[Zawgyi]
45
"အေသးေလး..."
ေယာင္ယမ္းေအာ္ျမည္သံခပ္က်ယ္က်ယ္ကိုဖုံးလႊမ္းသြားသည္မွာ ဖုန္း ringtone သံခပ္စူးစူး။ ထိတ္လန့္ေျခာက္ျခားစြာျဖင့္ေသြးမ်က္လုံးတို႔ကိုဖြင့္ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ သက္ျပင္းၾကမ္းႀကီးတစ္ခ်က္ကိုခ်လိဳက္မိကာ ဖုန္းကိုယူၾကည့္လိုက္၏။
7979
"$က်ိဳးနည္း"
ေသြးဒီဂဏန္းေလးလုံးကိုေဒါသထြက္သလိုေက်းဇူးလည္းတင္မိသည္။ စိမ့္ကိုလာႀကိဳရင္းစိမ့္မလာေသးလို႔ကားေပၚမွာေစာင့္ေနတုန္းခဏအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီးဒီမမက္ေကာင္းတဲ့အိပ္မက္ဆိုးႀကီးကိုေသြးဆိုး႐ြားစြာျမင္မက္မိတာထင္သည္။
ဖုန္းခ်လိဳက္ကာ မ်က္ႏွာေပၚမွေခြၽးစီးတို႔ကိုတစ္ရႉးျဖင့္တစ္ခ်က္ပြတ္ခ်ေနစဥ္ ေဆး႐ုံထဲကေန ေသြးရဲ႕အေသးေလးထြက္လာေနသည္ကိုလွမ္းျမင္ေနရ၏။
ေသြးကားေပၚမွအျမန္ေျပးဆင္းသြားမိသည္။ အေသးေလးကိုေသြးရင္ခြင္ထဲတစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ႀကီးေထြးေပြ႕လိုက္ေတာ့ စိမ့္ဟာမ်က္လုံးေလးမ်ားပိုဝိုင္းလာ၏။ ျပန္ေတာ့မေပြ႕ဖက္ပါ။ ေဘးဝန္းက်င္မွာလူေတြရွိေနသည့္တိုင္ေသြးသည္စိမ့္ကိုတင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္ထားသည္။အိပ္မက္ထဲကလိုျမင္ကြင္းကိုထပ္မ်ားျမင္ရရင္ေသြး႐ူး႐ုံမကဘူးတစ္ခါတည္းႏွလုံးကြဲေသနိုင္သည္။
"ေမာင္ လူေတြၾကည့္ေနၿပီ"
ေသြးရဲ႕အမူအယာဘယ္ေလာက္ေတာင္သဲကဲေနသလဲ။ အနီးအနားကလူေတြဟာေသြးတို႔ကိုကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္။ ေသြးဂ႐ုမစိုက္ပါ။ အေသးေလးကိုမလႊတ္တမ္းဖက္ထားခ်င္တာပဲသိသည္။
"ခဏေလာက္ဖက္ထားပါရေစ ခဏပါပဲ"
"လူေတြရွိတယ္လို႔"
ေသြးရဲ႕လက္ေမာင္း၂ဖက္ကေနကိုင္ၿပီးစိမ့္ေနာက္ကိုျပန္ဆုတ္မွ ေသြး မလႊတ္ခ်င္လႊတ္ခ်င္ႏွင့္စိမ့္ကိုလႊတ္ေပးေလသည္။ ေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာလုံးဝေကာင္းမေနပါ။
စိမ့္သည္ေသြး၏လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကိုခပ္ဖြဖြကိုင္ရင္းမွ ကားရပ္ထားသည့္လူရွင္းရာသို႔ေခၚသြားေလသည္။
