𝐏𝐚𝐭𝐥𝐚𝐦𝐚𝐧𝛊𝐧 𝐯𝐞 𝐏𝐚𝐫𝛊𝐥𝐭𝛊𝐧𝛊𝐧 𝐃𝐚𝐧𝐬𝛊ꨄ|Hikari ve Bakugo'nun hikayesi...

Bölüm 12; U.A Serüveni Başlasın!

Hikari, ilerleyen zamanlarda bir otele geçmeyi düşündü fakat Kurenai buna izin vermedi.
.
Tek yaşıyordu çünkü ailesi sık sık farklı şehirlerde oluyordu. Ama aile kızlarını hep arayıp bazen de eve geliyorlardı.
.
Hikari Kurenai'nin ailesiyle de tanışmıştı. Tatlı insanlardı.
.
Kurenai ile farklı ortaokula gidiyorlardı. Ama dönüş saatleri aynıydı. İkisi de U.A lisesine gitmek için çabalıyordu. Birlikte antrenman yapıp güçleniyorlardı.
.
Aradan geçen zamanda Hawks asla Hikari'yi aramamıştı. Artık Hikari de umursamıyordu zaten. Arada bir onu televizyonda görüyordu. Onun gülen yüzüne bakıp iğreniyordu.
.
"Tüm bunlari yapmışken, nasıl gülümseyebilir?" Diye düşündü.
.
Bu olaylar Hikari'yi hissizleştirmişti. Eskisi gibi neşeyle dolu bir kız değildi o artık. Sadece Kurenai'ye karşı öyleydi. Onun yanında mutlu oluyordu. Fakat başka insanlarla asla kaynaşamıyordu.
.
Zaman geçti ve U.A giriş sınavı günü gelip çattı.
.
.
.
SINAV GÜNÜNÜN SABAHI
.
Akşamki antrenmandan sonra Kurenai ve ben çok yorulmuştuk. O gece kafam yastıkla buluşur buluşmaz uyudum. Yarın beraber U.A'nın sınavına gireceğiz. Bunun için gerçekten çok heyecanlıyım. O sınavı gerçekten kazanmak istiyorum.
.
Tam zamanında uyandığımı fark ettiğimde Kurenai'nin yattığı odaya gittim. Kapiyi yavaşça tıkladım.
.
"Kurenai?... uyandın mı?"
.
Ses gelmeyince hala uyuduğunu anladım. Aklıma sinsice bir plan gelmişti. Sırıttım ve parmak uçlarımla yürüyerek mutfağa gittim. Küçük bir bardak aldım ve içini suyla doldurdum. Şimdi yine Kurenai'nin odasının önündeydim. Kapiyi yavaşça açtım ve Kurenai'nin yatağına doğru ilerledim.
.
Ne kadar huzurlu uyuduğunu gördüğümde biraz sonra yaşanacakları düşündüm ve kıkırdadım. Bu anı videoya çekmek istedim ve telefonumu da elime aldım.
.
"3...2....1"
.
Elimdeki bardağı Kurenai'nin yüzüne getirdim ve hızla ters çevirdim. Yüzü su ile buluşur buluşmaz gözlerini açtı ve bağırmaya başladı. Ne olduğunu anladığında da kalkıp beni kovaladı. Yaklaşık 5 dakika sonra nefesimiz kesildi ve olduğumuz yerde kaldık.
.
Nefes alamayacak kadar koymuştuk ama nasıl oluyorsa hala kahkaha atacak yerimiz vardı.
.
Onu sinir etmeyi seviyordum. Bu şekilde beraber tatlı anılar biriktirmiş oluyorduk.
.
Ayağa kalkıp Kurenai'nin elinden tuttum ve onu da kaldırdım. Bir anda yüzü ciddileşince ben de ciddileştim.
.
"BUGÜN U.A'NIN SINAVI VARRRR!!!"
.
"Evet, ve sen, ben uyandırmasam hala uyuyor olurdun."
.
"Ha ha! Teşekkürler. Hadi formaları giymemiz gerekiyor."
.
İkisi beraber yukarıya çıkıp formalarını giydiler.
.
"Aman tanrım Hikari, bu sana çookk yakışmış"
.
"Öyle mi? Aslında ben pek beğenmedim ayrıca sana daha çok yakışmış"
.
"Aman derd etme, bunlar sadece eşofman, eğer sınavı kazanırsak daha iyi formalar giyeceğiz."
.
"Haklısın...Hadi gidelim"
.
İki kız, yola çıkarlar. U.A'nın kapısının önüne varırlar.
.
"Vay canına, burası bahsettikleri kadar büyükmüş."
.
"Evet, fazlasıyla büyük."
.
İlerlerken, yolun ortasında okulu hayranlıkla izleyen birini görürler.
.
"Aa, baksana Hikari. Bu o çocuk değil mi? "
.
Hikari, Kurenai'nin gösterdiği yere bakar.
.
"Evet, bu o, brokoli çocuk demek kahraman olmaya karar vermiş. Zaten belliydi umarım sınavı geçer."
.
"Umarımm."
.
Biz, brokoli çocuğa bakarken çocuk hayranlıkla okulu izliyordu. Daha sonra ilerlemesi gerektiğini fark etti ve heyecanla bir adım attı. O sırada ayağı takıldı ve dengesi bozuldu.
.
Okula attığı ilk adım böyle olmuştu demek.
.
Fakat brokoli çocuk tam düşecekken havada asılı kaldı. Bunun nasıl olduğunu anlamamışken, yanında bir kız gördüm. Kahverengi saçları omzuna geliyordu. Yüzü ve görünüşü çok tatlıydı. Özgünlüğü de yerçekimi ile ilgili birşey olmalıydı.

Onlara gülümseyerek baktım. Daha sonra dikkatimi önüme vererek yürümeye devam ettim
.
Sınav açıklamaları yazan bir tablo gördüğümüzde, tabelanın gösterdiği odaya girdik. Burası bir sinema salonu gibiydi. Yan yana oturduk ve beklemeye başladık. 5 dakika sonra içeriye Pressent Mic girdiğinde bütün salon sustu.