Black Eyes✔️

Bölüm 41- Gerçekleşiyor

Merhaba,

Yeni bölümle geldim.

41 kere bravo diyerek hikayemize devam ediyoruz; çok tatlı olucaklar...

Umarım beğenirsiniz,

Keyifli okumalar dilerim...

---

Taehyung'dan

Zamanı geldiğinde hastaneye dönüp doktorun kapısına geldik. Vitam doktorun odasına girerken beni içeri almadıkları için kapının önünde oturuyordum. 

Omegalar son yıllarda fazla şiddet gördüğü için bir engeli yoksa ve reşitse onun doktorla olduğu yere kimsenin girmesine izin verilmiyor; eşleri olsak bile...

Yaklaşık 20 dakika sonra vitam elinde ki kağıda bakarak çıktığında yanına gidip ellerimi yanaklarına koyarak bana bakmasını sağladım;

"Güzelim." Gözlerinin dolu olduğunu gördüğümde anlını öpüp elinden tuttum. Soru sormak yerine hastaneden çıkarıp aracın arka koltuğuna oturttum bedenini. Arabanın arkasından dolanıp yanına oturduğumda bacaklarıma tırmandı hemen. Gözleri hala elinde ki kağıttayken dayanamayıp elinden aldım;

"İki sayfanın arasına bak." Kısık sesiyle konuştuğunda elimde ki sayfayı kaldırdım.

Siyah beyaz röntgen kağıdını gördüğümde şaşkınlıkla açılan ağızımla vitama döndüğümde gözünden bir yaş damladı;

"Bebeğim-" 

"Bebeğimiz olucak." Elini karnına koyarak söylediğinde kağıtları koltuğa bırakıp bedenini kendime çektim. 

"Ağlama güzel vitam." Boynuma sokulup ağlamaya başladığında elimi sırtında gezdirdim rahatlaması için; "Sakinleş güzelim, bunu kutlamamız lazım." 

"Ya öyle olursa." Ağlaması şiddetlensede demek istediklerini anlıyordum; kabuslarında ki gibi olmasından korkuyordu.

"Bebeğimiz bizimle güzel bir hayat sürecek çileğim. Düşünme sakın öyle, ona da sana da çok güzel bakıcam." Bir süre daha ağladıktan sonra sakinleşip boynumu öptü;

"Evimize gidelim deltam." 

"Gidelim vitam." Kucağımdan kalkıp koltuğa oturduğunda inip sürücü koltuğuna geçtim. 

Vitam arka koltukta uzanırken ara ara dikiz aynasından onu kontrol ederek dikkatlice evimizin park alanına geldim. 

"Bebeğim." Seslendiğimde yanıt vermediği için araçtan inip arka kapıyı açarak kucağıma aldım bedenini.

"Delta~" Gözleri kapalı mırıldandığında yanağını öptüm;

"Buradayım bebeğim." 

Eve girerken ayakkabılarını da çıkardım; hole ayakkabılarını atarken kendi ayakkabılarımıda çıkardım. Yatak odamıza girip vitamın sırtını yavaşça yatakla buluşturduğumda kısıkça gözlerini açtı;

"Gitme." 

"Gitmiyorum yavrum, yanındayım." Yanağını ve boynunu öperken kollarını boynuma doladı; sanki hala bir rüyanın içindeymiş gibiydi. 

"Üstümüzü değiştirelim mi güzel bebeğim?" Sorumu yanıtlamadı ama dışarada ki kıyafetleri ile yatağa girmekten çok rahatsız olduğu için kollarını boynumdan ayırıp üstündekileri çıkardım.  Kendi kıyafetlerimi de çıkarıp tekrar kucağıma aldım.

Omuzlarımı yatak başlığına yaslarken vitamıda göğsüme uzandırdım. Saçlarını okşarken anlını öptüm;

"Bebeğim." Yanağını göğsüme sürtüp gözünü açtığında burnunun ucunu öptüm; "Doktor vitamın veya ilaç yazdı mı?"