hardest level of music [yoonmin]

chapter ten

care about

14 Kasım 2023

Annem ve babamla ettiğim kavganın etkisi büyüktü.

Onlarla çok sık tartışmazdım, genelde beni her konuda desteklerlerdi ve her zaman onların büyütme şekillerinden gurur duyduğu o vefakar evlattım.

Yalnızca, bilirsiniz, bazen tartışmalar olabilirdi. Bizim evde bu olduğu zaman, ki çok nadir olurdu, işte o gün kıyamet kopardı. Birkaç gün sakinleşmek için tüm aile üyeleri birbirine izin verir, kenara çekilirdi.

Bugün de öyle bir kavga olmuştu. Sebebi ise Min Aptal Orospu Çocuğu Yoongi'ydi.

Onunla olan tartışmalarımın boyutu artık iyice çığrından çıkmıştı. Salak salak ilkokul çocuğu eğlenceleri, iğrenç eşek şakaları derken artık canıma tak ettirmişti.

Bugün benden bir dayak daha yemişti. Fakat karşılıksız olmamıştı. Sabrı taştığı için bana karşılık verdiğinde, konunun ne ile alakalı olduğunu ve kavganın nereden çıktığını bile unutmuştum. Kafama aldığım darbe bunun kanıtıydı.

Bu kez yalnızca tüm okula değil, öğretmenlere de rezil olmuştuk. Bölüm hocalarımızdan biri bizi dekana şikayet edeceğini söylemişti. Ben de Yoongi'ye dönüp kendi götünü kurtarması gerektiğini, benim babamdan yardım alacağımı söylemiştim.

Babamın avukat olduğunu öğrendiğinde şaşırmış ve bana böbürlendiğimi söyleyerek yine beni gıcık etmişti. Umrumda değildi. Kaynaklarım sağlamsa ve götüm sıkıştıysa bunu kullanmak zorundaydım.

Yoongi'ye acımıyor ve onu umursamıyordum.

Babama akşam her şeyi anlattığımda ise beklediğim tepkiyi almamak şaşırtmıştı. Kavga ettiğim ve iş dekana kadar gideceği için bana oldukça kızmış, başımın çaresine kendimin bakmasını söylemişti. Üstelik, annem de babamın tarafındaydı. Hani anneler daha merhametli ve sevecen olurdu? Benimki sadece babamın tarafını tutmuştu.

Şu an sarhoş olduğum için mantıksız şeyler düşünüyordum. Yarın kesin onlara olan kızgınlığım geçecekti ve onlar da birkaç gün sonra beni affedip bana yardım edeceklerdi.

Ama bugün, toplumu da sikeyim, annemle babamı da sikeyim, Yoongi'yi de sikeyim modunu açmıştım.

Evet, Yoongi'yi sikecektim çünkü her şey başıma onun yüzünden gelmişti. Onun yüzünden ne derslere, ne sınavlara, ne hayallerime, ne de arkadaş ilişkilerime odaklanabiliyordum. Gün aşırı onunla didişmekten ve birbirimize aptal oyunlar oynamaktan başka hiçbir şeye vakit kalmıyordu.

Annemle babam da haklı olarak, beni hayallerimi desteklemek uğruna o okula gönderdikleri ancak benim amacımdan tamamen sapan bir serseriye dönüştüğümü söyleyerek tarafımda yer almamayı seçmişlerdi.