အပိုင္း (၁၁၇)

240 25 6
                                    

Zawgyi

ဝမ္နင္အားထခိုင္းၿပီးေနာက္ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္လဲသူနဲ႔အတူယူ
ေဆာင္လာခဲ့ေသာေဆးေသတၱာမ်ားအားကုတင္ေပၚတြင္တင္
လိုက္၏ေ႐ွာင္႐ွင္းခ်န္သည္လဲေဘးတြင္ငိုေနေသာဝမ္နင္ေ
ၾကာင့္ႏွစ္သိမ့္ေပးရန္စကား႐ွာမရသျဖင့္

''စိတ္မပူပါနဲ႔ေတာ့..အားက်န္႔ေရာက္ေနၿပီပဲ။အားစစ္..သူအ
ဆင္ေျပသြားမွာပါ''

ထို႔ေနာက္သူသည္လဲေ႐ွာင္းက်န္႔အားကူညီႏိုင္ရန္ကုတင္နား
ရပ္ေနလိုက္သည္စစ္ေကြၽးကေတာ့အခုထိတုန္ရီေနေသာလက္ကေလးမ်ားျဖင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔၏လက္အား,အားကိုးတႀကီးဆုပ္ကိုင္ထားလ်က္

''ပဥၥမအစ္ကို..က်..က်ေနာ္ေသေတာ့မွာလားဟင္??ဝူးးဝူးး
က်..က်ေနာ္မ​ေသခ်င္ေသးဘူး''

''မင္းမေသပါဘူး..အစ္ကို႐ွိေနရင္မင္းမေသပါဘူး။မင္းကေ
သမင္းလာေခၚရင္ေတာင္အစ္ကိုမင္းကိုရေအာင္ကယ္မယ္။မ
ငိုနဲ႔မင္းအဆင္ေျပသြားမွာပါ''

''အားစစ္..အားက်န္႔ေျပာတာနားေထာင္ေနာ္။မင္းအဆင္ေျပ
သြားမွာပါ။မင္သြားမွာပါ။မင္းကိုအားက်န္႔အေကာင္းဆံုးကုသေပးမွာ''

''ဒု..ဒုတိယအစ္ကို..ဝူးးဝူးး..က်ေနာ္အရမ္းနာက်င္တယ္။က်
ေနာ့္ဗိုက္ထဲမွာအရမ္းကိုနာက်င္ေနတယ္။က်..က်ေနာ့္ဝူးးဝူးး.
..က်ေနာ့္ကေလး...''

''အစ္ကိုသိတယ္..မင္းဘယ္ေလာက္နာက်င္ေနလဲအစ္ကိုသိ
ပါတယ္။အစ္ကိုမင္းကိုအေကာင္းဆံုးမနာက်င္ေအာင္ကူညီေပ
းမယ္ေနာ္အားစစ္။''

စစ္ေကြၽးအားႏွစ္သိမ့္ေပး၍အေျခအေနကိုစမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီးေ
နာက္က​ေလး​ေရာလူႀကီး​ေရာအသက္အႏၱရာယ္စိုးရိမ္ရသျဖင့္
အလ်င္အျမန္ခြဲစိတ္ရေပမည္ထို႔ေနာက္ေ႐ွာင္းက်န္႔သည္ဝမ္န
င္အားေရေႏြးသြားယူေစသည္

''ဝမ္နင္..မင္းငါ့အတြက္ေရေႏြးနဲ႔အဝတ္သန္႔တစ္ထည္ျပင္ဆင္ေပး။က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့အခန္းထဲကေနထြက္သြားေပးပါ
။ဝမ္နင္ျမန္ျမန္လုပ္ပါ..''

''ေကာင္းပါၿပီ''

အားလံုးထြက္သြားက်ၿပီးေနာက္တြင္အခန္းထဲ၌ေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔
စစ္ေကြၽးႏွစ္ေယာက္သာက်န္ခဲ့သည္စစ္ေကြၽးမွာမႈအားကိုးအာ
းထားစရာအစ္ကိုေတြ႐ွိေနေတာ့စိတ္ကိုတုန္းတုန္းခ်၍နာက်င္မႈေၾကာင့္ေမ့ေမ်ာသြားေတာ့သည္ဝမ္နင္သည္လဲေ႐ွာင္းက်န္႔
လိုခ်င္သည့္ေရေႏြနဲ႔အဝတ္သန္႔အားအခန္းထဲသို႔ယူေဆာင္လာေပးၿပီးေနာက္ကုတင္ေပၚတြင္သတိလစ္ေမ့ေမ်ာေနေသာ
ဇနီးျဖစ္သူအားတစ္ခ်က္ၾကည့္၍မ်က္လံုးမ်ားနီရဲလ်က္အခန္း
ေ႐ွ႕တြင္သြားေစာင့္ေန၏

ေ႐ွးေခတ္တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေသာဘဝဆီသို႔(Completed )Where stories live. Discover now