Aşık Ağa

37.Bölüm

Zeynep üzerine giydiği dekolteli mini günlük elbisesi ile saçlarını da tepeden topladı. Aynada kendine baktığında sinsice gülümsüyordu. Aşağı inerken Aslan'ın şarkı söyleyerek kahvaltı hazırladığını duydu.

Aslan 'Varlığının tiryakisi, yokluğunun delisiyim
Varlığınin tiryakisi, yokluğunun delisiyim
Beni senden mahrum etme
Gözlerinin hastasıyım
Beni senden mahrum etme
Gözlerinin hastasıyım....' derken mutfağa giren Zeynep'i görünce zorlukla yutkunarak sustu. Zeynep'i baştan aşağı süzerken iç çekip 'Günaydın yavrum...' dedi. Zeynep cevap vermeden onun yanından geçip kendine bir şeyler hazırlamaya başladı. Aslan ona bakarken 'Yavrum senin için kahvaltı hazırladım...' dedi. Zeynep cevap vermeden tabağına kahvaltılık bir şeyler koyup mutfaktan çıktı. Aslan sıkıntı ile hazırladığı masaya baktı. Zeynep tabağını bahçede ki masaya bırakıp tekrar mutfağa girdi. Dolaptan kendine süt çıkarıp ısıttı. Aslan üzgünce ona bakıyordu. Zeynep gözlerini devirip ısıttığı sütü de alıp çıktı. Aslan mutfak kapısından ona bakarken Zeynep bahçede ki masaya kurulup kahvaltısını yapmaya başladı.

Aslan kendine çay koyup masaya oturduğunda bütün iştahı kaçmıştı. Kalkıp mutfağı topladı. Zeynepte kahvaltısını bitirince tabağını ve bardağı mutfağa getirip makineye yerleştirdi. Aslan'ın suratı asık çayını alıp bahçeye çıkışını gördü. Zeynep çalışma odasına gidip bilgisayarını açtı. İşleri birikmişti. Maillere cevap verip projesine devam ederken zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştı. Aslan onun çalışma odasında kendini kaptırmış çalıştığını görünce rahatsız etmemek için salonda kendi isleri ile uğraşmıştı. Zeynep'in çalışırken kahve içmekten hoşlandığını bildiği için kahve yaptı. Yanına çok sevdiği çikolatalardan da koydu. Çalışma odasının kapısını çalıp içeri girdiğinde Zeynep onu fark etmedi bile. Kahve kokusu ile başını kaldırınca Aslan ile göz göze geldiler. Aslan kahveyi gösterip masaya bıraktı. Zeynep içi giderek kahveye baksa da hamile olduğu için içmeyecekti. Aslan tepsiyi masaya bırakıp çıktığında Zeynep hamile olduğunu Aslan'a söylemesi gerektiğini düşünüyordu.

Akşama kadar ikisi de işlerini halletti. Aslan mutfağa geçip akşam yemeği için hazırlıklara başlarken Zeynep geldi. İçmediği kahveyi tezgaha koyduğunda Aslan ona baktı. Zeynep 'Akşam yemeğini ben hazırlarım....' dedi. Aslan Zeynep'in artık konuşması ile sevindi. 'Ben yemeği yaparım ama sen istersen tatlı yap... Canın istiyorsa tabi...' dedi. Zeynep kafasını olumsuz anlamda salladı kaç gündür tatlı yapmaktan gına gelmişti. Aslan bu duruma epey bozulsa da 'Eyvallah...' diyerek işine devam etti. Zeynep onu izlemek için tezgaha yaslandı. Aslan'ın dikkati Zeynep ile çok dağılıyordu. Zeynep'te bunun farkında olduğu için sürekli ona temas edecek şeylerle ilgileniyor gibi yaptı. Aslan kendini çok zor tutuyordu. Sonunda yemeği pişmeye bırakırken Zeynep onun önüne geçip sofrayı kurmak için tabakları alırken Aslan dayanamadı. Onu kendine çekip yüzünü elleri arasına aldı. Dudaklarına hasret kalmıştı. Sertçe öperken Zeynep ayrılmak istemiyordu. Karşılık vermemek için kendini zorladı. Aslan Zeynep karşılık vermeyince durdu. Alnını alnına yaslayıp 'Affet... Ölüyorum...Nefessiz kalmış gibiyim... Çok büyük eşeklik ettim affet...' dedi. Zeynep gözlerinin içine baktı. 'Aslan... söz ver bir daha asla başkasının lafı ile hareket etmeyeceksin... Bana güveneceksin... ' dedi. Aslan başını sallayıp 'Söz... söz birtanem...' dedi. Zeynep ona bakarken Aslan ona sıkıca sarıldı. Zeynep daha fazla dayanamadı. Kokusunu içine çekerken o da sarıldı. Başını göğsüne koyup gözlerini kapattı. Aslan derin bir oh çekti. Zeynep'in dudaklarına tekrar yonelince Zeynep onu durdurdu. 'Aslan...Yemek...' dedi. Aslan yemeğin altını kapatıp 'Bekleyebilir... ama ben bekleyemem...' dedi. Zeynep kendini geriye çekerek 'Ama ben açım ve sende cezalısın... Daha cezan bitmedi Aslan bey... ' dedi. Aslan ona üzüntü ile baktı 'Cezaya ara versek hasret gidersek sonra yine devam etsek olmuyor mu?' Diye sordu. Zeynep başını olumsuz anlamda sallayıp 'Hayır Aslan bey... Daha ZEHRA konusu var... Unutum sanmadın değil mi?' Dedi. Aslan onu anlamayarak bakarken Zeynep ona yanaşıp göğsünde daireler çizerken 'Bu mesafeden sana ne anlatıyordu Aslan bey...' diye gözlerinin içine bakarken Aslan arzudan delirecek gibiydi. Zorlukla nefes alıp 'Hatırlamıyorum....' dedi. Zeynep ona tek kaşını kaldırıp 'Aslan... az önce söz verdin... birbirimizi kandırmayalım ne dedi sana?' Diye sordu. Aslan 'Yavrum sen bu mesafedeyken adımı sorsan bilemem şu an...' diyerek onu öpmek için egilince Zeynep bir anda kendini çekip kollarını göğsünde birleştirip sinirle 'Bu mesafe iyi mi Aslan? O kızla konuşurken de mi çalışmıyordu aklin?' Diye sordu. Aslan sıkıntı ile of çekip 'Yav Kurban olduğum sana özel bu... O gereksiz sinirimi bozdu sadece... Seninle abisinin çocukluk aşkı olduğunuzu benim ayırdığımı söyledi... Delirdim Zeynep...' dedi. Zeynep ona sinirle bakarken 'Ve sende ona inandın öyle mi?' Dedi. Aslan pişmanlıkla baktı. Omuzlarından tutup gözlerinin içine baktı 'Çok büyük yanlış yaptım... Ama seni öyle seviyorum ki... Kendimden bile kıskanıyorum... ' dedi. Zeynep sinirle bakarken 'Özür dilerim binlerce kez özür dilerim....' dedi. O sırada Aslan'ın telefonu çalınca bıkkınlıkla gidip telefonunu aldi. Dedesi arıyordu. Halasigil konağa gelmişti Serdarlarla birlikte yemeğe onları da cagiriyorlardi.