ZOR (Siyah Serisi~1~)(TAMAMLANDI)

*Bir Bilseniz İçimde Neler Var*

Bilincimin yavaş yavaş açılmasını sağlayan şey aşağıdan gelen aşırı gürültülü seslerdi.Hemen gözlerimi açtım ve seslere kulak verdim.Annemin çığlıklarıydı bunlar.Hemen yorganı üzerimden attım.Kapıyı açtım ve merdivenlerden hızla inip salona girdim.Gördüğüm manzara her ne kadar alışkın olduğum bir manzara olsada yine de şok olmuştum.Yine o lanet içkiyi içmiş annemin saçlarına yapışmıştı annemde dizlerinin üstüne çökmüştü ve yalvarıyordu yapmasın diye.Tam anneme bir tokat daha atacaktı ki göz yaşlarıma aldırmadan hızla yanına gittim ve tüm gücümle kolunu tuttum.Nefretle bakan bakışları beni bulunca alayla parladı.Onu engelliyemeyeceğimi ikimizde biliyorduk ama bu bakışlar ondan daha fazla nefret etmeme sebep oluyordu.Göz yaşlarıma rağmen omuzlarımı dikleştirdim ve karşısına geçtim
"Yapma artık"
"Yaparsam ne olur"
Sarhoştu fazlasıyla buram buram içki kokuyordu ve ağzını yaya yaya konuşuyordu.Ne yapabilirdim ki?Tek çaresiz olduğum konu bu konuydu ama yine de cevabımı esirgemedim
"Polis çağırırım defol git"
Bu sözüm üzerine dudakları alayla kıvrıldı ama bir şey söylemeden def olup gitti.Bende hemen annemin yanına eğildim.O da benim gibi hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Ama onun yanında güçlü olup ona destek olmalıydım.Kalkmasına yardım ettim.Merdivenleri çıktık odasının kapısını açtım.Yatağa yatırıp üzerini örttüm.Alnına bir öpücük kondurup odadan çıktım.Kendi odama doğru ilerledim.Düşünceler beynime hücüm ettikçe göz yaşlarım artıyordu.İstediğiniz kadar zengin ve varlıklı olun bunun hiçbir önemi yok eğer mutluluk yoksa.Annemde o baba dediğim adamda ikiside çok zengin ve aşırı varlıklı ailelerin çocuklarıymış.Babaları iş ortaklığı yaptıklarında tanışmışlar ve zamanla birbirlerini çok sevip evlenmişler.Herşey çok güzel gidiyormuş ama birşey hariç.O adam ağzına arada bir alkol aldığında anneme saldırması.Yıllardır bu böyle ne zaman ağzına içki alsa anneme saldırır.Ve ben hiçbir şeyden korkmayan o güçlü kız bu olay karşısında hiçbir şey yapamıyorum yıllardır olan tek acizliğim bu.Ben ağlamayan duygusuz kız bu olay karşısında durmaz göz yaşlarım.Dayanamayacak gibi olurum ama dayanırım annem için.Şimdi diyeceksiniz ki peki neden boşanmıyorlar?Bunu ben de çözebilmiş değilim.Annemde varlıklı ve zengin bir kadın ama hala o iğrenç herifin bize daha iyi bir gelecek sağladığına ve sağlıyacağına inanır.En saçma olan da bu ne geleceği o adam bizim hayatımıza kara lekeler sürmekten başka bir şey yapmıyor.En çom ağrıma giden ise o adamın alkolle kendini kaybedip ertesi gün hiçbir şey hatırlamayarak hayatına devam etmesi ve annemden gelip özür dilemesi anneminde onu affetmesi.Annem normalde çok dişli bir kadındır ama konu aile olunca sessiz kalır ve hep içine atar en kötüsüde bu.Bu şekilde kendine daha çok zarar veriyor aynı benim gibi.Ve hayatın en çok gözüme soktuğu gerçekte ben,biz istediğimiz kadar zengun olalım huzur ve mutluluk olmadıktan sonra hepsi etkisiz elaman ne yazıkki

Güneşin odama dolmasına rağmen ben dün geceden sonra uyuyamadım malesef.Zaten okula gitmeme de az kaldığı için oyalanmanın bir anlamı yok.Yataktan kalktım elimi yüzümü yıkadım. Dizimin iki karış yukarısındaki siyah okul eteğimle beyaz gömleğimi giydim.Gömleğimin üzerinede siyah kazağımı geçirdim.Spor ayakkabılarımı giydim.Uzun saçlarımı tarayıp açık bıraktım.Diğer kızlar gibi makyajı fazla yapmaz ihtiyaçta duymazdım.Çantamı,telefonumu ve kulaklığımı alıp aşağı indim.
"Günaydın prenses"
Bu benim abim Aras Soyder.Kızların normalde ilk aşkları babaları olurmuş ama sizinde benim gibi hayatınızı mahveden bir babanız olsa bu tez çöküyor ve hiçbir erkeğe güvenemiyorsunuz.Ama benim için tek bir erkek hariç abim.Anneme o da benim gibi fazlasıyla değer verir ve onun evde olduğu zamanlar babam anneme bir şey yapmaz abim korur çünkü.Güçlüdür aynı zamanda da yakışıklı ama bem onu kimselerle paylaşamam.Benden iki yaş büyük ve benim en büyük koruycum.
"Günaydın abi"
"Prenses uykusuz gözüküyorsun birşey mi oldu dün gece?
Dün abim evde değildi.Arkadaşlarıyla yetiştirmeleri gereken bir ödevleri vardı ve bu yüzden bir arkadaşında toplanmışlardı.Şimdi ben ne diyeceğim?Annem zaten birşey belli etmez.Ve bir tatsızlık daha çıksın istemiyorum
"Hayır abi uykumu alamadım sadece"
"Emin misin güzelim"
"Evet abi hadi çıkalım"
"Peki nasıl istersen güzelim"
Birlikte evden çıktık.Genelde okula beni abim bırakır.O olmadığı zamanlarda şoförümüz Ahmet Amca.Birlikte arabaya bindik.Evet yine okula gidiyordum.Ben umursamaz,duygusuz,acımasız,herkesin yaklaşmaya korktuğu ama herkes tarafından beğenilen o kızım.Annesine ve abisine dünyadaki herkesden çok değer veren babasından nefret eden o kızım.Herkes iyi bir aile hayatına sahip olduğumu,mutlu olduğumu mükemmel bir hayata sahip olduğu sanılan zengin o kızım.Ben Arya Eda Soyder on sekiz yaşında kolejde okuyan lise son sınıf öğrencisiyim.Bir bilseniz içimde neler var...