🌱មួយសប្តាហ៍កន្លងផុតទៅ
"..ជេគ...''
"បាទ ចាហ្វាយ'' ជេគប្រញាប់រត់មករកនាយ
"កេីតអីមែនទេ មុខមិនស្រស់'' ធម្មតាសុងហ៊ុងមិនដែលសួរនាំជេគរឿងទាំងអស់នេះទេ ថ្ងៃនេះគេកេីតអី?
"មានឯងណា ខ្ញុំធម្មតាតេី '' ជេគព្យាយាមធ្វេីធម្មតាឡេីងវិញ
" បេីធម្មតា មិនអីទេអញ្ចឹង ''
"ចាហ្វាយអស់ ការហេីយមែនទេ''
"ហ្អឹមម''
"អញ្ចឹងខ្ញុំសុំលាហេីយ'' ជេគឈ្ងោកមុខចុះបែរខ្នងដេីរត្រឡប់ទៅតុការងារវិញ បេីធម្មតាជេគប្រហែលជាសប្បាយចិត្តណាស់ដែរ សុងហ៊ុនចេះសួរនាំនឹងខ្វល់ពីខ្លួនបែបនេះ តែកំឡុងពេលនេះមិនដូចមុនឡេីយ សុងហ៊ុនមានគូរដណ្តឹងហេីយ ថែមទាំងជិតរៀបការទៀត អ្វីដែរសំខាន់ជេគគេលែងមានភាពស្អាតស្អំទៀតហេីយ គេស្អប់ខ្លួនឯងបន្ទាប់ពីយប់នោះមកគេគេចមុខហុីសុឹងគ្រប់ពេល គេទទួលយកវាមិនទាន់បានពិតមែន ត្បិតដឹងថាវាជា កំហុសរបស់ខ្លួន នាយតូចខ្មាស់ខ្លួនឯង ខ្មាស់ហុីសុឹង រឹតតែមិនហ៊ានប្រាថ្នាសុងហ៊ុនដូចកាលពីមុន បានត្រឹមតែសំងំលេបរឿងឈឺចាប់ទាំងប៉ុន្មានចូលពោះវិញតែម្នាក់ឯង ....!!
"ភឹកក''
"អូយយ..សុំទោសលោ....!!'' ជេគគាំងត្រឹងពេលឃេីញវត្តមានរបស់មនុស្សដែរខ្លួនដេីរបុកមុននេះថាជាអ្នកណា
"ជេគ...''
"លែងខ្ញុំ'' ជេគយកដៃហុីសុឹងចេញពីចង្កេះ ព្រោះមិញហុីសុឹងជួយទ្រកុំអោយនាយតូចដួល
''មានរឿងអី'' សុងហ៊ុងស្រែកសួរ ព្រោះតែពីនាក់នោះបុកគ្នានៅទ្វា officeនាយ ដោយជេគរៀបចេញ តែហុីសុឹងក៏ចូលមកធ្វេីអោយពួកគេប៉ះគ្នាតែម្តង
"បងហុី...''
"គឺបង'' ហុីសុឹងញញឹមដាក់នាយ ក៏មិនភ្លេចមេីលមុខរបស់ជេគផង
" ជេគ ឆុតកាហ្វេពីរកែវមក ''
"បាទ ចាហ្វាយ'' ដំណេីររបស់ជេគត្រូវហុីសុឹងតាមមេីលរហូត
"បងមេីលអី? ដោយឃេីញហុីសុឹងមេីលលេខាខ្លួនពេក នាយក៏សួរ
"មានឯណា...តោះចូលក្នុង'' ហុីសុឹងកៀក ក ប្អូនចូលក្នុង ទាំងពីរនាក់បងប្អូន អង្គុយនៅលេីសាឡុងនិយាយគ្នា
YOU ARE READING
អ្នកបម្រើ
القصة القصيرة"តាមការពិតទៅគាត់ធ្វេីល្អដាក់គេគ្រប់គ្នា មិនមែនធ្វេីដាក់តែខ្ញុំម្នាក់ទេ...ហាសហា ឈប់ល្ងង់បានហេីយYang Jungwon "
