Aşık Ağa

32.Bölüm

Zeynep ateş saçan gözleri ile Aslan'a doğru yürürken Zehra gördüğü kişi ile şok olmuştu. Onun burada ne işi vardı. Zeynep yanlarına geldiğinde Aslan zorlukla yutkunup hemen Zehra ile arasında ki mesafeyi açmıştı. Zeynep'e bakarken 'Güzelim...' dedi. Zehra daha çok şaşırıp Aslan'a baktı. Zeynep yanlarına gelince Aslan hemen onun beline sarıldı. Zeynepte Aslanın beline elini atıp onun etini koparacak şekilde sıkarken yapmacık bir gülümseme ile Zehra'ya baktı. Aslan canının acısı ile dudaklarını birbirine bastırdı. Zehra onlara kıskançlıkla bakarken aralarında ki ilişkiyi çözmeye çalışır gibi baktı. 'Şey sen Zeynep Alemdar değil misin?' Diye sordu. Aslan hemen 'O uzun süredir Arslanoglu... Kendisi benim biricik eşim Zeynep Arslanoglu...' dedi. Zehra şokla Aslan'a bakarken Aslan Zeynep'e bakıyordu. Zeynep tek kaşını çatmış Zehra'ya bakarken 'Siz kimsiniz?' Diye sordu. Zehra başını diklestirip 'Beni tanımıyor musun?' Diye sordu. Zeynep alayla gülüp 'Sorduğuma göre tanımıyorum...' dedi. Zehra sinirle 'Zehra Miroglu...' dedi. Zeynep yapmacık bir şekilde gülümseyip Aslan'a döndü. Aslan acıyla zorlukla yutkundu. 'Sana anlatmıştım ya hayatım. Rüzgar efendi hanım efendinin atına takmış...'dedi. Zeynep sinirle Aslan'ın etini daha çok sıkarken Aslan'ın yüzü kasıldı. Zeynep çenesini sıkarak 'Öyle mi hayatım...??' Dedi. Zehra sinirle güldü. Aslan'a bakıp 'Atın çok zevkli bir at... Asil olandan anliyor...' dedi ima ile... Zeynep daha çok sinirlenmeye başladı. Aslan'a bakarken onu öldürebilirdi. Aslan canının acısıyla diger elini Zeynep'in etini sıktığı elinin üstüne koydu. Zeynep ona iyice yanaşıp kulağına doğru 'Son duanı et kocacım...' dedi. Aslan bana acı der gibi baksa da Zeynep yapmacık şekilde gülümseyip Zehra'ya döndü. 'Sahibi gibi...' dedi. Zehra kıskançlıkla ona bakarken göz devirdi. Alayla gülüp ağzının içinde geveleyerek 'Hiç sanmam...' dedi. Ama onu duymustular... Aslan bu durumdan nasıl kurtulacağını düşünürken dua ediyordu. Ahmet amca koşturup onlara doğru gelince Aslan can simidi gibi ona sarılacaktı utanmasa... Ahmet amca 'Ağam...' dedi. Aslan hemen 'Ahmet amca... Bundan sonra sen Rüzgarı götürürsün. Hanım efendi hiç yorulup gelmesin buraya...' dedi. Ahmet amca Zehra'ya bakıp sıkıntı ile 'Ağam bende hanım kızıma söyledim. Hatta boşuna beklemesin ben getiririm geri dedim ama o illa bekleyeceğim deyince bir şey diyemedim...' dedi. Zeynep alayla gülüp 'belasını arıyormuş çünkü... aman aşkı...' diyerek ona tek kaşını kaldırıp baktı. Zehra sinirle ona bakarken  'Bugünlük gideyim ben... Yarın...' diye devam edecekken Aslan 'Gelmeyin siz... Bundan sonra Rüzgarı getiririz ya da buna başka bir çözüm buluruz...' dedi. Zeynep yapmacık bir şekilde gülümserken Zehra sinirle 'İyi...' diyerek ayaklarını yere vura vura atının yanına gitti. Rüzgar Zehra'yı hiç iyi karşılamadı. Kafasıyla onu Bulut'tan uzaklaştırmaya çalışınca Ahmet bey koşup Rüzgarı tuttu. Zehra sinirle atına binip uzaklaşınca da Aslan Zeynep'e dönüp 'Kurban olduğum yeminle elinde kalacak şimdi etim... Biraksan mi artık...' dedi. Zeynep dişlerini sıkarak 'Benim değil ama senin elinde kalacak biraz sonra bir şeylerin Aslan efendi... ' dedi. Aslan ona acı içinde bakarken Zeynep onu bıraktı. Aslan hemen tişörtünü kaldırıp bakınca morarmıştı bile... Zeynepe bakarken Zeynep'in sinirle ona baktığını görünce sustu. Zeynep kollarını göğsünde birleştirip 'Eee Aslan bey dinliyorum??' Diye karşısında durunca Aslan 'Kurban olduğum valla dediğim gibi. Bu şerefsiz dün gece delirmisti yanına gelince de kaçtı. Bende biri onu vurmasın diye peşinden gittim. Onun atına takmış bu şerefsiz...' diye anlatınca Zeynep bacağını sinirle sallarken Aslan zorlukla yutkundu. 'HANIM EFENDININ ATINA...' diye onu taklit ederek söyleyince Aslan iç çekip 'Ne diyeyim şimdi yavrum kıza...' dedi. Zeynep sinirle üstüne yürüyüp 'HIC BIR SEY DEMEE ASLAN BEYY HIC BIR DEMEEE... '  dedi. Kulağına doğru yükselip çenesini sıkarak 'Seninde... senin gibi azmış olan atının da şeyini keser elinize veririm o zaman bu sorunu KÖKTEN çözmüş oluruz...' dedi. Aslan zorlukla yutkunup geri adım atıp Zeynep'e bakarken 'Yapma Kurban olduğum... yeminle benim bir günahım yok... hepsi bu şerefsiz yüzünden...' diye Rüzgarı gösterdi. Zeynep sinirle ona bakarken 'O zaman ona başka birini bul Aslan efendiii... ASİL OLAN.... ' dedi... Aslan zorlukla yutkunup başını salladı. Ahmet amcanın yanına koşturup bu duruma çözüm bulmaya çalıştı yoksa Zeynep'in dediklerini yapmasından korkuyordu.