Kanlı Şehvet//MinMer

"YAKALANDIN.!"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bölüm şarkısı:On My Own

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

"Her yenilgi,yeni bir galibiyet."

Ortada kalmış bir kız vardı.

Mina,hayatı boyunca insanlarla fazla samimi olmuş ve sonrada ortada kalmıştı.Onu bırakmayan sadece ailesi vardı.

Onlardan biride gitmişti.

Şimdi ise tek güvendiği sözde arkadaşı Ceylin bırakmıştı onu.Asla dinlemek istememiş,okula uzun zaman sonra gelmesine rağmen bir kere bile yüzüne bakmamıştı kızın.

İkinci dersin tenefüsünde gelmiş sessizce sırasına oturmuş diğer arkadaşlarıyla konuşup gülüşüyordu.

Mina kızın yanına gitmekten vazgeçmişti.Belki gitse anlatsa olanları her şey değişecekti lakin bunu göze alamazdı.

İstenmediğini bilerek sadece uzaktan izledi,
arkadaşını.

İçinde fırtınalar koparken dışında olan tek şey iç çekmesiydi.Zor aldığı nefesler biraz sonra onu boğacak dereceye geldiğinde,çantasından suyunu çıkardı.

İçtiği suyla birazda olsa serinleyen Mina,hızlı içtiği için gözünün kararmasının geçmesini bekledi.

Haberin daha hazır olmadığını düşünerek telefonunuda alıp sınıftan çıktı.

Ne yapacağını bilmezken aklına gelen fikirle müdürün odasının yolunu tuttu.

Son merdivenide indiğinde karşıda olan Mert'i pekte umursamayarak müdürün kapısını çaldı.
İçeriden gelen komut ile içeri giren Mina önünde ellerini birleştirdi.

M:buyur kızım.

Müdürün nazik tavrı karşısında başını eğerek konuşmaya başladı,Mina.

Mina:hocam ben sizden bir şey rica edecektim.
Ben bir dans yarışmasına katılacağım bu yüzden bir koreografi hazırlamam lazım.
Bildiğiniz gibi eve gidince saat biraz geç oluyor.
Bu yüzden okulda,gösteri salonunda çalışabilir miyim.?

Müdür gülümseyerek karşısında mahçupça duran kıza baktı.Sesindeki yumuşaklık Mina'nın resmen içini yumuşatmıştı.

M:tabii kızım,ne zaman istersen kullanabilirsin.
Tek ricam derslerini aksatmaman.

Mina hızlıca gülümseyerek kafasını aşağı yukarı salladığında teşekkürünüde etti ve odadan çıktı.
Derin bir nefes alarak etrafına bakmadan önceden gösterilen salona doğru yürümeye çalıştı.

Koreografisi az çok hazırdı.Öğrendiği ilk zor koreografiyi yapacaktı.Biraz uğraş gerektirecekti lakin birkaç değişiklik ve tekrar gerekliydi,bunu biliyordu.

Aklındaki tüm düşünceleri bir kenara saklayarak gün yüzüne çıkmalarını engelledi.
Aklında sadece koreografi hareketleri oynarken nihayetinde salona varmıştı.

Şanslıydı,okul pantolonu yeteri kadar boldu.
Aynı zamanda üstündeki okul tişörtüde pek sıkıntılı değildi,yapabilirdi.

Biraz durdu,düşündü ve aklında kalan hareketlerin yerlerini birleştirmeye çalıştı.
Ortaya çıkan şey pek isteğini karşılamasada deneyecekti.

Aklında kalan hareketleri tek bir alanda yapabiliyordu çünkü gerisi karanlıktı.Sahneyi aydınlatan ışıklar koltuklara yansısada giriş kapısı civarında ki koltuklar gözükmüyordu.

Dansın son hareketinide yaptıktan sonra,zilin sesini duymamaya çalışarak bir kez daha denemek istedi.

İlk hareket itibariyle vücudu kendi kendine hareketleri tekrar ederken tekrardan son hareket olan yere kapanmayı yaptı.

Dersi fazla kaçırmamak için hızlı hızlı yaptığı dans sonucu,son harekette tıkanmış nefesiyle derin derin iç çekiyordu.

Tek kişiden çıktığı tahmin edilen alkış sesi,nefes seslerini arka planda bıraktığında ona eşlik eden bir kıkırtıda ardından geldi.

Kız sinirle elini yere vurup kafasını kaldırdı.

Karanlık olan tarafta yükselen sesler gittikçe yaklaşırken bu kişinin tanıdık siması Mina'yı daha da sinirlendirmişti.

Mert:yakalandın.! Bu arada söylemeden edemeyeceğim gerçekten bravo,mükemmelsin.

Onaylar şekilde hareketini sunarken(👍🏻)Mina hızlıca bu anda kurtulmak istedi.

Sahneden inip kapıya doğru yaklaşırken,kapıya daha yakın olan Mert,kapının yanına ilerledi.
Mina geri dönmüştü,yani çıkamayacağını bildiği hâlde zorlamak istemedi.

Kulisteki kapıdan çıkma düşüncesi ile yürürken ardından gelen ayak sesleri onu endişelendirmiyor aksine sinirlendiriyordu.

Arkasını döndüğünde biraz uzakta yürüyen Mert'te durdu.Mina,aklına gelen şeyleri söylemeye başladığında Mert onu dinlemiyordu bile.

Mina:ne geliyorsun peşimden be,köpek gibi.

(Şu anı hayal etmeniz benim için o kadar önemli kii)

Dinlemeden,yerinde duran Mina'ya doğru yürüyen Mert telefonlara aynı anda gelen bildirim sesiyle durdu.

Mina anlamazcasına bakarken aklına haber geldiğinde fırsat bu fırsat diyip kaçmak istemişti,lakin Mert haberi okuyup bitirinceye kadar kapıyı açmaya ancak gitmişti.

Evet öğrenecekti,lakin şuan burda şu pozisyonda olmazdı.

_-_-_-_--_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_--_-_-_-_-_--_

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin ve istediğiniz bir sahne varsa yazıp uygulayacağıma emin olabilirsiniz.