceylin'i alıp oturttu.
Mina ise onların bir yanındaki yere oturduğunda Ceylin ona doğru döndü.

İster istemez dolmuştu tabii Mina'nın gözleride, belli etmemeye çalışarak başını tekrardan okşadı kızın.

Ceylin diğer yanına yani Kerem'e baktı.Ona sarıldığında Mina şaşkındı çünkü daha önce onların arasında bir şey olduğunu bilmiyordu.

Şaşkınlığını üzerinden atamazken içeriden doktor çıktı.

Ameliyat iyi geçmişti fakat bir iki gün hastanede kalması gerekiyordu Ceylin'in annesinin.

Mina Ceylin'e eşlik edecekti.Kerem'de sürekli olarak geleceğini belirtmişti.Lakin Mert konuşmuyordu.Ceylin'le Mert'in ne alakası olduğunu anlamaya çalışırken Ceylin konuştu.

Ceylin:kusura bakma balım sana Kerem'in kim olduğunu söylemedim..Kerem şu senin olaylı olduğun Mert'in arkadaşı görmüşsündür belki,sevgilim benim.

Bunu söylerken Mert'e bakmıştı Ceylin.

Mert onu şuanda üzmek istememişti çünkü annesinin değerini zamanında bilememişti.
Bilene engel olamazdı.

Mert:neyse ben gideyim,bir şey olursa ararsınız.

Kerem lafa atladım

Kerem:kardeşim,Mina'yıda götürsen olur mu.? Kız hazırlansın,öyle gelir tekrardan.

Mina:gerek yok ben giderim.

Mert:uğraşamam zaten ben bununla binsin taksiye gitsin.

Mina:sana mı kaldım ben.?

Mert:belki belli olmaz

Mina ağzına gelen her şeyi söylemeye başlayacakken Kerem tuttu ikisinide kolundan bir köşeye çekti.

Kerem:bir kendinize gelsenize siz,kızın acısı var burada siz gelmiş tartışıyorsunuz.Bak Mina Ceylin için lütfen,Mert seni hiç konuşmadan evine bırakacak sonrada gidecek tamam mı.?

Mina:ben kendim gidebilirim.

Kerem:hayır,lütfen dedim lütfen

Mert:tamam tamam,yürü

Mina bir şeyler geveledi ama yüksek sesle konuşmadı.Yürümeye başladı,Mert ise arkasından elleri ceplerinde olarak yürüyordu.

Aynı arabada nasıl yapacaktılar.?

_-_--_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin.

İstediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.

Kanlı Şehvet//MinMerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin