බැහැගෙන යන මලානික ඉර එලිය නිසසලව රැලි ගහන වැව් දිය සිපගද්දි නිහඩ මූසල පරිසරය දෙවනත් වෙන්න ඇහෙන විලාප හඩත් එක්ක බොරලු පොලවෙ නිසොල්මනේ වැටිලා ඉන්න එක අහිංසක පුංචි සූරියකාන්ත මලක ඇස් අගින් වේදනාව පුපුරු ගහන කදුලු බිංදු ගලාගෙන ගියා.
අදුරු කාමරයක් ඇතුලෙ අතක් පයක්වත් හොල්ලන්නෙ නැතුව ඔහේ වැටිලා ඉන්න ඒ සූරියකාන්ත මලේ අයිතිකාරයා එයාට ඉහලින් වේගෙන් කැරකෙන ෆෑන් එක දිහා ඇහිපිල්ලමක්වත් නොගහා බලාගෙන හිටියා.
මතක ඇති කාලෙකින් කවමදාකවත් ඇස් වලින් වැටෙන කදුලකින් කම්මුල් නොතෙමෙව්ව හයිය හිතක් අතොරක් නැතුව ගලාගෙන යන කදුලු මැද්දෙම සුදු මැලි උන නිසල සිරුරක් බදාගෙන කෑ ගගහා ඇඩුවා...
මීක් සද්දයක්වත් නැති වීදුරු කටු විසිරුණ සාලයක් මැද්දෙ හැල හොල්මනක් නැතුව වැටිලා ඉන්න පුංචි කොල්ලගෙ කම්මුලට හිර උන සුදු පබලුව තෙත් කරගෙන පියවිලා තියන ඒ ඇස් වලින් කදුලු ගලාගෙන ගියා.
දයිවය මේ තරම් නපුරුද.....එක්කෙනෙක්ටවත් සැනසීමක් දෙන්න බැරි තරම්ම නපුරුද ??
" පොඩී......"
" හිච්චියෝ "
" විසල් පුතේ "
" හාමු මහත්තයා "
තැන් හතරක උනත් එකම වෙලාවේ හතර දෙනාගෙම ලගට හතර දෙනෙක් දුවගෙන ආවා...
දොර ඇරගෙන ආපු සහස් බිම විසිරිලා තියන වීදුරු කටු ගොඩ මැද්දෙ වැටිලා උන්න සකුල්ව වඩාගත්තා.
බිම ඇදගෙන වැටුණ අශස් ලගට දුවන් ආපු යුගාන් බොරලු ගොඩේ දණගහගෙනම අශස්ව වඩාගත්තා.
වේගෙන් ආපු කාර් එකකින් බැස්ස නිරාශා මැණිකේ පපුව පැලෙන තරම් අඩන විසල්ව අඩ අඩම බදාගත්තා.
ලොක් කරලා තිබ්බ දොර ඇරගෙන කාමරේට දුවන් ආපු නිල් කොල ඇස් දෙකක් ආරුල්ගෙ අතක් හයියෙන් මිරිකගත්තා.
" එක බත් කටක්.....අනේ ජේව්....එක බත් කටක් කමු "
" ඔහොම ඉන්න එපා දෙයියනේ මගෙ පපුව රිදෙනවා ජේව්.....කන්න බැරි නම් මං දිහා බලලා එක වචනයක් කතා කරපන් "
YOU ARE READING
♥🍓 _Strawberry_ 🍓♥ ( TK Non Fic )
Non-Fiction" අහලා තියනවද අශස්....තෝඩු තෑගි දෙන්නෙ උරුමක්කාරයො උනාට මල් තෑගි දෙන්නෙ හිමිකාරයෝ කියලා.... " ආරුල් අයියාගෙ වචන වලට මගෙ බඩේ සමනල්ලු පියාඹනවා වගේ දැනෙනවා....එයාගෙ ආදරේ මේ විදිහට දෙනෙද්දි මට බයයි මාව පුපුරයි කියලා.... " මිනිස්සු ආදරේටම විතරක් නෙමෙයි අ...
