hardest level of music [yoonmin]

chapter five

checkmate

Satrançta şah mat edilme kavramı vardır ya hani. Hah, işte ben satranç oynamam ama bu kavram oyun hakkında bildiğim tek şeydir.

Yoongi'yle birbirimizi sürekli bel altı vurmaktan zevk alırdık. Yaptığımız oyunların, söylediğimiz sözlerin çok büyük yükleri olurdu hep.

Birbirimizi öyle sinirlendirirdik ki, her seferinde bir öncesinden daha kötü vururduk birbirimize.

Bana söylediği laflar birer birer zihnimde yer edinirken, sinirlendiğimi hissetmiş ve musluğu kapayıp ıslanan kıyafetlerimi üzerime geçirmiştim. Bu soyunma odasından çıktığımızda dışarıdaki insanlara ne diyecektik cidden merak ediyordum.

"O dediğin biraz zor ama." Yoongi kendi üstündekileri olduğu kadar kurutma makinesiyle kurutmaya çalıştığında dediğim şeyi duymuş ve makineyi kapatmıştı.

Bana aynadan bakıp yan bir sırıtma verirken, "Neden?" diye sormuştu. "Her zaman sen mi kazanacaksın bu oyunu?"

"Yalnızca senin benim kadar zeki olduğunu düşünmüyorum." Kolona yan bir şekilde yaslanıp kollarımı bağladığımda onu izlemeye başlamıştım. Söylediklerime yalnızca gülmüş ve makineyi çalıştırıp üstündekileri kurutmak için uğraşmaya devam etmişti.

Onu izlerken yutkunmuş ve işini bitirmesini beklemiştim. Daha fazla kurumasının imkansız olduğunu anladığında eliyle bana gelmemi söylemiş ve makineyi üzerime tutarak kıyafetlerimi kurulamaya başlamıştı.

"Hayal gücününün genişliği çok komiğime gidiyor." Yine ona sataşmaya çalıştığımda, "Niye?" diye sormuştu. Hala yüzünde aynı sırıtma vardı ve beni gıcık ediyordu.

"Sana yalvarmam imkansız da ondan. Çölde susuz kalsam bile senden yardım istemem ben." Yine beni cevapsız bırakmış ve yine sadece gülmüştü.

Birkaç saniyelik sessizlikten sonra makinenin sesi yüzünden kendi sesini yükselterek bir şey söylemişti. "Taehyung bizden işkillendi bu arada, biraz dikkatli ol."

Kaşlarımı çatıp omuz silkmiştim. "Beni buraya herkesin içinde getirirken de bu düşünce aklında mıydı?"

"O kısım elimde olan bir şey değil."

"Senin arkadaşın seni ilgilendirir. Hakkımızda bir şey öğrenmesi senin endişeleneceğin iş." Umursamazca yanıtladığımda makineyi kapatıp kenara koymuştu.

"Bu ikimiz arasında olan bir şey. Sadece söylüyorum. Yanıma yaklaşırken dikkatli ol. Taehyung zekidir, gözünden kolay kolay bir şey kaçmaz."

Kollarımı yine önümde bağlamış ve arkamdaki mermere yaslanmıştım. "Çok merak ediyorum, nereden açık verdin?"

"Jungkook'un seni sokak arasında dövdüğü gün."