𝐴𝑣𝑢𝑘𝑎𝑡 𝐻𝑎𝑛𝚤𝑚

2.3

Aşkımı merak eden gençler alın size aşkım. Nasıl ama şu andama bakın. Tamam fazla uzatmadan bölme geçelim değilmi.

Asla vazgeçme! Unutma ki anahtarlıktaki son anahtar, her zaman kapıyı açan anahtardır.

Paulo Coelho

Yazardan

Beyza hamım çok mutsuzdu kızı ona her mesafeli baktığında kahroluyordu bir neden olmadan kızını arayamaması ona çok batıyordu.

Kızıydı aşkım onun istediğinde arayıp istediğinde yanına gide bilmek varken o hep nedenler aramaya çalışıyordu ve bu durumdan bıkmıştı yeterdi artık oturduğu yerden kaltı aşkım onun kızıydı ve bunu bilmeye hakı vardı ayrıca böyle düşünen sadece oda değildi küçük oğlu Kaan da böle düşünüyordu onun için hemen kaanı aradı "efendim anne?" diye açan oğluyla gülümsedi "oğlum aşkım ablanın çalıştığı büronun önünde buluşalım nedenini ozaman öğrenirsin ama sadece sen tamam mı?" dediğinde Kaan annesini onaylayıp arkadaşlarının yanından ayrıldı.

Büronun önünde buluşunca Beyza hanım her şeyi kaana anlatmıştı Kaan ise babasının onayı olmadan söylemek istemiyordu ama oda bıkmıştı ablasıyla konuşmak onunla vakit geçirmek istiyordu. İçeri girince aşkımın odasının önüne durdular yan tarafta iki genç vardı Beyza hanım onlara yaklaştı ve aşkımı sordu konuşan ise Batı oldu "aşkım abla şu anda yok ama birazdan gelir siz şurda oturun" diyerek masanın önündeki iki sandalye'ye gösterdi.

Bir süre sonra Aleyna ile batı tekrar konuşmaya başladı. "Batı bu yeni olay aşkım ablayı zorlayacak gibi" diyen aleynayla Beyza hanım dikat kesildi tabi kaanda "adam çok güçlü diyorlar hatta duyduğuma göre kötü şeylerede bulaşmış" diyen batıyla aleynanı gözleri açılmıştı. Beyza hanım ile kaanın içindede korku baş göstermişti.

"Mafyamı diyorsun" demişti batı ise başıyla onaylamıştı sonra gülerek tekrar konuştu "ama bence birşey olmaz Aşkım abla çok güçlü büroda duyduğuma göre bir davasında çok büyük bir olay olmuş aşkım ablayı mermi yağmuruna tutmuşlar" dediğinde üç kişiden bir "ne!" nidası dökülmüştü.

Batı üçünede şaşkınca bakarken kaşları çatıldı "bilmiyormuydunuz haberlerede çıktı kolunda sıyrıkla kurtulmuş" diyerek açıklama yapmıştı. Beyza hanım ne diyeceğini bilemiyordu ortam sesizleşmişti.

Bu sessizliği topuklu ayakkabı sesi bozmuştu herkes sesin geldiği yöne bakınca aşkımı gördüler. Aşkım karakoldan çıkar çıkmaz büraya gelmişti karşısında gördüğü Beyza hanım ile

Kaan'la

şaşırmıştı beklemiyordu.

Ama sorgulamadan "Beyza hanım hoş gelmişsiniz" dedi ve odasını göstererek Beyza hanımın önden ilerlemesini sağladı sonra batıya dönereke "bir meyve suyu, bir Türk kahvesi şekersiz birde nescafe getirirmisin" diyerek odasına girdi.

Masasının önündeki koltuklara oturmuş Beyza hanım ile Kaan görünce oda kendi sandalyesine oturdu. "Sizi dinliyorum belliki birşey söyliyeceksiniz." dediğinde Beyza hanım önce kafasında herşeyi toparladı sonra aşkıma döndü önündeki bu güçlü kadın onun kızıydı ve bunu artık saklamayacaktı yeterdi.

"Biz 2 hafta önce bir gerçek öğrendik öğrendiğimiz bu gerçekle yıkıldık eda kızımız aslında bizim kızımız değilmiş bunu öğrenince geçek kızımızı bulduk ama onunda bizi istemeyeceğini düşünerek hayatına yavaş yavaş girmeyi planlıyorduk ama o zaten bilmeden girmişti.. Aşkım sen bizim kızımızsın.. " derin bir sessizlik oluştu.

(Şey ben üvey kızın isminide unutmuş ola bilirim sorry)

Aşkım bunu biliyordu ama onların bunu söylemeye cesaret edeceğini düşünmemişti 'belkide diğerlerine haberi yoktur bundan' diyerek fikirde bulunmuştur olsalardı Beyza hanımı engeleyeceklerinden emindi.

"Beyza hanım ne söyleyeceğimi bilmiyorum ama bunu biliyorum zaten." ve yine bir sessizlik Beyza hanım bunu beklemiyordu kızı biliyordu ama gelipte onlara söylememişti. Aslında aynı şeyleri onlarda yapmıştı onu yargılamaya hakları yoktu aynı şeyi yapmaları onları sustururdu.

"Nasıl yani?" diye sordu Kaan nasıl öğrenmişti? onadamı mektup göndermişlerdi? Ne zamandan beri biliyordu? "Berk araştırmış benden habersiz bir hafta önce öğrendim bende" diyerek kaanın sorusunu cevaplamıştı ama bilmeden kaanın soramadıklarınıda cevaplamıştı.

"Peki bize bir şans verirmisin kızım?" beyza hanım korkuyordu, olumsuz bir cevaptan korkuyordu. "Bakın Beyza hanım ben bu yaşıma kadar ailesiz, annesiz, babasız büyüdüm ama merak etmeyin size şans veririm." diyerek lafını bitirdi onları gözlemlemişti iyi birileriydi bu aşkım için yeterdi tek sorun abilerin soğuk davranmasıydı buda aşkımın umrunda değildi.

Onur Aksoy

Yine kararğaha gidiyordum dosyalarla ilgilenip karargahı kontrol edecektim. Tabi aratıda merak etmiştim kaç gündür haber alınmıyordu ve bu beni korkutuyordu belki korkmamlıydım sonuçta Asker adamdı ama bu benim kardeşim olduğu gerçeğini değiştirmiyordu.

Hızla albayın kapısını çalarak içeri girdim karşımda Polat Boz vardı evet yanlış okumadınız Polat boz kendisi albaydı ve burdaki karargahtan dorumluydu o gün aşkımla Bozlara gittiğimizde o yoktu çünkü aratın timinin bulmaya çalışıyordu.

"Albayım haber varmı? Birşeyler buldunuzmu?" sesim normal çıkmıştı Allah'a şükürler olsun "henüz haber yok savcım" nasıl olmaz anlamıyorum o eşek kesin bir boklar yapmıştı yada diğer ihtimal esir alınmışlardı inşallah esir alınmamışlardır.

Derin bir nefes alıp yine albaya bakarak konuştum "peki bir habe-" lafımı bitirmeden odanın kapısı açıldı ve içeri bir er girdi "Komutanım kılıç timinin sinyaline ulaştık"

Evettt yeni bir bölümle selamlar artık iki haftada bir atmayı planlıyorum ve günüde pazar tabi atamadıysam bilin yetiştirememişimdir.

Arat?

Polat albay?

Onur?

Beyza hanım?

Batı?

Aleyna?

Umarım bölmü sevmişsinizdir.

Oy ve yorumları unutmayın lütfen.

Seviliyorsunuz:)