Andaç için Arya Bayan Karışık
Arya için Andaç Bay Ego
Dışarıdan bakıldığında birbirleriyle zıt iki karakter gibi görünselerde içlerinde yaşattıkları karakterler birbirinin aynı.İkisininde sorunları,karanlık geçmişleri ve güven problemleri var.
Andaç...
Aşk dedikleri pek hayra alamet değil sanırdım seni tanıyana dek. Hayatıma küçük adımlarınla giriş yaptın ve o adımlarla koca bir hayat gittik seninle, gitmeye de devam edeceğiz biliyorum. Ne zaman ayaklarım gücünü kuvvetini kaybedip yürümekten vazgeçecek gibi olsalar, aklıma hep bana attığın ilk adım geliyor. Kalbime huzur, ayaklarıma güç doğuyor ve ben hala sana yürümeyi seviyorum deniz gözlü adamım. Seni ve sana dair olan her şeyi seviyorum. Senin yollarını, senin bakışlarını, senin deniz gözlerini seviyorum. Bana gölge oluşunu, bana güneş gibi doğuşunu seviyorum.Verdiğin sözü tuttun deniz gözlü adamım.Bana verdiğin bütün sözleri tuttun.Beni,bizi mutluluğa kavuşturdun.Söz verdiğin gibi.Şimdi içim sayende bahar yeri,içim huzur,içim mutluluk,içim sen dolu.
Tam olarak bana anlatmasa da ne yaptığını,nasıl yaptığını üstü kapalı anlatmış olsa da verdiği sözü tutmuştu.Savaş Karalı denilen beladan kurtulmuştuk.Andaçla yine her şey eskisi gibi olmuştu.Beraberdik.Kavuşmuştuk ve bu son olacaktı bir daha ayrılmayacaktık.Onsuzluğu fazlasıyla tatmış zor günler yaşamıştım.Daha fazlasını yaşamayı ruhum kaldırmaz,kalbim dayanmazdı.Artık bütün günlerimi,saatlerimi,dakikalarımı,saniyelerimi,saliselerimi onunla geçirecektim.Onsuz kalarak yüreğim fazlasıyla acı çekmişti.Şimdi bu acıyı silmek ister gibi mutlu olacaktık.Ne kadar ağladıysak o kadar gülecektik.Ben ona o bana merhem olacaktı.Ve biz siyaha boyanmış o acı günleri mutlulukla aydınlatacaktık. Her şey yoluna giriyordu ve böyle de devam edecekti.Zaten biz beraber olduğumuz sürece her şey yolundaydı.Her şey günlük rutine dönmüştü yine.Başımızda ki beladan kurtulmuş hayatımıza aynı şekilde devam ediyorduk.İşe gitmek için hazırlanıyordum.Sonuçta bizimkilere bir söz vermiştik.Tutmak zorundaydık.Her şey de yoluna girdiğine göre iş başı yapma vaktiydi.Daha fazla düşüncelerimin arasında oyalanmadan dolabımın başına geçtim.Siyah mini kalın askılı omuz kısmının biraz aşağısında ufak pencereleri olan elbisemi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu elbiseyi görünce Andaç'ın tepkilerini şimdiden tahmin edebiliyordum.Ve kıskanç halleri çok hoşuma gidiyordu.Onu delirtmek eğlenceliydi.Elbisemin altına uygun siyah topuklularımı giydikten sonra saçlarıma maşayla şekil verdim.Normalde ihtiyaç duymasam da şirket ortamı olduğu için çok hafif bir makyaj yaptım ve çantamı da alıp aşağı indim.Dışarı çıktığım da Andaç arabasına yaslanmış sigarasını içiyordu.Topuklularırımın zeminde çıkardığı tok sesle birlikte kafasını kaldırdı ve bana baktı.Beni baştan aşağı süzdükten sonra anında kaşlarını çattı ve yüzü sinirli bir hal aldı.Bilerek yavaş adımlarla yanına ilerledim ve tam karşısında durdum
''Arya sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun?Yani eğer amacın buysa başarmaya çok yakınsın.Çünkü senin kumaş tasarrufu kıyafetlerini gördükçe delirmeye daha çok yaklaşıyorum.Arya bu ne hal?''
Andaç'ın bu kızgın halleri bana tatlı geliyordu.Çünkü bana kızgın kalamıyordu.En ufak hareketimle,ya da sözümle yumuşuyordu.Ben de bunu çok iyi bildiğim için şimdi de bu silahımı kullanacaktım.O yüzden sesimi en şirin tonuna getirdim ve konuşmaya başladım
