မွ်န္ဟြမ္းေတာင္ရဲ႕ေတာင္ေျခမွာရွိသည့္စီရင္စုၿမိဳ႕ငယ္ေလးအတြင္းမွာရွိသည့္အဆင့္ျမင့္တည္းခိုခန္းတစ္ခု၌စကားေျပာသံေတြျဖင့္ဆူညံပြတ္ေလာရိုက္ေနကာထိုအသံေတြနဲ႕ဆန့္က်င့္ဘက္ျဖစ္ကာဒုတိယထပ္ကသီးသန့္ခန္းတစ္ခုအတြင္းမွာရွိေနေသာ၅ႏွစ္အ႐ြယ္ခေလးေလးမွာေတာ့တည္ညိမ္စြာထိုင္ေနကာသူ႕ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့မွ်န္ဟြမ္းေတာင္ေပၚကိုသာၾကည့္ေနကာသူ႕ကိုျပန္လာေခၚမည့္ဟုေျပာထားခဲ့သည့္ၾကင့္ႀကံသူလူငယ္ေလးကိုေစာင့္ဆိုင္းေနခဲ့ေလသည္။
ခေလးငယ္ရဲ႕မ်က္ႏွာကတည္ညိမ္ေနေပေသာ္လည္းသူ႕ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကေတာ့ၾကင့္ႀကံသူလူငယ္ေလးကသူ႕ရဲ႕စကားအတိုင္းသူ႕ကိုျပန္လာမေခၚမည္ကိုစိုးရိန္ေၾကာင္းၾကေနဟန္ကအထင္းသာေပၚလြင္ေနေလသည္။
ရွန္မင္႐ုံယြမ္သက္ျပင္းကိုခပ္ေလးေလးခ်လိဳက္ကာသူ႕ရဲ႕သည္းခံေစာင့္ဆိုင္းသည့္အခ်ိန္ကကုန္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ထိုင္ေနရာမွထလိုက္ကာတည္းခိုခန္းကေနထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
တည္းခိုခန္းမွထြက္လာၿပီးေနာက္ေၾကာက္စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ကာေတာင္ေျခ၌ရွိသည့္ေလွကားထစ္ေတြအတိုင္းေတာင္ေပၚတက္လာခဲ့လိုက္သည္။
ပတ္ဝန္းက်င္း၌သူမသိသည့္ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြကအလင္းေတြကိုထုတ္လႊတ္ေပးေနခဲ့သည့္အတြက္ပတ္ဝန္းက်င္ကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရေနေလသည္။
ေတာင္ေပၚကိုထိုလမ္းအတိုင္းတက္လာခဲ့ကာနာရီဝက္ေလာက္လွည္ကားရွည္ႀကီးေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေနာက္သူ႕ပတ္ဝန္းက်င္ကမီးအလင္းေရာင္ေတြကေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရတာမလို႔ရွန္မင္႐ုံယြမ္ထိတ္လန့္သြားရကာလကြယ္ညျဖစ္သည့္အတြက္လရဲ႕အလင္းေရာင္ကိုလည္းအပူအညီမရနိုင္ေတာ့သည့္အတြက္ရွန္မင္႐ုံယြမ္ရဲ႕ရင္ထဲရွိစိုးထိတ္ေၾကာက္လန့္ေနသည့္ခံစားခ်က္ကပိုပိုျမင့္တက္လာကာသူ႕ရဲ႕ေသးငယ္တဲ့ႏွခမ္းေလးေတြကမဲ့ရႈံ႕လာကာမ်က္လုံးဝိုင္းႀကီးေတြကမ်က္ရည္ေလးေတြျပည့္လွ်ံလာကာ
အားတင္းကာစုစည္းထားသည့္သူ႕ရဲ႕သတၱိေတြကကုန္ဆုံးသြားေၾကာင္းကိုပါးျပင္အိအိႀကီးေတြေပၚစီးက်ကာေျမျပင္ေပၚက်ဆင္းသြားေသာမ်က္ရည္စေတြကအတည္ျပဳေပးေနခဲ့ကာ
