ZOR (Siyah Serisi~1~)(TAMAMLANDI)

*En Kıymetlim*

               Müzik Yarışması
"Evet çocuklar rahat olun ve stres yapmayın tamam mı?"
Rahat olmak ve stres yapmamakmı?Hadi ama altımda dapdar deri bir tayt üstümde siyah büstiyer yüzümü boya saniyeyi girmiş gibi gösteren bir makyaj on cm topuğu olan platformlular.Bunlarla nasıl rahat olabilirim ki?Ben bu değilim ki.Eminim neler olduğunu merak ediyorsunuzdur.Bugün büyük gün.Andaçla katılacağım müzik yarışması bugün ve bugünün tek iyi yanı Andaçla olan provalardan kurtulmam.Gerçekten berbattı.Koskoca üç haftamı bana asırlar gibi gelen yirmi bir günümü Andaçla birlikte provada geçirdim ve tek kelimeyle berbattı.Hele de üç gün önce olan prova...
               
                -3 Gün Önce-
Hayat bir şekilde sinirlenmemi sağlıyordu.Ama hayat bu yıl karşıma beni sinir edecek iki şey yolladı.Birincisi yanımda olan ego yığını ikincisi bütün okulun nefret ettiği geometrici Erdem Hoca'nın artık derslerimize girecek olması.Bu adam gıcığın teki.Adam öğrencileri sevmiyor ama öğretmen işte ne şanski ve tam bir not fakiri.Adam kalmamız için elinden geleni yapıyor.Ve şu an onun dersindeyiz ve yanımda her zaman beni sinir etme kapasitesine sahip Andaç oturuyor.Gel de sinirlenme.
"Bence müzik yarışmasından sonra olursun"
Bu ego yığını yine kendi kendine ne konuşuyor.Normalde merak etmezdim ama hem konuşmasının içinde müzik yarışması geçtiği için hem de bana yönelik söylediği için merak etmiştim.
"Yine ne saçmalıyorsun ego yığını"
"Diyorum ki kesinlikle müzik yarışmasından sonra bana aşık olursun"
"Al işte.Ya sen ne tür bir şizofrendinde hayatta asla olmayacak şeyleri düşünebiliyorsun.Ego yığını ben ve sen.İmkansız kelimesi bile bu durum için hafif kalır"
Andaç tam ağzını açmış bir şey söyleyecekti ki o sırada nöbetçi öğrenci içeri girdi
"Hocam Andaç'ı ve Eda'yı müzik hocası çağrıyor"
"Tamam gidin"
Andaçla birlikte sıradan kalktık.Şaşırmıştım.Erdem Hoca normalde problem yaratıp bizi göndermezdi demek ki bugün iyi gününe denk gelmişiz keşke gelmeseydik.Bu provalardan bıktım ve artık gitmek istemiyorum.Ama mecburum inadımın ve hırsımın cezasını çekiyorum.Hak ettim bu da bana iyi bir ders olur
"Gelin çocuklar sizinle bir şey denemek istiyorum"
"Nedir hocam"
"Bildiğiniz üzere birlikte düet yapacaksınız Ben diyorum ki Andaç güzel bir şarkı söylerken romantik bir dans etseniz ve dramatik bir şey yapsanız.Hem diğer okullarda buna benzer birşey yapacaklarmış.Bizde yapıp kazanma şansımızı arttırabiliriz"
Şaka mı bu? Şaka dimi? Andaç ve ben Andaç'ın söylediği bir şarkıyl romantik bir şekilde dans etmek.Bu imkansız.Ben abimle bile davetlerde zorla dans eden bir insanken bir de bu ego yığınıyla duygulu bir şekilde hayatta dans etmem.Erkeklere zaten gıcık oluyorum.Andaç'a daha çok gıcık oluyorum.Kaldı ki onunla duygulu bir şekilde dans etmek.Bu imkansız.Zaten ben yitirmişim duygularımı.Hissetmiyorum.Birde gereksiz yere eziyet edemem kendime.Ve yine bu olaya çözüm olarak itiraz etme hakkımı kullanacağım.
"Hocam olmaz istemiyorum"
"Eda zaten sana fikrini sormadım.Ayrıca sadece deneyeceğiz"
"Off peki"
Ama tabi ki Andaç ve onun her saniye büyüyen egosu durur mu?Tabi ki hayır.Kulağıma doğru yaklaştı ve beni sinir edecek şeyler fısıldadı
"Niye itiraz ettin ki? Biliyorum yakışıklıyım ve sen bu yakışıklıyla dans ederken fazla heyecandan bayılacağını düşünüp korkuyorsun ama korkma ben seni tutarım"
"Senden etkilenmek öyle mi. Bana bak ego yığını beni sadece kendinden soğutuyorsun ve seni itici buluyorum.Ve inan ben itici bulduğum insanlara genelde yumruğumla karşılık veririm ama korkma çok acıtmam"
Söylediklerim üzerine Andaç bir şey demedi ve birlikte sahneye çıktık.Andaç hocayla birlikte şarkıyı seçti ve mikrofonu takıldı.Daha sonra yanıma geldi.Sahnenin tam ortasında durduk.O ellerini belimin biraz altına koydu bende mecburen kollarımı boynuna doladım.Ve şarkının tanıdık melodisi kulaklarımda yankılandı.Hayır bu şarkı olmak zorundamıydı?Kenan Doğulu-En kıymetlim ve Andaç şarkıyı söylemeye başladı.
"Bakma öyle kırgın kırgın"
"Yüreğim zaten perperişan"
"Durma öyle yorgun yorgun"
"Gücüm tükenme sınırında"