Kanlı Şehvet//MinMer

"ARABA"

Oy vermeyi unutmayınız

Yazım yanlışları olabilir kusura bakmayın anlamadığınız yerde sormanız yeterli olacaktır.

Bismillahirrahmanirrahim diyerek başlıyoruz.

İyi okumalar diliyorum.

Yazar'dan

Tabikide istediğini soramamıştı Mina.

Ne diyecekti.? Ve ya nasıl bir tepki alacaktı hiç düşünmemişti bir anda. Ona "sanane" dese kırılacakmış gibi hisseden Mina,konuyu değiştirmek amacıyla hastalığı hakkında biraz daha bilgi edinmeye karar verdi.

Her ne kadar eve gidince hastalığın en ufak ayrıntısına kadar bakacak olsada,şimdiden biraz daha yanında kalmak istediğinden sordu.

Aldığı cevaplar belki canını yakacaktı,korkutacaktı onu..lakin ne zaman ne yapması gerektiğini bilecek ve zamanını boşa harcamayacaktı.

Anlamıştı sonuçta,onu birazda olsa sevdiğini.

Belkide imkânsızlık ona çekici gelmişti. Belkide onun saçlarına,gözlerine,gülüşüne,saçlarına,kirpiklerine,boyuna,sinirine,bakışlarına değilde imkânsızlığını sevmişti,azda olsa tabii. Çok az..

........

Mina:peki bu hastalık,yani bu durum.Senin erkenden,neyse düşüncesi bile saçma,boşver sormadım say.

Mert:evet Mina,olabilir.

İçli bir nefes ve ardından gelen yutkunma sesi ile Mina arkasını dönerken karşı karşıya kaldığı adama sorar gözlerle baktı

Metin Uras:bir dakika gelebilir misin kızım.?

Mina yavaşça salladığı başıyla son bir kez daha Mert'e bakarak odadan çıkan adamın peşinden gitti.

Beni böyle çağırıyorsa vardır bir bildiği diye düşünürken tam olarak aklına gelmeyecek bir şekilde konuşmaya başlamıştı,karşında duran adam.

Metin Uras:kızım bak,biliyorum şu aralar aranız bozuk lakin lütfen onunla aranı açma.Bu hastalığı stresten daha fazlalaşmış durumdan.Bunu bana,oğluma,sana,size yapma kızım.

Mina kafa saklamakla yetinirken gözü duvardaki saate ilişti.Dokuzu çoktan geçmiş ona gelen saatle birlikte annesinin laflarınıda birleştirdiğinde gitmesi gerektiğini anladı.

Gitmek için müsaade istediği adam,son kez bir şey istedi.

Metin Uras:bu söylediklerimi kabul ettiğin için gerçekten çok ama çok teşekkür ederim kızım.Senden son bir şey daha istesem...Mert bugün zor bir gün geçirdi.Gitmeden ona sıkıca sarılsan olur mu.? Ben onunla hiç sarılamadım,belki benim yerime seni koyar.

İstek ne kadar saçma gelsede onaylamıştı.Yani en azından sonrasında sarıldığı için kendini suçlayıp düşüncelerden kurtulamamazlık olmayacaktı.

Çocuğun babasının yanında ayrıldı ve az önce çıktığı odaya tekrardan girdi.Uykulu gözlerle ona bakan çocuğa yaklaştı.Az önce oturmasının aksine ayakta durduğunda uykulu gözler açılmıştı.

Mina:ben gideyim Mert,sana tekrardan geçmiş olsun.İnşAllah en yakın zamanda düzeleceksin.

Gülümseyerek cevap veren çocuk bu sefer konuşmaya karar vermişti.Zihninden canlandırdığı cümleleri dile vuramasa bile bir şeyler söylemişti

Mert:gidiyor musun.?

Kafasını salladı hafifçe,ardından ona doğru eğildi biraz.Sarıldı boynuna birkaç saniye süren bu sarılmayı sonlandıranda kendisi olduğundan tek bir kelime söyleyip gitti.

Mina:görüşürüz.

......

Geçen üç gün boyunca ikiside birbirlerini akıllarından çıkarmamış,yanınada gelmemişti.

Bu süre zarfında Mert'in durumu normal düzeyine inmiş,okula gitmek için hazır olduğunu hissetmişti.

İkiside her zamanki rutinlerini uygulayarak evden çıkmış,biri durağa biri arabaya doğru gidiyordu.

Lakin Mina'nın önünde duran siyah araba,dikkat edilmeyecek gibi değildi.

-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-_-_-_-_-_-_-_-_--_-_-

Oy vermeyi unutmayınız

Sizleri seviyorum kendinize çok dikkat edin.

İstediğiniz bir sahne varsa yazabilir ve uygulayacağıma emin olabilirsiniz.