Black Eyes✔️

Bölüm 3- Sessizlik

Merhaba,

Yeni bir bölümle geldim.

Bölüm ismi biraz da şu an ki durumla alakalı.

Wattpad'in yaptığı açıklamayı yetersiz buldum.

Burada artık kimse yok ve ulaşamıyoruz yani.

Birkaç bin takipçisi olanlar devam eder elbette ki 

ama benim gibi olanlar için olay tamamen zevke yazmaya döndü.

Olurda bir gün açılırda edit yapan birinin önüne düşerse

o da edit yaparsa ancak öyle okunur.

Yazım hataları evet çok fazla. Hikaye bittiğinde 

baştan sonra düzenliyorum.

Umarım bu bölümü seversiniz.

Keyifli okumalar dilerim....

----

Çamaşırlarımın yıkanmasını beklerken çektiğim salak saçma resimlere baktım. Vita olduğumu gizlemeye çalışıyorum ama çokta başarılı sayılmam. Hemde deltanın burada olması işleri çok zorlaştırıyor. Muhtemelen sevgilisi veya eşi vardır. En kötü kızgınlıklarını geçirdiği birisi vardır ve ben öyle birisi ile olamam.

Ahh ne diyorum ben! Tamamen bahane arıyorum olmamak için. Herhangi bir ilişkiye hazır hissetmiyorum kendimi. 

Telefonum çalmaya başladığında babamın aradığını gördüm ve gülümseyerek açtım.

"Babacım." 

"Oğlum iyi misin?" Endişeli sesine karşı kaşlarımı çattım.

"İyiyimm?" 

"Sana zorbalık yapmaya çalışmışlar?" Kıkırdadım bu dediğine.

"Sadece çalıştılar babacım endişelenme. Kurdumun gücünü biliyorsun." 

"Biliyorum biliyorum. Yine de senden duymak istedim." 

"Senin nereden haberin oldu?" 

"Ah, komutanın aradı. Merak etme omega olduğunu söyledim. Vita olmadığına inanmıyor ama. Oğlum senin komutanın delta mı?" 

"Ahhh hatırlama baba. Siyah gözlerini gördüm, yani evet. Ne yazık ki delta. Umarım saklamam konusunda zorluk çıkarmaz bu durum." 

"Onun eşin olabileceğini biliyorsun değil mi?" 

"Bilmiyorum babacım ve düşünmek istemiyorum." 

"Sen nasıl istersen oğlum. Bir isteğin var mı?"

"Şey aslında var." 

"Söyle bebeğim." 

"Hattı alırken özellikle internet bağlantısı olmasın dedim ama böyle çok sıkılıyorum. En azından birkaç oyun falan yüklemek istiyorum. İlk ay telefona izin verdi komutan." 

"Hallediyorum hemen. Sana mesaj da gelir." 

"Sağ ol babacım." 

"Önemli değil oğlum. Bir şey olursa haber  ver tamam mı?" 

"Tamamm. Görüşürüz." 

"Görüşürüz." 

Telefonu kapatıp kafamı arkamda titreyen makinaya yasladım. Gözlerimi kapatmışken duyduğum sert adım sesleri ile gözlerimi açıp kapıya baktım. Komutan Kim'i karşımda dikilirken gördüğümde telaşla ayağa kalktım.