Kanlı Şehvet//MinMer

"KARGA VE KELEBEK"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:Affet

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

Aynı zamanda sondaki yazıyı okuyup fikrinizi belli ederseniz çok mutlu olurum.

İyi okumalar efenim.

Mert'ten

İlk sordum kendime,sevmeyi bilmeyen adam sevebilir mi birini ölesiye.?

Kararımı düşündüm,düşündüm lakin bir sonuç alamadım.Yanımda olması gereken kişi yokken sevgi hakkında düşüncem olmaması gerektiğini düşündüm.

Ama olmadı,ne aklımdan ne de sevmeyi bilmeyen yüreğimden silemedim adını.Beklemem icap ederdi lakin yapamadım.O benim yaptıklarımı öğrendikten sonra benden nefret edecekti,son bir kez beni bir ümitle severken görmek istedim.

Gittim gittikleri yöne,gördüm onları yoldan geçerken.Aslında tanıyamadım ilk,döndü yan tarafa.Yüz hatları bana kendini tanıtırken dudakları arasından ellerine koyulan zehri farkettim.

Gidecektim yanına,evet belki onun üzerinde bir vasfım yoktu lakin olmazdı.Onu uyarmadan belkide son kez konuşmadan gidemezdim.

Yaklaştım yanına.Gözünden akan yaşlar benim içimi delerken ağzıma yakışan tek ismi andım bir kez daha.

Son olmasını hiç istemediğim bu sesleniş boğazımda bir yumru oluşturmuştu.Tüm suçlu bendim,bilirdim.Her gece yatmadan önce o kıza yaptığımı düşünür kendime beddua ederdim,hergün ölmek için dua ederdim.

Lakin hiçbir şey zamanı geriye almadı.Ne benim gözyaşılarım ne de onun çığlıklarını yansıtan zihnim durmadı.

Yapamamıştım kendimi,hastaydım işte..Hastalıklı bir katili kim isterdi ki.? Kim isterdi bu kanlı elleri.? Neden istedi taştan yüreğim bu volkanı.?

Mert:Mina.!

Döndü bana,baktı gözünden akan yaş taneleri eşliğinde.Her bir yaş yüreğimden bir parçayı yakarken durduramazdım,dokunamazdım ona.

Mert:bırak şunu.

Zati gülmeyen yüzü dahada çökünce bir kez de olsa yutkunabildim.Elindekini yanında oturan adama verdi.

Anıl...uzun zaman olmuştu görmeyeli.Kim bilir kaç ay geçmişti üzerinden,üstümüzden.

Bana doğru gelerek karşıma dikildi.Eğik olan yüzüme ardı arkası kesilmeyen tokatlar attığında onu durdurmak istemezdim.

Hakediyordum,ne yaparsa yapsın hakediyordum.Ben öylesine bir hastalığa bile karşı gelemeyen acizin tekiydim.

Ettiği her beddua benim ona dahada bağlanmamı sağlıyordu.

O benim çölüme yağmur,geceme gündüz,
canıma yoldaş,kışıma ise yorgan olmuştu.Nasıl bırakırdım ki bir anda onu ölesiye sevmeyi..

Mina:Allah senin belanı versin,Allah benim belamı versin.Lütfen bir an önce geberip git,ben dahada ihanet etmeden,çokça günaha girmeden geberip git.

Son bir kez sarılmak istedim lakin bu isteğim benim sonum olmayacaktı bilirdim.Gidemezdim onu burada bırakıp.

Onun bir günlük canı bana ızdırap olurdu.

“Hiç kargayla kelebeğin aşkı olur mu? Kargaya 150 yıl hüzün bu.”

Mina'dan

Onu sevmekten,ona kızamamaktan,nefret edememekten,ne olursa olsun sevmeye devam edebilecek olmaktan nefret ediyorum.

Nefretimi giderecek tek bir şey var oysaki..

Onun yanı.

O vakit nefreti gidermek gerekmez mi.?

-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_---_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_---_

Oy vermeyi unutmayınız

Biliyorsunuz ki sonlara yaklaşıyoruz.Yeni bir hikaye yazacağım elbet Mert ve Mina karakterli.İster misiniz diye sormayı düşündüm.Cevaplarınızı bekliyorum.

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin,istediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.