Orijinal Japonca Özeti:
Manga uyarlama serisi başlıyor!
Mevsim yaz. Kiyotaka ve diğerleri, dönem sonu sınavlarının üstesinden geldikten sonra, İleri Düzey Yetiştirme Lisesinin hazırladığı son derece lüks bir gemiyle 2 haftalık bir deniz gezisi kazan...
Yunan mitolojisi insani zaaflarla bolca ilgilenir. Hikayelerinin çoğu nefret ve kıskançlık içerir. "İkarus'un Kanatları"nı hiç duydunuz mu? İzin verin özetleyeyim. Uzun zaman önce, antik Yunanistan'da Daedalus adında büyük bir mucit yaşarmış. Daedalus, Kral Minos tarafından canavar Minotor'u hapsedeceği büyük bir labirent inşa etmesi için görevlendirilmiş. Ancak Kral Minos çok geçmeden Daedalus'u yüzüstü bırakır ve oğlu İkarus'la birlikte ikisini bir kuleye hapseder.
Hapishaneden kaçabilmek için Daedalus birçok kuşun tüylerini bir araya getirerek büyük bir çift kanat yapar. Büyük tüyleri iplikle, küçük tüyleri ise balmumuyla birleştirir. Kanatlar tamamlandığında ve özgürlüğe uçma zamanı geldiğinde, Daedalus, İkarus'a bir uyarıda bulundu.
"Eğer çok yükseğe uçarsan, güneş kanatları bir arada tutan balmumunu eritecektir. Dikkatli ol." Bu uyarıyı aklından çıkarmayan İkarus, babasıyla birlikte kuleden atladı. Birlikte özgürlüklerini kazandılar. Ancak özgürlük tehlikeli bir şey olabilir ve insanın kendini kaybetmesine neden olabilir. Önünde böylesine sınırsız bir özgürlük varken, İkarus kendini kaptırmaya başladı. Belki de böylesine acı verici kısıtlamalardan kurtulduktan sonra bu kaçınılmazdı.
İkarus, mutluluk içinde, babasının uyarısını unuttu ve daha da yükseğe uçtu. Güneş, babasının yaptığı sahte melek kanatlarını yaktı ve göz açıp kapayıncaya kadar balmumu eridi. Sonunda, sahte kanatlar tamamen yandı. İkarus denize düştü ve öldü. İkarus özgürlüğünü kazanmak için gökyüzüne atlayan cesur bir genç adam mıydı? Yoksa yeteneklerini abartan ve güneşe ulaşabileceğine inanan kibirli bir aptal mıydı? Belki de babası Daedalus dışında hiç kimse bunun cevabını bilemeyecek.
Nedense, genç bir çocuğun önünde dururken aklıma İkarus'un kanatları geldi. Son birkaç ayın getirdiklerini göz önünde bulundurduğumda, bu benzetmeyi sadece İkarus'a benzediği için yaptığımı söyleyebilirdim. Ancak iki çocuğun temelde birbirinden farklı olduğunu hemen fark ettim. Bu çocuk İkarus'un ne cesaretine ne de kibrine sahipti.
Bir köşeye sıkıştırılmıştım. Bunu yapmaktan başka seçeneğim yoktu.
Bununla başa çıkmak için gerekli yollardan yoksun olduğum için, bu çocuğun ilahi gazabına uğramaktan başka çarem yoktu. Bu çocuğun sessiz öfkesini kendime çevirmek için sert davranmaktan başka çarem yoktu. Zarlar bir kez atıldıktan sonra geri döndürülemez. Kumar çoktan başlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
