"မှိုင်းညို့ အိမ်ပေါ်တက်မို့မလား၊ဒီမှာ မင်းအစ်ကိုအတွက် ကြက်သားဆန်ပြုတ်လေး ယူသွားလိုက်ပါဦးကွယ်"
မှိုင်းညို့ ဆေးထိုးပိုက်နှင့်ဆေးပုလင်းကို အမှိုက်တောင်းသို့ သွားပြစ်ပြီး အိမ်ပေါ်ပြန်တက်စဥ် အရီးဆွေနှင်းက ကြက်သားဆန်ပြုတ်ယူသွားခိုင်းတာမို့ မီးဖိုချောင်ဘက်သို့သွားကာ ယူခဲ့လိုက်သည်။
အိမ်ပေါ်ရောက်တော့ ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ခေါင်းအုံးတစ်လုံးကို ကျောမှီရန်ချထားပြီး အေးဆေးသက်သာစွာ ထိုင်နေသည့် ကိုခန့်ကိုတွေ့ရသည်။မျက်နှာထားကတော့ တစ်ခုခုကိုမကျေနပ်သည့်နှယ်။မဖြစ်နိုင်သည့်အရာကို ဇွတ်အတင်းလုပ်ချင်နေသည့်ကိုခန့်ကို မှိုင်းညို့ ဘယ်လိုနားချရပါ့မလဲ။
"ဒီမှာ ကိုခန့်အတွက် ကြက်သားဆန်ပြုတ်။အရီးက ကုန်အောင်သောက်ဖို့မှာလိုက်တယ်။ပြီးရင် ဆေးသောက်ရမယ်တဲ့"
မှိုင်းညို့ ပြောပြီး ကြက်သားဆန်ပြုတ်ကို ကုတင်ဘေးရှိ စားပွဲပေါ်သို့ ချပေးလိုက်သည်။ကိုခန့်စားပြီးရင် ဆေးသောက်ဖို့အတွက် ရေနွေးပူသွားယူထားရမည်။ကိုခန့်စားပြီးသည့်အချိန်တွင် ရေနွေးပူလည်း ခပ်နွေးနွေးသာ ကျန်လိမ့်မည်။မှိုင်းညို့လည်း ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် ရေနွေးပူယူရန် အောက်သို့ဆင်းခဲ့လိုက်သည်။
မီးဖိုချောင်ဘက်သွားကာ လှောင်ဓါတ်ဗူးကို ဖွင့်ကြည့်တော့ ရေနွေးကမရှိတော့။မီးဖိုပေါ်ကြည့်လိုက်တော့ ရေနွေးအိုးတစ်လုံးတည်ထားသည်ကိုတွေ့ရသည်။သွား၍ဖွင့်ကြည့်တော့ မပွက်သေးပေ။ဆူတော့ဆူနေပြီမို့ ခဏထိုင်စောင့်လိုက်သည်။ရေနွေးအိုးပွက်သည်နှင့် ကိုင်းပါသည့်ဖန်ခွက်ထဲသို့ ထည့်ကာ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်လာလိုက်သည်။အောက်မှာကြာသွားတာမို့ ကိုခန့်ပင်စားပြီးလေပြီလားဟုတွေးမိသည်။
အိမ်ပေါ်ရောက်မှ မှိုင်းညို့၏အတွေးသည် လုံးဝမှားနေကြောင်းသိရတော့သည်။စောနက ပုံစံအတိုင်းထိုင်နေတုန်းပင်။ကြက်သားဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကို ထိပင်မထိရသး။
"ကိုခန့် ဘာလို့မစားတာလဲ။အေးကုန်တော့မယ်"
"ကိုယ်က ဘယ်လိုစားရမှာလဲ"
YOU ARE READING
အချစ်ရပ်ဝန်းမှ ရုန်းမထွက်နိုင်ခြင်း
Randomချစ်မိသွားပြီဆိုမှတော့ ဆက်ချစ်ရုံမှအပ ဘာများတတ်နိုင်ဦးမှာလဲ
