Medya:Dağhan
İnsan yalnızca sıkıntılarını hesaba katar; mutluluğunu hesaba katmaz
Dostovesky
Yazardan boz ailesi
Yine tüm aile toplanmış ve yine eda eksikti mutluydular ama yinede herkesin içinde bir burukluk vardı.
Caner o gün gelen mektubu hatırlayıp amcasına dönüp soru sordu "amca o gün gelen mektubu araştırdınmı yani doğrumu?" herkes yeni yeni hatırladı olayla ali beye döndü ali Bey ise kırgınlık ve üzüntüyle başını onaylar bir şekilde saladı.
O gün gelen mektubu araştırıp edanın söyledikleriyle birleştirip bir dna testi yapmıştı ve dün o testin raporu ali beye ulaşmıştı test pozitivdi.
Herkes Ali beyin onayıyla dönmüştü Beyza hanımın gözleri dolmuştu tek sevinen iseyine Caner olmuştu "bu demek oluyorkieda kuzenimiz değil oh be rahatladım o cadının bizim kuzenimiz olmadını anlamıştım zaten" demişti ama yine ali beye soru yöneltmişti "Peki amca bizim gerçek kuzenimiz kim?" Ali bey ve diğerleri bu soruyla duraklamıştı "bilmiyorum onu araştırıyoruz mektupta yetimhaneyi vermişti ordan araştırıyoruz" Caner başını sallayarak onaylamıştı.
Yazardan Aşkım
Aşkım sabah tüm işlerini halletmişti hatta berkin işlerinide halledip onun içinde izin almıştı.
Şu anda ise bulaşıkları yerleştiriyorlardı aşkım meraklı bir sesle soru sordu berke "acaba gerçek abin kim?" aşkımın meraklı sesine gülerek cevap verdi berk "bilmiyorum araştırmadım onu sadece abim oldunu biliyorum." dedi Berk buruk bir sesle okadar sene sonra abisi oldunu öğrenmişti.
Dünden beri gıram uyumamış kafasında konuşmalarını canlandırmıştı ve her seferinde aynı cevabı görüyordu "istemedim seni", "haberim vardı ama seni görmek gelmedi içimden" hiç istedini düşünmemişti hep istemediğiyle ilgiliydi ve bu her defasında berkin kalbisini kırıyordu.
Sonunda evden çıkmışlardı kafeye doğru gidiyorlardı berk ve aşkımda bir heycan vardı biri abisini görecek diğeri ise ne olucağıyla ilgili heycan yapmıştı.
Sonunda kafeye gelmeleriye içeri girmişlerdi bir anda ikiside durmuştu "berk abini tanıyorsun demi yani yüzünü gördünmü?" diye söyledi aşkım sonra etrafa baktı Berk ise hemen telefonunu açıp abisinin numarasını çaldırdı pencere tarafındaki bir masadan ses gelince oraya doğru ilerledi tanışma zamanıydı ve herşeyi öğrenme zamanıydı.
Masanın önünde durdular aşkım karşısınkadi adamın simasını tanımıştı ama nerde gördünü bir türlü hatırlıyamıyordu ama emindi bu adamı bir yerde görmüştü.
"Semih Coşkun?" diye sordu berk adam düşünceli halinden sıyrılıp masanın önünde dikilen gençlere baktı fark etmemişti geldiklerini "evet benim siz kimsiniz?" Berk birden konuşamamıştı aşkım bunu fark etmişti 'galiba buraya kadar' diye düşündü aşkım berkin konuşmayacağını bildinden kendisi cevapladı adamı "ben Aşkım Aksoy buda sizinle görüşmek isteyen kişi Berk Coşkun" adam duydu isimle kasıldı ama yinede ayağa kalarak cömertlik gösterdi ve aşkımlara oturmalarını söyleyerek beraber oturdular.
