Aşk Körü [bxb]

29:Anım Günü

Yazar'dan;

"Hadi ben çıkıyorum annecim sen de anneanneyi üzmüyorsun tamam mı?"

"Bizi merak etme anne. Yemeğimi yiyip, çizgi filmlerimi izleyip çok uslu duracağım."

"Oy benim akıllı oğlum. Sen zaten anneyi hiç üzmüyorsunki çok teşekkür ederim birtanem."

"Anne peki okula ne zaman başlayacağım?"

"Ben şu yakındaki okulla konuştum bir kaç evrak işin var sadece onlarda bir sorun çıktı ama anne hepsini halledecek ve çok yakında okula başlayacaksın tamam mı?"

"Diğer okulum gibi mi peki buradaki de?"

"Hayır değil. Bu devlet okulu yani özel okul değil çünkü artık maddi durumumuz da eskisi gibi değil. Hem bu okulunda da çok iyi öğretmenler var. Sen derslerini yaptığın sürece de nerede okuduğunun bir önemi yok. Önemli olan öğretmenlerini dinlemen ve verdikleri ödevleri eksiksiz yapman."

"Tamam anneciğim hepsini yapacağım. Ve büyüdüğümde çalışıp çok para kazanacağım, yine eskisi gibi kocaman bir evimiz olacak. Hem o zaman sen de çalışıp yorulmak zorunda kalmayacaksın."

Yiğit'den duydukları ile gözleri anında doldu Irmak'ın. Ve kendisine çekip sarıldı oğluna sıkı sıkı.

"Bak bu düşüncen çok güzel ve benim için çok kıymetli tamam mı birtanem? Ama lütfen bunları düşünme sen. Sen daha altı yaşındasın ve düşünmen gereken tek şey çocukluğunu en güzel şekilde yaşaman. Ayrıca evimizin kocaman olmasına da gerek yok. Çalışıp alın terimiz ile kazandığımız paramızla kocaman bir ev alabiliriz tabii ki ama önemli olan ne biliyor musun?"

"Ne anne?"

"Önemli olan bir evde yaşadığın huzur ve mutluluktur. Ve ben bu evde çok ama çok mutluyum. Çünkü hem anne olarak hem evlat olarak çok şanslıyım. Düşünsene oğlum da yanımda annem de. Sence de çok güzel değil mi bu? Hem anneyim hem de yaramaz bir çocuğum aynı zamanda." Kıkırdayarak güldü Yiğit annesinin söylediklerine.

"Çok komikmiş anneciğim."

"Yaa gül sen. Büyüyüp kocaman adam olup evlendiğinde seni de göreceğiz."

"O zaman ben de hem baba, hem çocuk hem de torun mu olacağım?"

"Aa bak seninkiler daha fazlaymış. İnşallah o günler de gelecek ve ben de anneannen de her zaman senin yanında olacağız. Biz birlikte ve mutlu olduktan sonra her zorluğun üstesinden geliriz."

"Babam da görür değil mi o günleri? Gelemese bile görür demiştin."

"Görür tabii ve eminim şuan bile görüyordur senin o güzel gülüşünü."

Telefonuna gelen mesaj ile birkikte Yiğit ile şimdikik vedalaşıp evden çıktı Irmak. Aşağı indiğinde Jale'yi arabada beklerken gördü.

Daha fazla bekletmemek için koşar adımlarla arabaya doğru gidip ön koltuğu oturdu.

"Günaydın!"

"Günaydın tatlım. Ee hazır mısın bakalım ilk iş gününe?"

"Hazırım. Geldiğin için teşekkür ederim çünkü baya heyecanlıyım tek başıma gidemezdim sanırım."

"Dedim ya zaten ben de uğramadım bayadır. Yani şuan kendim için de buradayım aslında."

"O zaman fazla geç kalmayalım." Beraber Jale ve arkadaşlarının çalıştığı ofise doğru yola çıktılar.

Ofise vardıklarında Jale'nin arkadaşları gayet sıcak bir karşılama yaptılar Irmak'a. Birlikte yürüttükleri projenin detaylarını anlatıp Irmak için de hemen bir yer açarak aralarına aldılar.