Aşık Ağa

19.Bölüm

Duygu hem kaza hem de Emre'nin annesinin söyledikleri yüzünden çok kötü haldeydi. Zeynep'i ve abisini görünce Zeynep'e sıkıca sarılıp ağlamaya başlamıştı. Zeynep onu zorla sakinleştirmişti. Aslan da Emre ile  odadan çıkınca Duygu olanları anlatmıştı Zeynep'e... Emre kaza haberini alır almaz soluğu hastanede almış, Duygu'yu görene kadar da rahat etmemişti. Ondan bu kadar kolay vazgeçmesine sitem ettiğinde Duygu annesinin ne söylediğini hatırlatmıştı. Emre yanına gidip sitemle parmağına tekrar yüzüğü takıp 'Kim ne derse desin. Sen benim eşimsin...' demişti. Aslan'a. 'Abi Duygu sen olmazsan düğün istemiyor... Bizimkiler de düğünü bir an önce yapalım istiyor... Valla bak bende arada kaldım... Senin durumları da biliyorum ama....' dediğinde Aslan sıkıntı ile 'Tamam hazırlığa başlarsınız Duygu iyileşince....' dedi. Emre sonunda rahat nefes aldı. Gece Duygu'nun yanında Aslanlar kalacağı için Aslan dedesine 'Siz eve geçin biz kalacağız Duygu'yla....' dedi. Narin hanım bir şey demek istese de ağzını açamadı. Sultan hanımın kesin talimatı vardı. Onlar gitmeden Sultan hanım Aslan'ın kolundan tuttu. Aslan ona kaşları çatık bakarken Sultan hanım derin bir nefes alıp 'Tamam bak artık o senin karın... Annende kabul ediyor artık... Bu küslük bitsin konağına,  evine dön artık...' dediğinde Aslan 'Ben evimdeyim zaten... ' dediğinde Sultan hanım onu ikna etmek için neler neler söyledi. Cesur bey gelip karısını götürünce Aslan sıkıntı ile iç çekip Duygu'nun odasına girdi.

Ertesi gün Duygu'nun hastaneden çıkışı yapılırken Duygu gözleri dolu dolu abisi ve Zeynep'e onlarında konağa gelmesi için yalvardı. Zeynep ona kıyamadığı için Aslan'a bakıp 'Gidelim...' dedi. Aslan'ın içi hiç rahat edemese de konağa geldiler. Sultan hanım sinsice gülerken Narin hanım nefretle Zeynep'e bakmamak için sürekli onu görmezden geliyordu. Dilda ve Zelal kaynanalarinin tepkilerinden korktuğu için Zeynep'e selam bile vermedi. Sultan hanım elini öpmesi için Aslan'a uzatınca Aslan derin bir nefes alıp elini öptü. Zeynep Duygu ile duruyordu. Ne yapması gerektiğini biliyordu ama alacağı tepkiden deli gibi korkuyordu. Sultan hanım ona memnuniyetsiz şekilde bakarken elini uzatınca Zeynep Aslan'a bakıp gidip elini öptü. Sultan hanım hemen elini çekip Aslan'la konuşunca Duygu Zeynep'i alıp odasına gitti. Zeynep odaya geldiğinde bile diken üstünde hissediyordu kendini. Her an sanki bir şey olacakmış gibi hissediyordu. Ama düşündüğü gibi olmadı. Akşam yemeğine kadar Duygu ile odasında kaldılar. Akşam yemeği vakti geldiğinde Zelal gelip haber verince Duygu ile yemeğe indiklerinde Zeynep çekinerek Aslan'a bakınca Aslan oturduğu yerden kalkıp onun yanına gitti. Elinden tutup sofraya geçti. Önce Zeynep'i oturtup kendi de hemen yanına oturdu. Kartal ve Kemal gülümseyerek onlara bakarken Narin hanım sıkıntı ve sinirle nefes alıp veriyordu. Cesur bey 'Hadi bismillah afiyet olsun...' dediğinde herkes yemeğe başladı. Zeynep'in stresten midesi kasiliyordu. Aslan onun tabağına yemek koyduğunda ona baktı. Aslan gözleri ile ona güven vermek ister gibi bakınca Zeynep kendini yemek için zorladı. Aldığı her lokma sanki boğazına diziliyordu. Ona nefretle bakan kişiler arasında yemek değil sanki zehir yiyiyor gibiydi. İki lokmayı zorla yutunca devam edemedi. Aslan onun tedirginliğini hissediyordu. Bu durum onun canını daha çok sıkmaya başlamıştı. Yemek sırasında Kemal ve Kartal işlerden bahsedip sohbet ederken Duygu'ya takılıyor hep birlikte gülüyorlardı. Cesur bey ve Yusuf bey Duygu'ya laf söyletmiyor sürekli Kartal ve Kemale satasiyordu. Zeynep içi yana yana onları izliyordu. Onun ailesi hiç bir zaman böyle olamamıştı. Anne ve babası yaşarken o çok küçüktü abisi hiç bir zaman onu sevmemişti. Dedesi de... Aslan Zeynep'in her tepkisini dikkatle izlediği için onun acısını hissediyordu.

Akşam yemeğinden sonra herkes cardaga çekerken konağın kapısı açıldı. Bir kız büyük valizi içeri girerken gözleri ile birini arıyordu. Bulunca yüzünde kocaman bir gülümseme ile koşarak boynuna sarıldı. Zeynep sadece izliyordu. Duygu gözlerini devirip Zeynep'e baktı. 'Teyzemin kızı Özge...' dedi. Zeynep kocasının boynuna sarılmış olan kıza baktı. Aslan gülümseyerek ona sarılmıştı. Özge cilve ve şımarıklıkla 'Aslannnnn çok özlemişim seni yaaa.....' dedi. Aslan gülerek 'Bende seni özlemişim güzellik... ' dediğinde Zeynep'in kalbinde bir sızı oldu ama tepkisiz hala duruyordu. Kuzeni sonuçta onlar bizden çok farklı büyümüşler....diye kendini avutmaya çalışıyordu. Özge Aslan'ı bırakıp diğerlerine de selam verdikten sonra Duygu ve Zeynep üst terasa çıkmıştı. Özge ise Aslan'ın bir an yanından ayrılmıyor sürekli temas halinde olup sarılıp öpüyordu. Duygu Zeynep'e 'Özge kuzenlerim arasında en gıcık olduğum kızdır. Aslan abime takıntılı gerizekali...' dediğinde Zeynep yorum yapmadı. Onlar terasta oturduğunda çalışanlar çaylarını getirdi. Zeynep bu evde su bile içmek istemiyordu. Özgenin kahkahaları yukarı kadar geliyordu. Aslan'ın da tabi... Zeynep bu duruma bozulsa da belli etmiyordu. Duygu ona düğün ve kına için planlarını anlatırken onu dinlemeye çalışıyordu. Gece  olduğunda Zeynep nerede kalacaklarını, ne yapacağını sormak için Aslan'ın yanına çekinerek inerken Özge Aslan'ın dizine yatmış. Aslanda onun saçlarını oksuyordu. Zeynep zorlukla yutkunup Aslan'ın yanına gittiğinde Narin hanım ona nefretle baktı. Zeynep Aslan'ın dikkatini çekmek için öksürünce Aslan hemen ona döndü 'Yavrum?' Dediğinde Zeynep bir yandan mutlu olurken bir yandan da utandı. 'Aslan... Şey bir gelebilir misin?' Dedi. Aslan Özgenin başını dizinden çekip hemen ayağa kalkınca Özge bozulmuştu. Zeynep kimseye bakmadan onlardan biraz uzaklaşınca Aslan hemen peşindeydi. Zeynep ona bakamadan 'Şey Aslan... nerede kalacağız? Yani ben nerede kalacağım?' Diye sordu. Aslan saatine bakıp 'Haklısın özür dilerim geç olmuş fark etmedim... Hadi evimize gidelim...' dedi. Zeynep onun peşinden yürürken Aslan ailesine gideceklerini söyledi. Sultan hanım hemen itiraz etti. Kemal de çekinerek 'Abi sizin ev dolu ya... Misafirler için orayı ayarladık biz... Malum burda değildiniz ya...' dediğinde Aslan sıkıntı ile nefes alirken Narin hanım 'Bu ev senin de evin oğlum... Odan duruyor... ' dedi. Aslan Kartal'a 'Otel ayarlayabilir misin?' Dediğinde Narin hanım Kartal'a öldürecek gibi baktı. Cesur bey bu konunun daha çok uzayacagini anlayınca 'Aslan... yavrum bu gece burada kalın.... Yarın olmadı bir yer ayarlarız...' dedi. Aslan Zeynep'e baktığında Zeynep hiç istemese de başıyla onayladı. Aslan ile onun odasına çıktıklarında Zeynep çekinerek Aslan'a baktı. Bu odada tek yatak vardı. Aslan onunla aynı yatağı paylaşmak istemez diye alternatif bulman için odaya baktı ama odada tekli koltuk dışında bir şey yoktu. Aslan Zeynep kendini rahatsız hissetmesin diye 'Yavrum... Sen yatakta yat...' dedi. Zeynep bir şey demeden durdu. Üstüne bakınca Aslan'a 'Şey ben Duygu'dan giyecek bir şeyler isteyeyim...' dedi. Aslan başını salladı. Zeynep çıkınca derin bir nefes alıp üstünü değiştirdi. Kac aydır aynı evde kalıyorlardı. Zeynep'in odasına bile girmiyordu. Ama onunla aynı yatakta uyumayı, doyasıya sarılmayı çok istiyordu. Kac aydır kendini ne kadar zor tuttuğundan Zeynep'in haberi yoktu. Bu gece de büyük bir sınav verecekti aynı odada kalmak onun kokusu ile uyumak çok zor olacaktı.