saklı kalan || barış alper yılmaz

0.6

Ela, kapının çalmasıyla derin düşüncelerinden sıyrıldı. Barış'ın ardından kendini yatağa atıp zihnini susturmaya çalışmıştı ama gelen bir misafir olabilirdi.

Kapıyı açtığında içini bir tedirginlik kapladı; gelenin Meltem ya da Barış olduğundan emindi.

Ne bir annesi ne de ona sahip çıkabilecek bir ailesi vardı. Babası ise hapisteydi. Barış'ın onu bu kadar kolayca kırabilmesi de Ela'nın sahipsizliğinden kaynaklanıyordu.

Ağır adımlarla kapıyı açtığında, karşısında yüzünü çiçek buketiyle kapatmış halde bekleyen Meltem'i gördü. Ela'nın yüzüne bir gülümseme yayıldı, sürpriz hoşuna gitmişti.

"Meltem'im!" diye neşeyle seslendi ve çiçekleri Meltem'in elinden alarak içeri buyur etti. "İyi ki varsın, kız kardeşim benim."

Meltem, Ela'ya sıkıca sarıldı. "Biraz yüzün gülsün istedim." dedi şefkatle.

"Bekle," dedi Ela, "Kahveleri yapıp geliyorum."

Ela hızla mutfağa geçti ve kendisiyle Meltem'e birer Türk kahvesi hazırladı. Tekrar oturma odasına döndüğünde, Meltem konuşmaya başladı. "Ee, intikam planı nasıl gidiyor?"

Ela, ağzına birkaç çikolata atarken hafifçe omuz silkti. "Bilmem," dedi. "Söylediğin her şeyi harfiyen yaptım."

"O zaman şimdi beni dinle," dedi Meltem, gözleri parlayarak. "Bu çiçeklerle fotoğraf çekiliyorsun ve sosyal medyada bir erkekten gelmiş gibi paylaşıyorsun."

Ela bu fikre pek sıcak bakmadı, hemen karşı çıktı. "Saçmalama, hayatta yapmam öyle bir şey."

"Kızım yap ki ondan başka seni isteyen kişilerin olduğunu düşünsün. Erkekler rekabeti sever."

Uzun süren ısrarlar sonucunda, Ela nihayet Meltem'in planına razı oldu. Fotoğrafları paylaştı; hesabı zaten herkese açıktı, Barış er ya da geç görecekti.

Ela, telefonunu eline alıp Sevil'in hesabını açtı ve Meltem'e gösterdi. "Bak... Gördün mü? Kız ne kadar güzel. Üstelik biz takipleşmiyorken bile Barış onun tüm fotoğraflarını beğenmiş. Arkadaşları bile takip ediyor kızı."

Ela, içini bir soğukluk kapladığını hissetti.

Barış için öteki kadındı, gizli kalan, saklanan bir figürden ibaretti.

Ela, Sevil'in profiline baktıkça içindeki öfke büyüyordu. Barış'ın, onun gibi birini tercih etmesi, Ela'nın zihninde yeniden değerini sorgulamasına yol açtı.

Telefonu elinde sıkarken Meltem, onun yüzündeki değişimi fark etti. "Ela," diye yumuşak bir sesle uyardı, "Kendini kıyaslama. Barış senin değerini anlamayan biri. O kaybetti."

Ela derin bir nefes aldı, ama gözlerini telefondan ayıramıyordu. Barış, onunla ilişkisinde hep mesafeli olmuş, Ela'yı saklamıştı. Onu hiçbir zaman tam anlamıyla kabul etmemişti.

Şimdi ise, Sevil gibi birini açıkça destekliyor, hayatında parlatıyordu. Ela, Sevil'in paylaştığı fotoğraflarda Barış'tan gelen beğenileri görünce içini bir kırgınlık kapladı. Bu ilişki boyunca hep ikinci planda olduğunu anladı.

Meltem, Ela'nın bu düşüncelere daldığını görünce dikkatini dağıtmaya karar verdi. "Ela, sana bir şey söyleyeyim mi? Barış'a kafayı takmak yerine, kendi hayatını kurmanın vakti geldi. Biliyorum, zor bir süreç ama sen güçlüsün. Bu adam seni sadece üzüyor, sen ise çok daha iyisini hak ediyorsun."