[Zawgyi]
40
"တီခ်ယ္စိမ့္ၾကည့္ရတာပုံမွန္မဟုတ္ဘူးပဲ"
သဲလႊာမ်က္ေမွာင္ေလးႀကဳံ႕လ်က္ လက္ညွိုးေလး၂ေခ်ာင္းကိုအျပန္အလွန္တို႔ရင္းတစ္ေယာက္တည္းအေတြးနယ္ခ်ဲ့ေနမိသည္။
အေတြးခ်ဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းမွာစိမ့္ရဲ႕ျမင္ေနက်မဟုတ္တဲ့အမူအယာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ စာသင္ခန္းထဲဝင္လွ်င္မ်က္ႏွာတည္ေလးနဲ႕အၿမဲေနတတ္တဲ့စိမ့္၊ တစ္နာရီခြဲလုံးမွာမွ၅မိနစ္ေလာက္ၿပဳံးရင္ေတာင္အေတာ္လြန္လွၿပီဆိုေသာစိမ့္သည္ ယေန႕တြင္ စဝင္လာတည္းကျပန္ထြက္ကာနီးခုခ်ိန္ထိတစ္ခ်ိန္လုံးၿပဳံးေနသည္။
ၿပဳံးတာေတာင္ရိုးရိုးအၿပဳံးမဟုတ္ဘဲ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကိုက္လိုက္ေသးကာပါးေလး၂ဖက္ရဲရဲလာ၏။
ဘာကိုသေဘာက်လိဳ႕က်ေနမွန္းမသိပါ။ ထို႔ျပင္တစ္ခုထူးေနတာရွိေသးသည္။ပန္းမပန္တာအေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့စိမ့္သည္ တ႐ုတ္စံကားပန္းေလးကို ဆံထုံးရဲ႕ဘယ္ဘက္မွာပန္ဆင္ထားသည္။ ရင္ဖုံးလက္တိုခရမ္းႏုေရာင္ေလးကိုထဘီခရမ္းအရင့္ေလးနဲ႕လိုက္ဖက္ညီစြာတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ထားသလိုဆံထုံးေလးထုံးၿပီးပန္းပန္ထားေတာ့အမရာစိမ့္ယေန႕နန္းဆန္ေနျပန္သည္။
သဲလႊာနည္းတူစိမ့္ကိုအကဲခတ္ေနသူရွိေသးသည္။ ေလျပည္ေႏြးသည္ စိမ့္မ်က္ႏွာကိုေသေသခ်ာခ်ာအကဲခတ္ေနသည္။ လြန္ခဲ့ေသာကာလတစ္ခုက စိမ့္သည္ အခ်စ္ပူမိလို႔ စိမ့္ႏွင့္မတူေလာက္ေအာင္လဲၿပိဳသြားခဲ့တာေႏြးရိပ္မိသည္။ ထိုအခ်က္ကိုအခြင့္ေကာင္းယူၿပီးေႏြးကိုအားကိုးခ်င္စိတ္ျဖစ္ေအာင္ ေႏြးအေပၚတြယ္တာစိတ္ေတြျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားဖို႔အေရးအားယူေနခဲ့ေပမဲ့ ေႏြးကိုမလိုအပ္ခင္မွာပင္စိမ့္သည္ ယခင္ကကဲ့သို႔ျပန္လည္တက္ႂကြလာၿပီ။
ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ မင္းထိုက္ဆိုတဲ့လူေၾကာင့္လား၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသြးနဲ႕ျပန္အဆင္ေျပသြားၿပီလား။ ေကေက႐ႊန္းလဲ့ကိုေသြးကလမ္းခြဲၿပီဆိုေတာ့စိမ့္ဆီျပန္သြားဖို႔ရည္႐ြယ္ေနတာေသခ်ာသေလာက္ရွိေနသည္။
ေႏြးဘာဆက္လုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းလည္းမေဝခြဲနိုင္ေတာ့ပါ။ ေႏြးရဲ႕ဇာတ္ကိုေႏြးတကယ္မနိုင္ေတာ့ေပ။ ေႏြးဒီေလာက္ႀကိဳးစားထားတာကိုဘာလို႔မေအာင္ျမင္ရျပန္တာလဲ။ ေႏြး လက္ေလွ်ာ့လို႔မရဘူး စိတ္ပင္ပန္းထားရသမွ် က်ရႈံးသြားလို႔မျဖစ္ဘူး။ အမရာစိမ့္ဆိုတာေလျပည္ေႏြးပဲပိုင္ရမဲ့သူ။
