Aşk Körü [bxb]

12:Yıkım Anı

Bana son kez öyle gülüver
Yüreğim de sende kalsın
Bana son kez öyle susuver
Sözlerim de sende kalsın 🥀

_

Yazar'dan;

"Yarın anneni ziyarete gideceğim."

"Onu hâlâ yalnız bırakmadığın için teşekkür ederim Atlas'ım."

"Adın her geçtiğinde seni özlemle anıyor ama iyi o bundan yana rahat ol tamam mı? Hem biliyorsun okula geri döndü, öğrencilerinin arasında olmak annene daha iyi hissettiriyor."

"Biliyorum o kadar üzgün olmadığını. Çünkü o senden farklı olarak bana verdiği sözü tutuyor, tutunuyor hayata. Hem uzakta bile olsalar kardeşim ve yeğenlerim var yalnız değil annem. Bu yüzden en başından beri hiç üzgün hissetmedim o konuda."

"Nasıl hissettin benim bu kadar üzüldüğümü? Bir daha anlatsana."

Flashback.

Atlas, yoğun bakım unitesinin önünde doktordan gelecek haberi beklerken Seray, Güven, İrem ve Ilgaz'ın annesi Nilgün hanım koşarak adımlar ile koridorun diğer ucundan, Atlas'ın olduğu yöne doğru yürüdüler.

"Ilgaz nasıl? O- o iyi değil mi?" Dedi Nilgün hanım nefes nefese kalmış bir şekilde.

"Bilmiyorum Nilgün anneciğim. Bana da bir şey söylemiyorlar ki bekliyorum yaklaşık iki saatdir."

"Doktorlar içeride mi?"

"Evet baba içerideler. Zaten gelir gelmez hemen yoğun bakıma aldılar."

"O kadar söyledi doktor hastanede müşahede altında kalması gerek diye ama kabul ettiremedik bir türlü. Burada olsa zamanında müdahele edilirdi."

"Ben de öyle olsun istedim anne Ilgaz'ı biliyorsun. Ben evde daha iyi hissediyorum deyince benim de yapacak bir şeyim kalmadı, kabul ettim. Ayrıca durumu kötüleşse burada da kötüleşecekti şuan bunları konuşmak bize fayda sağlamayacak." Dedi Seray'ın söylediklerine karşılık olarak.

Ve tüm aile kendi aralarında durumu konuşurken yoğun bakımın kapısı açıldı, doktor dışarı çıktı.

"Ilgaz'ın durumu nasıl doktor bey?" Doktorun en başından umut olduğunu söylememesine rağmen hep bir ihtimal bu kötü hastalığı yenebilirler diye düşünmüştü Atlas.

Aşkın iyileştirici gücü Ilgaz'ın da derdine merhem olur, onu bu amansız hastalığın pençelerinden çekip alır sanmıştı. Ancak hayat; Hayal ettiklerimizden, filmler veya kitaplarda gördüklerimizden çok farklıydı.

Ve Atlas, doktordan duyduklarından sonra bunun gerçekliği ile bir kere daha yüzleşmişti.

"Maalesef sizi iyi bir haber veremeyeceğim. Uygulanan diğer tedavi yöntemleri ve ilaçlar ile durumu sadece bir süre kontrol altında tutabileceğimizi söylemiştim zaten."

"Ama son üç aydır çok iyiydi. Kontrollerde durum sabit demiştiniz."

"Sabitti çünkü dediğim gibi tedavi durumun çok daha erken kötüleşmesini önlemek amaçlıydı. Ama maalesef hastalık artık çok hızlı bir şekilde ilerliyor."

"Ne demek oluyor bu peki? Oğlumun kurtulma şansı yok mu hiç?"

"Maalesef durumuna bağlı çoklu organ yetmezliği evresindeyiz artık. Şimdilik bilinci yerinde, bitkin olsa bile konuşabiliyor ama daha ileri saatlerde bilinci kapanabilir. Sonrasında olabileceklere de hazır olmanız gerek..Biliyorum bunları duymak çok zor, çok ağır ancak vakit varken Ilgaz bey ile vedalaşın derim. Hemşire hanımı yönlendireceğim, tek kişi olmak şartı ile sırayla görebilirsiniz."