kochanka Szefowej

rozdział 21 ,, strata czy nowe życie?"

Nathaniel:

Wiedziałem że tak kolacja będzie jedną z lepszych, moi dziadkowie kochali Nale jak własną córkę ale za to moi rodzice nienawidzili jej z całego serca. Oni od zawsze woleli Morgane moją byłą narzeczoną a dlaczego? Bo w ich oczach była idealna ,anioł czystej postaci ale cóż nie układało nam się już od dłuższego czasu dlatego się rozstaliśmy pokojowo oczywiście i mimo że próbowaliśmy ratować ten związek to nie wyszło ale oni tego nie rozumieli ,
Kiedy przedstawiłem im Nale to od razu ją znienawidzili nawet jej nie poznając ,oni po prostu ją przekreśli bez żadnego ale .

-gotowa?-zapytałem moja żone kiedy staliśmy pod domen moich rodziców

-szczerze ? To nie-odpwiedziała po chwili

Zapukałem do drzwi i czekałem po chwili otworzyła nam gosposia

-Nate! Słońce!- krzyknęła starsza kobieta

-Witaj Holly-Holly była naszą gosposią odkąd byłem mały zawsze się mną zajmowała ponieważ moi rodzice nigdy nie mieli dla mnie czasu jeżeli chodzi o wychowanie mnie , zawsze praca była ważniejsza niż ja .

-Witaj Synu-powiedział mój ojciec

-Ojcze- odpowiedziałem

-Synu-przyszła moja matka

Gabriela i Aron Adams najgorsi rodzice na świecie.Ludzie bez serca od zawsze woleli moją siostrę niż mnie...raz kiedy Veronica zbiła wazon mamy powiedziała że to ja... ojciec mnie skatował .

-musiałeś przyjść z nią?-Zapytała moja matka

-Córko jakiś problem?-Zapytała moja babcia która stała za moją matką

-nie skądże matko-odpowiedziała sztucznie i z nie smakiem.

-Nala! Słonko ! Tak się cieszę że przyszłaś!-krzyknęła babcia z wielkim entuzjazmem i przytuliła moją żonę

Ja też się cieszę że cię widzę Bella -powiedziała Nala z uśmiechem na twarzy - będę musiała wam coś ogłosić Ale to później -powiedziała i poszła do salonu.

Nala:

2dni temu odkryłam że jestem w ciąży

Nate oczywiście nic o tym nie wiedział dlatego chciałam to ogłosić teraz przy wszystkich i zobaczyć minę jego rodziców kiedy się dowiedzą.

po zjedzonej kolacji wstałam z miejsca

-Musze wam coś powiedzieć -oznajmiłam

-Słuchamy- odpowiedzieli hurem

-To dość dla mnie ważne ale-Chciałam to powiedzieć kiedy nagle matka Nate mi przerwała

-Mogła byś się spieszyć,nie Mamy ochoty słuchać twoich monologów-oznajmiła

-CÓRKO USPOKÓJ!-krzyknął Henrry

ona na tomiast przewróciła oczami

-Chciałam powiedzieć że jestem w ciąży -powiedziałam w końcu o mało nie zalewając się łzami i to nie łzami szczęścia tylko bólu i smutku

-CO!? to świet-Babcia Nate nie dokończyła

-CO!? ŻARTUJESZ SOBIE! TY! TO NIE Z TOBĄ MIAŁ SIĘ OŻENIĆ TY PUSZCZALSKA DZIWKO!-krzykneła wściekle

A ja ...nie słyszałam nic.... uciekałam a później widziałam tylko światło i ból.... krzyki... ciemność... wiedziałam tylko ciemność.... ktoś mnie dotykał? Nie, wydawało mi się... przecież to koniec.... umieram.... czuję jak śmierć po mnie idzie  później nie czułam już nic.

przepraszam że taki krótki rozdział ale mam nadzieję że się wam spodoba