İçeri girdik beraber. "Eee seni hangi rüzgar attı fakir haneme?" Evi de beklediğimden güzeldi. Hiç bekar evi gibi değildi. Temiz ve düzenliydi.
"Ben bir star olduğumdan, evimin önünde hayranlarım bekliyor. İçeri giremedim ben de biricik komtanımın yanına geleyim dedim." Uzun koltuklardan birinin ortasına oturdum. "İyi yapmış mıyım?" Yiyorsa kötü de.
Gülerek tekli koltuğa oturdu "İyi yapmışsın. Anlamadığım, kapında neden hayranlarınım beklediği?"
"Kimin kızı olduğum belli oldu, ondan."
"Anlamadım." Ona bu konudan hiç bahsetmediğimi anladım.
"Uzun hikaye."
"Dinlerim, ne içersin yada aç mısın?"
"Henüz o kadar acıkmadım. Ama bir çayını içerim."
"Hemen" dedi ve mutfağa gitti. Ben de ayaklanarak duvarlardaki fotoğraflara bakmaya başladım. Bir ailesi vardı. Babası, annesi ve kız kardeşi. Beraber çekindikleri eski olduğu belli olan bir fotoğraf.
İnsanların hayatını, duvara astıkları fotoğraflardan anlayabilirdiniz. Benim duvarımda ennem ve ben vardık sadece. Annemin odasında Emir ve Savaş bey vardı. Aybars'ın duvarlarında ailesi ve arkadaşları vardı.
O resmin hemen yanında, asker üniforması üzerinde bir gurup askerle fotoğrafları vardı. Çok güzel gülüyordu bu fotoğrafta. Hemen yanında ise tahminimce kız kardeşi ile çekindiği küçüklük fotoğrafı vardı. Kardeşini omuzuna almış gülüyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tatlılardı. Daha fazla beklemeden yerime oturdum. O da, hemen gelmişti zaten.
"Eee anlat bakalım Acem kızı. Neler oluyor?" Elinde iki tabak atıştırmalık vardı. Hazır oldukları belliydi. Çay daha olmamış olsa da boş gelmemiş.
"Nerden başlıyım yiğido?"
Yanıma oturarak koltuğa yayıldı, "En başından anlatman tercihim."
"Eskiye git diyorsun?"
"Aynen." Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım.
"Ben küçüklüğümden beri ne baba bildim, ne de babamla birlikte gelen akrabalar. Hep annem ve ben vardık. Arada da annemin arkadaşları. Sürekli farklı ülkelere gittik. Hiç sabit bir hayatımız olmadı. Göçebeydik bildiğin." Anladım der gibi kafasını salladı.
"Neden peki? Neden sürekli seyahat ettiniz?"
"Bunu ben de çok merak ederdim. Küçükken annem gezmeyi sevdiğini söyleyerek kandırırdı, biraz büyüyünce birilerinden kaçtığımızı kavradım. Ama kimlerden, neden onu bilmiyorum. Daha sonra, annemle okulum için Amerika'ya yerleştik. Ben orada okula başdım. Annem İtalya aşığıydı. Orada yaşamak istediğini söyleyince oraya gitmesini söyledim, ama..."
