MB 22

870 25 1
                                    

“Good morning, baby!"

Upon waking up, Saij's face with a bright expression and a wide smile greeted me. He kissed my forehead, nose, and lips. Nakayakap siya sa akin at nakapatong ang kalahati ng katawan niya sa ibabaw ko.

I winced as my whole body hurt, especially between my thighs, when I tried to move.

“Ouch..." mariin akong pumikit habang lukot ang mukha. I took a deep breath to calm myself down. “My whole body hurts, Saij. It's your fault."

He groaned. “What?" he pretended to be shocked even though he knew the truth.

I pinched his nose. “Stop pretending, Saij. It's your fault," I rolled my eyes. “Hindi mo na nga ako pinakain kagabi dahil hindi mo ako tinigilan. Hindi na nga rin ako nakakain ng umagahan at tanghalian."

We started at four in the afternoon and stopped at four in the morning. It was already five in the afternoon and I just woke up. Sobrang napagod at napuyat ako.

Hindi ko akalain na aabot kami ng ganoong oras. Hindi ko rin akalain na aabot ako ng ganoon katagal. Especially since it's my first time—Ohh no! This is not the first time but this is the first time that I have agreed to give my body to someone.

This is the first time!

Pinaningkitan ko siya nang sumilay ang malokong ngiti sa labi niya. Natawa naman siya at umalis sa ibabaw ko.

“Ito na nga pakakainin na kita," tumatawang sabi niya at may kinuhang tray. “I already cooked food for you. Mabuti nga dahil nagising ka agad bago pa ito lumamig. I didn't wake you up because I knew you were tired that's why I just waited for you to wake up."

Napangiti ako pero muli akong napangiwi at napapikit nang inalalayan niya akong umupo sa higaan. Hindi naman kasi puwedeng kumain nang nakahiga kaya kailangan kong bumangon.

He gently helps me to sit but everything in my body really hurts even if I just move a little bit. Hindi ko alam na magiging ganito katindi ang sakit na dulot ng ginawa namin kahapon hanggang kaninang madaling araw.

“It hurts so much," parang maiiyak kong sabi.

He caressed my back and kissed my forehead. Pagkatapos ay umupo siya sa tabi ko hawak ang plato na naglalaman na pagkain. I was sitting and leaning on the headboard of the bed.

“I'll just feed you, baby, so you don't need to move." He said and placed the spoon in front of my mouth. Ngumiti ulit ako at kinain na ang sinubo niya.

“Thank you, Saij," I said happily and stared at his face. Ganito pala ang pakiramdam ng alagaan pagkatapos gawin ang ganoong bagay.

Even though my whole body hurts right now, I'm still happy. Sobrang saya ko dahil hindi na madilim ang nangyari sa akin, because I liked it too. I'm not forced because I want it too.

I never thought that I would still experience this after what happened to me.

’Yong may hahawak sa katawan ko ng hindi ako natatakot, hindi inaatake ng bangungot ng nakaraan. Most of all I am happy with every touch he gave me. He makes me happy with every touch, hug, and kisses he gives me.

Inis na inis at galit ako sa kaniya dati. Hindi ko naman akalain na siya pala ang makatutulong sa akin, not only to catch criminals but also to appreciate myself.

Because of him, now I know that I am not dirty. I'm just a victim like he always told me. Parang sobrang kakaiba siya sa mga kapuwa niya lalaki dahil bukas na bukas ang isipan niya na kahit ang mga bagay na hindi kayang intindihin ng iba ay naiintindihan niya.

“Baby, what are you thinking?"

My mind came back to reality when I heard his soft voice. He smiled a bit and caressed my cheeks as he raised his eyebrow.

Marriage #2: My Bodyguard [Ongoing]Where stories live. Discover now