Hedef

30.Bölüm: "Aslı Ve Emir"

30.Bölüm: "Karım"

Bölümün ismini okur okumaz deliren tayfa nerede? Sklsjxsllsk

Emir'in anlatımıyla.

Bazen olur birisi gelir, seni hayatının direk ortasına koyar. Ne yapacağını bilemezsin, nasıl davranacağını bilemezsin, hata yapmaktan korkarsın, onu kırmaktan korkarsın, onu üzmekten, bazen ise seni terk etmesinden korkarsın... Ama hep bir korku içerisinde yaşarsın, ve bu korku sana sürekli hata yaptırır...

"Neden peşinden gitmedin?" Uraz'ın sorusuyla bakışlarımı kaldırıp başımın üzerinde duran Uraz'a baktım. "Peşinden koşmaktan yoruldum..." Yorulmadım, ne zaman kaçarsa hep peşinden koşarım. Asla ondan yorulmam, ben Ada'da dinlenirim, ondan yorulmam.

"Büyüsün artık, çocuk gibi hareketler yapıyor." Onun her halini seviyordum. Çocuk gibi olsun ya da olmasın, hiç fark etmez. Ama Ada'nın Aslı gibi olmasını istemiyordum. Aslı da insanları aşağılıyordu. Ada'nın onun gibi davranması beni korkutmuştu. Kendimce ona küçük bir ders vermek istemiştim. Ama geri dönüşü olmayan bir yola sapmıştım.

"Ada'nın da haklılık payı vardı ama" dedi Elif bacağını bacak üstüne atarak. Alayla güldüm. "Evet, ama haklıyken haksız duruma düştü."

"Düşmedi, sen soktun!" dedi sert tonda. "Kız kendini koruyordu."

Uraz ve Elif benim yaptığım harekete sinirlenmiştiler. Haklıydılar, ama benim kadar Ada'nı kimse koruyamazdı. Ada parasıyla üste çıkmaya çalışıyordu. Ben ise onu engelledim.

Alayla gülerek sert bakışlarımı Elif'e sabitledim. "İnsanları aşağılamak kendini korumak anlamına gelmiyor."

Elif'in bakışları aniden değişmişti. Aklından bir şey geçiyordu. "Niye bu kadar Aslı'nı koruyorsun? Yoksa onu hala seviyor musun?"

Şaşırdık mı? Hayır. Her defasında beni Aslı'yla vurmaya çalışıyorlar. Ve bunu herkes yapıyordu. Ada dahil herkes. Fakat bilmedikleri bir şey vardı. Aslı'nın beni aldattığını öğrendiğim gün sevgimi, aşkımı her şeyimi o odaya gömüp çıkmıştım. Ben Ada'yla yeni bir sayfa açmıştım. Üzüldüğüm tek şey ise hiç haketmeyecek bir kadına beş yıl sevgimi vermemdi. Hiçbir şey demeyip başımı çevirdim.

"Oğlum, onu seviyorsan Ada'nı neden kullanıyorsun?" Uraz'ın söylediği lafla artık sabrımın sonuna ulaşmıştılar.

Ayağa kalkarak odama doğru ilerledim. Hiç kimseyle konuşmak istemiyordum. Kendimi kimseye anlatmak zorunda değildim.

Odama geldiğimde kapıyı sertçe kapatıp yatağıma geçtim. Özlüyordum, benim yanımda olmadığı her saniye onu özlüyordum...

Telefonu açıp Altay'a kısa bir mesaj attım.

Neredesiniz?

Altay'ı Ada'nın peşinden yollamıştım. Gece vakti yalnız kalmasına izin veremezdim.

Altay : Evdeyiz, Ada iyi merak etme.

Ne yapıyor? Nasıl?

Altay : İyi değil, çok üzgün. Benim odamı verdim ona. Uyumaya gitti.

Altay : Şimdiden özledin, ne yapacaksın bundan sonra?

Bilmiyorum. Biraz birbirimizden uzak kalmamız gerek. Beni hep yanlış anlıyor.

Altay : İkinizin de bu inadı olmasa çoktan aranızdaki problemleri halletmiştiniz.

Onun bu inadına bile aşığım.