[Zawgyi]
18
"တီခ်ယ္စိမ့္ အတန္းမဝင္ဘူးလားမသိဘူး"
သဲလႊာသည္ ဝရံတာမွတစ္ဆင့္စိမ့္လာေနက်လမ္းေလးကိုေမွ်ာ္ရင္းေျပာေနေလ၏။ စိမ့္ကခုလိုေနာက္က်တတ္သူမဟုတ္ပါ။ ပထမဆုံးအခ်ိန္ကို ဝင္ရမည့္ဆရာမကဝင္သြားၿပီျဖစ္ၿပီး ဒုတိယအခ်ိန္စိမ့္အခ်ိန္မွာ စိမ့္ေရာက္မလာ။
အခ်ိန္ဟာအေတာ္ေက်ာ္ေနၿပီျဖစ္သည့္တိုင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြမဆင္းရဲၾကေသးပါ။ ေရာက္လာလို႔ လူမစုံေတာ့ရင္ အမရာစိမ့္ႀကိမ္းေသစိတ္ဆိုးမွာသိၾကသည္။
၃လနီးပါးသင္လာခဲ့ၿပီးျဖစ္၍ ထိုဆရာမႏွင့္ထိုတပည့္ေတြ အထာသိေနၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ ၁၂ထိုးခါနီးတြင္ေတာ့ ေတာင့္မခံနိုင္ၾကေတာ့ဘဲ အတန္းဆင္းသြားၾကေလသည္။
စိမ့္ မလာလွ်င္ေမွ်ာ္ေငးေနတတ္သည့္ ေႏြးဟာ ယေန႕ အနည္းငယ္ၿပဳံးရိပ္သမ္းေနရာ သဲလႊာအံ့ဩသလိုေလးျဖစ္မိသား။
"ေႏြး တီခ်ယ္စိမ့္မလာတာ နင္ဘယ္လိုမွမေနဘူးလား"
"ဟင့္အင္း ေနာက္ေတြ႕ရမွာပဲကို"
ေႏြး၏အေျဖကိုသဲလႊာသိပ္ေတာ့အမႈမထားမိပါ။ ဟုတ္သားပဲ ဒီေန႕မေတြ႕ရလည္း ေနာက္ေန႕ေတြ႕ရမွာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သဲလႊာေတာင္ စိမ့္ကိုသံေယာဇဥ္တြယ္ခ်င္ေန၏။ စိမ့္ႏွင့္သဲလႊာကအေတာ္အဆင္ေျပသည္။ စာသင္ခန္းထဲအေနတည္ေသာ စိမ့္ဟာ စာသင္ခန္းအျပင္မွာ ကေလးဆန္ၿပီးခ်စ္ဖို႔သိပ္ေကာင္းလို႔ သဲလႊာခင္ပါသည္။
"ေႏြး နင္ေလ တီခ်ယ့္ကိုတကယ္ႀကီးႀကိဳက္မလို႔လားဟယ္"
"ႀကိဳက္ေတာင္ႀကိဳက္ၿပီးေနၿပီေလ"
"တီခ်ယ္ကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ဆရာမလိုခ်စ္ပါလား နင္လည္းစိတ္ေပါ့ပါးတာေပါ့"
"ငါကတီခ်ယ္စိမ့္ကိုငါ့အနားမွာအၿမဲေခၚထားမွာ"
ေႏြး၏အေျဖခိုင္မာေနေပမဲ့ သဲလႊာ သူမသူငယ္ခ်င္းကိုရသေလာက္ေဖ်ာင္းဖ်ခ်င္သည္။ ဟိုတေလာက ေက်ာင္းမွာ စိမ့္နဲ႕ေႏြးရဲ႕သတင္းေတြထြက္သြားခဲ့ေသးတာမဟုတ္လား။ ထိုစဥ္က စိမ့္မ်က္ႏွာေလးေန႕တိုင္းညွိုးၿပီးအဆင္မေျပျဖစ္ေနတာ သဲလႊာေတာင္ရိပ္မိသည္။
