Büyük Değişim

ŞİDDET

Yağızın odasından çıkıp kendi odama geldim. Kardeşim Canı baya baya özlemiştim. Öfkeli falan ama iyi biridir benim kardeşim.

Telefonumu çıkarıp arama kısmına geçtim ve Canı aradım. Telefon 3 xü çalışında açıldı.

"Abi iyi ki aradın. Ben çok kötü bir şey yaptım. Babam birazdan evde olucak. Lütfen buraya gele bilirmisin? Bu sefer gerçekten öldürücek beni."

"Ne diyorsun sen Can? Ne yaptın?" dedim telaşla. Bir taraftandan aşağıya iniyordum.

"Abi anlatamam kapatmam lazım. Lütfen eve gel acil" dedi ve kapattı. Telefonumu cebime koyup ayakkabılarımı giymeye başladım.

"Abicim nereye?" Başımı kaldırdığım da Aoner abimin önümde bana sorgulayıcı bakışlarla baktığını gördüm.

"Benim hemen eve gitmem lazım. Gece gelmezsem beklemeyin beni."

Kapıyı açtım ve hızla orayı terk ettim. Arkamdan seslense bile cevap vermedim. Taksi durdurup taksiye bindim.

Allahım lütfen bir şey olmasın kardeşime. Lütfen.

Can öfkeli biridir. Öfkesi yüzünden sürekli hiç kimsenin aklına  gelmeyecek şeyler yapar. Sonunda yine babamın gazabına uğrar. Bense onu o lanet herifin gazabından kurtarmak için her şeyi yaparım. Eli ağırdır o manyağın.

15 dakika geçtikten sonra eve varmıştım. Parayı ödeyip koşa koşa kapıya geldim ve kapıyı yumruklamaya başladım.

"Açın kapıyı." diye bağırarak konuştum. Bir kaç saniye sonraysa evdeki hizmetçilerden biri kapıyı açtı. 

"Can nerde?" diye sordum hemen telaşla. Hizmetçi abla bir süre tereddütle bana baktı. Sinirlenmeye başladığımdan tek kaşımı kaldırıp ters ters ona baktım. Tersim pistir. Kendisi de bir kaç kez şahit olduğundan korkmuş olucak ki "babanızla birlikte odasında" diye cevap verdi.

Hay ben böyle işin. Hemen koşa koşa Canın odasına çıktım. Kapının önüne geldiğimde hatanede benimle değiştirilen çocuğun endişeli bakışlarını gördüm.

"Hey ne oldu burda? Ne yapıyorlar odada?"

İrkilerek başını kaldırıp bana baktı. "Önce onu kurtar. Hadi. Kapıyı açarsam beni geberteceğini söyledi. Kilitli kapı. Ben açamadım. HADİSENE KAPIYI AÇ" sonda sesini yükseltmesiyle kendime gelip kapıyı açmaya çalıştım. Evet kilitliydi.

Kapıdan çekilip kapıya tekme atmaya başladım. Sinirimden attığım sert tekmelerle kapı kırılıp içeriye doğru yere düştü.

Hemen içeriye girdiğimde Canı yerde dudağı ve kaşı patlamış bir şekilde gördüm. Telaşla koşarak onun yanına geldiğim de bana bakarak gülümsedi. "Galiba...bu sefer...gerçekten hakettim."

Kısık kısık aldığı nefeslerin ardından konuştu. Gözlerim dolarken sinirle p lanet herife dönüp bağırdım. "NE YAPTIN LAN SEN? KARDEŞİMİ NASIL DÖVERSİN?"

Alayla sırıtıp sinirle yazı masasının önündeki koltuğu alıp kaldırdı. Tam bize doğru fırlatacaktı ki benimle değiştirilen çocuk önüne geçti ve "KENDİNE GEL BABA" diye tüm gücüyle bağırdı.

"Sen bu işe karışma. Hemen odana git." Baba olucak o lanet herifte ona sesini yükselterek cevap verdi. Gerizekalı herif.

"Hiç bir yere gitmiycem. Kardeşime bir şey yapamiycaksın. Gerekirse seni şikayet ederim." İşte bunu demiycekti. Babam sırıtıp kolundan tuttuğu gibi onu dışarıya sürükledi.

"Git. Ona bir şey yapmasına izin verme." Canın sesiyle ona döndüm. "Git"

Hemen kalkıp koşarak dışarı çıktım. "Bırak beni" Çocuk çırpınarak kurtulmaya çalışıyordu ama gerizekalı herif onun çıkmasına izin vermeden onu sürüklüyordu.

Hemen arkalarından gidip onlara yetişmeye çalıştım. Babam onu  merdivenlerin sonundaki soğuk bodruma getirmişti.

"Dur ne yapıyosun?" sesimi yükselterek konuşmamla bana döndüler.

"Onu hemen bırak. ONLARA DOKUNMA"

Alayla sırıttı. "Buna sen mi karar veriyorsun?" Tam o anda tuttuğu çocuk boşluğundan yararlanarak kolunu ondan kurtardı. Babam pardon eski babam şaşkınlıkla ona dönerken çocuk onun yüzüne yumruk attı.

Üvey babamın yuzü yana çevrilirken ben hala olayın şokundaydım ki kolumu tuttu ve beni yukarıya doğru sürükledi. Onu kimse dövemezdi. Bu çocuk deli miydi? Ne yaptığından haberi bile yoktu. Bu bir felaketti.

Kafamdaki düşüncəlerden ayrılıp daha hızlı olmaya çalıştım.

"BUNU NASIL YAPA BİLİRSİN? HEMEN BURAYA GEL KÜÇÜK SIÇAN" babam bağırarak sert adımlarıyla yukarıya çıkmaya başlamıştı. Onun bağırmasıyla karşımdaki çocuğun kolumu tutan elinin titremeye başladığını hissetti.

Canın odasına geldiğimizde hemen yanına koştum. "Okan abi nasıl?" Doğru ya ismi Okandı.

Ona baktığımda hemen yanımıza gelip "ben iyiyim abicim. Hadi sen kalk ve benim odama geçin. Kapın kırıldı. Orda daha güvende olursunuz" dedi ama elleri titriyordu. Oda korkuyordu ama belli etmemeye çalışıyordu.

"Okan saçmalama. Canı da alıp git. Ben onu tanıyorum. Seni yakaladığı an emin ol ki gebertir. Hadi gidin"

Okan başını hızla iki yana salladığında babam kapıya geldi ve hemen içeri geçip "BURAYA GEL LAN. BEN SANA BANA YUMRUK ATMAK NEYMİŞ GÖSTERİCEM" diye bağırdı.

Okan korkarak sesli bir şekilde yutkundu ve yerde geri-geri gitmeye başladı. Karşımdaki lanet herifse onun bu haline sinirle sırıtıp sert adımlarla yanına geldi ve yakasından kavradığı gibi onu ayağa kaldırıp yüzüne yumruk geçirdi.

Okan yere düşerken hemen üstüne çıkıp yüzüne yumruklar geçirmeye başladı.

Yanına yaklaşıp kolunu tuttum ve "dur. Lütfen dur. Yalvarırım dur." dedim. Durmadı. Canda son gücüylə kalkıp yanımıza geldi ve üvey babamın kolunu tuttu.

"Yapma." diye bildi sadece kısık sesiyle. Bir anlık cesaretle babamı Okanın üstünden ittim. Yere düştüğünde "onları bırak. Tüm sinirini benden çıkar ama onlara bir şey yapma" dedim titrek sesimle.

"Abi saçmalama."

"Kaan kendine...gel"

Hiç birini dinlemeyip sadece önümdeki insanlıktan uzak haşerenin gözlerinin içine baktım. Bir süre düşündükten sonra "tamam. Bana uyar. Sen istedin." dedi ve kalkıp kolumdan tutarak sürüklemeye başladı beni. Diğerleri arkadan durması için bağırırken ne o onları dinliyordu ne de ben.

Soğuk bodruma geldiğimiz de kapıyı açıp beni içeriye itti ve kendi de içeriye girip kapıyı kilitledi. Yere düşerken gözlerim dolmaya başlamıştı. Lanet olası adam ve lanet olası yer. Burada hiç iyi anılarım olmamıştı. Ve yine çok kötü şeyler olucaktı.

Korkuyla gözlerimden yaşlar süzülürken ona döndüm. Hemen yanıma gelip karnıma tekme attı. Acıyla iki büklüm oldum. Ellerimle başımı korumaya çalıştım çünki ardı ardına tekmeler atmaya başlamıştı. Daha sonra yumruklar derken kapı yumruklanmaya başlamıştı.

Dışarıdan Okan ve Can beni bırakması için ona yalvarırlarken o tüm gücüyle bana vurmaya devam ediyordu.

O gün aralıksız 2 saat dövdü beni. Sonraysa kalkıp dışarı çıktı ve kapıyı kilitledi. Ne yaptı bilmiyorum ama Okan ve Canında sesi gelmiyordu artık.

Vücudum yorgun düştüğü için gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Ne kadar açık tutmaya çalışsam da olmadı. Ve zifiri karanlık.

                   BÖLÜM SONU

_______________________________________

Bölümü nasıl buldunuz canlarım?

Acaba abisi bu durumları öğrenince ne yapıcak?

Oy vermeyi unutmayın canlarım 🤗