Aşk Körü [bxb]

70:Yakınlaşma

Medya: Han Karahan ve kalesi 🔥
Keyifli okumalar :)

_

Yazar'dan;

"Günaydın."

"Günaydın İsmail abi."

"Nasılsın? Rahatsın değil mi burada?"

"Rahatım merak etme sen beni. Bu arada geçen olanları Atlas abime anlatmadın değil mi?"

"Anlatmadım ama anlatacağım."

"Sakın bak lütfen."

"Neden? Adam beni neredeyse öldürüyordu. Atlas'ın anlattığı kadar varmış..Hasta herifin teki bu adam. Kim bilir babam nasıl öldü bu evde."

"Anlatırsan Atlas planı unutur Han'ın boğazına yapışır çünkü. İstiyor musun bunun olmasını? Şuan sen de ben de hayatta mıyız? Hayattayız. Sence Han Karahan gibi bir adam bizi öldürmek istese yapamaz mı? Ben dikkatli olacağım bundan sonra ve senin de başına benim yüzümden bir olay gelmeyecek."

"Bak beni yanlış anlama kendi canımın derdinde değilim. Ben sadece babamın ölümünün açığa çıkmasını ve bu adamın hapisi boylamasını istiyorum."

"Çıkacak inan bize. Sen hiç bir şey olmamış gibi işini yap yeter. Atlas abim şirkette ben evde üzerime düşeni yapacağım."

"Dediğin gibi olsun bakalım. Ama dikkat et başına bir iş açma sonra birde Atlas'a hesap verecek durumda değilim vallaha."

"Tamam dikkat edeceğim. Ben eve geçiyorum bir gören, duyan olmasın şimdi."

"Tamam görüşürüz."

İsmail'in yanından ayrılıp eve geçti. Sevim hanımı mutfakta bulamayınca salonda olduğunu öğrenip oraya geçti.

Salonda Han, babası Tufan ve Gurur kahvaltı yapmaktalardı.

"Günaydın herkese. Sevim abla beni çağırmışsın ama geldiğimde mutfakta bulamadım."

"Aa Esat gelmiş! Han, sen mi davet ettin Esat'ı?"

Tufan beyin garip hareketlerine ve söylediklerine anlam veremedi Kayra.

"Anlamadım bana mı dediniz?"

"Dede Kayra onun ismi."

"Değil. Esat o ilk okul arkadaşım."

"Baba kafan karışmış senin yine. Onun adı Esat değil o bizim çalışanımız."

Masaya bir yumuruk vurup kalkmaya çalıştı Tufan bey.

"Esat işte! İnsan kaç yıllık okul arkadaşını tanımaz mı? Bunamadım ben daha neyin ne olduğunu biliyorum."

Ayağa kalktı. Kayra'nın yanına gidip kolunu tutup çekiştirdi.

"Hadi gel otur kahvaltı edelim. Ben seni çok özledim biliyor musun? Senin için öldü dediler, gitti dediler, gelmeyecek bir daha dediler ama ben hiç inanmadım Esat."

Karşısındaki adam söylediklerinde o kadar ciddiydi ki Kayra bir an korkmuştu. Fakat konuştukça adamın bir rahatsızlığının olduğunu farketti.

Han da masadan ayrılıp yanına geldi ve babasını sakinleştirmeye çalıştı.

"Tamam baba hadi gel otur sen."

"Oturmam Esat da gelecek. Ben onu çok özledim neler neler oldu anlatmam lazım. Nişanlandığımı anlatacağım, Gülizar ile tanıştıracağım daha onu."