Aşık Ağa

21.Bölüm

Zeynep yattığı yerden doğrulup oturdu. Bacaklarını kendine çekip ağlarken Aslan'ın 'Olur inşallah...' cümlesinin altında ki anlamla yüreği yangın yeri oldu. Elini göğsüne koyup bastırdı. Kimseye itiraf edememisti hatta kendi bile bunu fark ettiginde Aslan'a söyleyememisti. Aslan'ı kalbine alalı aylar oluyordu. Aslan'a öyle alismisti ki öncesinde alışkanlık diyordu ama alışkanlık olsa neden Özge ile olan ilişkisi bu kadar canını yaksın ki... Aslan'ın başkasından çocuğu olması düşüncesi öyle yakıyordu ki canını... Zeynep hıçkırıkları duyulmasın diye banyoya geçip suyu açtı. Yere oturup ağladı... Aslan'ı sevse de sırf ona acıdığı için yaptığı bu evliliği sürdüremezdi Zeynep. O kadar gurursuz değildi. Zeynep kafasında planlar kurup kararlar aldı.

Aslan yorgun ve sinirliydi. Odaya girdiğinde Zeynep'in yine yer yatağı yaptığını gördü. Ama odada yoktu. Tam ona seslenecekken Zeynep banyo kapısını açıp çıktı. Aslan ona dikkatle bakarken Zeynep kızarmış gözleri ile ona baktı. Aslan 'Zeynep...' dedi. Zeynep 'Bende seninle konuşacaktım. ' diyerek koltuğa geçip oturunca Aslan da yatağın kenarına onun tam karşısına oturdu. Zeynep derin bir nefes Aslan'ın gözlerinin içine bakarken 'Aslan... Ben seni azad ediyorum. Artık bana acıdığın için bu saçma evliliği devam ettirmene gerek yok. Bana bunca zaman tahammül ettiğin için ne yapsam hakkını ödeyemem. ' dedi. Gözlerinden damlalar akarken Aslan şok olmuş kaşları çatık ona bakıyordu. 'Ne.... ne diyorsun sen Zeynep?'Dedi. Zeynep zorlukla yutkunup 'Aslan... Ben o kadar da gurursuz değilim... Beni ailem bile istemiyorken sizlerin isteyeceğinizi bekleyemem... beklemedim de... ama bu bana acı diye değil yanlış anlama... Ben gideceğim... Mutlu olmak seninde hakkın... Çocuğun...olması... Sonuçta ben düşman soyundanım... Senin asil soyuna layık değilim ...' derken hickiriklarini tutamıyordu... Aslan duydukları iyice delirdi. 'ZEYNEP SENIN AGZINDAN CIKANI KULAGIN DUYUYOR MU HA? ULAN BUNCA ZAMAN KALBINE GIRMEYI BEKLEDIM. ODANA BILE GIRMEDIM SIRF SEN YANLIS ANLAMA DIYE... GUVENINI KAZANAMADIM, KALBINE GIREMEDIM SIMDI DE BANA DUSMANIN SOYUYUM MU DIYORSUN? BEN SANA BUNU MU HISSETTIRDIM HAA... BEN GIDECEGIM NE DEMEK HA NE DEMEK NEREYE GIDECEKSIN...'  diye bağırınca Zeynep daha çok ağlamaya başladı. Konaktakiler Aslan'ın sesiyle avluya çıktıklarında Duygu ve Kartal abisinin katına gidecekken Narin hanım onları durdurdu. 'Durun... Sonunda gözü açıldı. Aklı başına geldi.... Kimse karışmayacak.... Hele sen Duygu... Zaten bu belayı başımıza sen musallat ettin. Herkes odasına onların kavgasına kimse karismayacak....' dedi. Duygu sinirle annesine bakarken Kartal hepsine tiksinerek baktı 'O kız size ne yaptı be? Sen kimsin benim annem olamazsın....Yazık çok yazık diyerek odasına gidip üstünü değiştirip konaktan çıktı. Zelal üzüntü ile arkasından bakarken Narin hanım sinirle herkesi odasına gönderdi.

Aslan sinirden delirecekti odanın içinde volta atarken Zeynep'e baktı. 'Kim Zeynep... kim sana bir sey dedi ha? Anlatmayacak mısın? Güvenmiyorsun anladık ama söyle kim ne dedi de gideceğim diyorsun ne oldu?' Diye sorunca Zeynep göz yaşlarını silip gözlerinin içine baktı. 'Hiç kimsenin demesine takılmazdım ama sen kaç gündür gözümün önünde bana yerimi hatırlattın... Ben yapamıyorum....Ben salak değilim Aslan... Sen ve ...Özge... sizi duydum...' dediğinde Aslan duydukları ile iyice delirdi 'Ne duydun ki? Sen ne diyorsun Zeynep? Beni delirtmek mi istiyorsun kızım sen? Ne yapmışım da yerini göstermişim? Ulan kaç gündür ne sorsam cevap vermiyorsun? Özge benim kuzenim onunla ne alaka?' Diye sorunca Zeynep göz yaşlarını sertçe sildi. 'Sana hayranlık besleyen ve senin gibi sana benzeyen çocukları olmasını isteyen kuzenin mi?' Diye Özgenin söylediklerini söylediğinde Aslan ona sinirle bakıyordu. Zeynep kirginlikla gözlerine bakarken 'Sevgin yokmuş çok acıda olsa anladım... Ben gidiyorum hatta bu gece gideceğim...' diyerek eşyalarını almak için yanından geçerken Aslan onun kolundan tutup kendine çevirdi. 'Zeynep... Beni delirtme nereye gideceksin? Ne saçmalıyorsun sen?' Diye sinirle söylerken Zeynep onun gözlerinin içine baktı. 'Seni kurtarıyorum... Artık bana acımakta korumakta zorunda değilsin.... ' dedi. Aslan sinirle nefes alıp verirken Zeynep'e 'Ulan ben sana acımıyorum ki... Delirdin mi sen? Ben seninle evlenmek için neler yaptım unuttun mu? Gitmene izin verir miyim ha?' Diye bağırınca Zeynep ona kızgınlıkla baktı. Sinirle 'İzin istemiyorum.... Gideceğim... Sende kendi asil soyuna uygun biriyle hatta çok aramana bile gerek yok hemen kapıyı aç seni bekliyordur onunla çocuk yaparsın.... Beni koynuna almaya bile layık görmüyorsun ya... Ben de defolup gidiyorum artık...' dedi. Aslan ona şok olmuş bakarken Zeynep kolunu sertçe çekip eşyalarını aldı. Banyoya girip kapıyı sertçe kapattı. Aslan sinirle  'Kızım sen deli misin ya? Ben değil sen beni koynuna almadın... çocuğum olacaksa o çocukların annesi sen olmayacaksan olmayacak.... Ben sana ilk günden ne dedim unuttun mu? Kalbine girmeden sana dokunmam dedim... Kalbine girebildim mi ki ha girebildim mi ulan bana güvenmiyorsun bile baksana neler saçmalıyorsun Özge benim için Duygu'dan farksiz... off Ulan offff....' diye bağırınca Zeynep sinirle eşyalarını yere atıp 'Duygu senin kardeşin olmasına rağmen hangi gün kucağında yattı. Boynuna sarılıp sana birseyler yedirdi... Kendini kandırma Aslan...' diye bağırdı. Aslan sinirle yumruğunu duvara geçirdi 'ZEYNEPPP YEMINLE BAK KAFAYI YEDIRTTIN BANA... ULAN KARDESIM DIYORUM...' diye gurledi. Zeynep göz yaşlarını silip cevap vermedi bile... Kiyafetelerini giyinip banyodan çıktığında telefonunu da alıp odadan çıkacakken Aslan onun kolunu sertçe tutup kendine çevirdi. 'NEREYE ULAN NEREYE? ' Diye bağırınca Zeynep'te sinirle 'CEHENNEME... ANLIYOR MUSUN CEHENNEME.... YETER BEEEE HAYATIM HAKKINDA HERKESIN SOZ HAKKI VAR AMA BENIM YOK... NEDEN KIMSEM YOK DIYE MI? ISTEMIYORUM KIMSEYI HIC BIRINIZI ISTEMIYORUMMM... ' diye bağırdı. Aslan şokla ona bakarken Zeynep kendini çekip kapıyı açtı. Aslan sinirle derin bir iç çekip peşinden çıkıp onun kolundan tutup sürüklemeye başladı. Zeynep sinirle 'Bırak.... bırak kendim giderim...' dese de Aslan dinlemedi. Konaktan çıktıklarında herkes avluda arkalarından bakıyordu. Kemal Kartal'ın arkasindan gitmişti. Duygu abilerini arayıp olanları anlattı. Kartal ve Kemal Aslan'ı aradı ama Aslan cevap vermiyordu. Zeynep'i zorla arabaya bindirdiginde Zeynep ağlarken 'Ne oldu beni o konağa atmaya mi götürüyorsun?' Diye hayal kırıklığı ile ona baktı. Aslan sinirle iç çekip 'La havle.... Sus Zeynep.... bak yeminle delirmiş durumdayım sus... kalbini kırmak istemiyorum....' dedi. Zeynep önüne dönüp iç çeke çeke ağlamaya devam ederken Aslan diyarbakirda ki konağa sürmeye başladı. Zeynep'i buraya getirmesi hataydı. Zeynep'in söylediklerini hatırladıkça daha çok deliriyordu. Telefonu ısrarla çalınca tamamen kapatıp yola odaklanmaya çalıştı ama Zeynep'in iç çekerek ağlaması yüreğini mengenelerde sıkıyor gibi hissettiriyordu....