ZAAF 2 -GAY

13. Bölüm

Ares, arabadan indiği gibi hızlı adımlarla eve yönelmişti ki demir kapının açılmaması ile kaşlarını çattı.

"Açsana ulan."

Korumlar, ellerindeki silahları Ares'e doğrultmuş tedirgin bir halde bekliyordu.

"Bugün misafir beklemiyordu Savaş Bey."

Ares dişlerini sıktı. "Kim olduğumu bilmiyor musun lan sen?!"

Uzay ve diğer adamları da silahlarına davranmıştı ancak ezici bir sayı üstünlüğü varken buraya baskın yapmak gibi bir niyetleri yoktu. En kötü ihtimalle bir ordu çağırdıktan sonra silahlarına karşılarındaki insanlara doğrulturlardı.

"Savaş Bey, misafir beklemiyordu."

Adam aynı sesle sertçe cevapladığında, Ares demir parmaklıklı sürgülü kapıya yaklaştı. Öfkeli olduğu her halinden belliydi ve karşısındaki birçok adamın korktuğu ortadaydı.

"Sana aç kapıyı-"

"Vay vay vay! Burada kimler varmış?"

Herkes sesin geldiği yöne dönerken Ares kaşlarını çattı. Bu herif neden her yerde karşısına çıkıyordu?

"Aç kapıyı."

"Rahmi'yi duydun. Savaş Bey misafir beklemiyor."

Yüzünde sinsi bir gülüş ile yaklaştı, Metin. "Özellikle de senin gibi birini."

Ares, öfkeyle dolup taşarken Metin'in gözlerindeki ifade ile afalladı. Şaşkın ve öfkeli bir gülüş sunarken olabildiğince alaycıydı.

"Ben de diyorum bu hadsiz nasıl oluyor da kendine bu kadar güveniyor?"

Metin'i yakasından tuttuğu gibi kendine çekerken parmaklıklara çarpmıştı, Metin. Herkes onlara yaklaşırken Metin, elini demirlere yaslamıştı. O sırada gözünü çarpmıştı, bile. Kendini çekmeye çalıştı ancak yerinden kıpırdayamayışı, Ares'in gücüne karşı şaşırmasına sebep olmuştu.

"Bana bak, piç kurusu. Eğer Savaş'ımla ilgili en ufak bir umudun varsa o umutla beraber yer yüzünden silerim seni!"

Bir kez bırakıp ardından yeniden sertçe demirlere vurdu, yakasından tuttuğu, adamı. Kanayan alnına baktı ve öfkeli bir gülüş sundu. "Haddini bil, uçuk hayallere kapılma."

Ares, Metin'i bıraktığında yalpalayışına baktı. Normal şartlar altında çoktan ölmüş olması gerekirdi ancak buraya olay çıkarmaya gelmemişti. Başka bir sefere halledecekti.

"Arkanı kollamaya bak. Savaş'ın adamısın diye bir şey yapmadım şimdiye kadar. Artık o bile elimden alamaz seni."

Metin, öfkeyle akan kanı durdurmaya çalışırken bağırdı adamlara.

"Ares Yılan bu eve girerse hepinizi yok ederim!"

Uzay, çaktırmamaya çalışarak kısık sesle güldü. Aptaldı bu herif.

"Ares Yılan mı?"

Rahmi denilen adamın şaşkın sorusu ile Metin ona döndü. Yok artık! "Saçmalama Rahmi!"

Adamın kararsız duruşu ile Ares ellerini cebine soktu. "Son kez söyleyeceğim. Açın. Şu. Kapıyı."

Dişlerini birbirine bastırarak konuştuğunda Rahmi, telaşla kapıya yöneldi. "Çok özür dilerim, Ares Bey. Haberim yoktu."

"Ne saçmalıyorsun lan sen?" Metin, ona uzanıp engel olacaktı ki Rahmi elini itti sertçe.

"Aptal mısın sen? Ares Yılan olduğunu bilip nasıl söylemezsin?"