လန်ချင်ရဲ့အကြည့်တွေကသူ့လက်နဲ့ခြေထောက်ကကြိုးတွေထံရောက်ရှိသွားကာစိတ်စွမ်းအားကိုအသုံးပြုကာဖယ်ရှားရန်ကြိုးစားသော်လည်းလုံးဝမရပေ
ထိုကြိုးမှာရှိတဲ့တံဆိပ်ကိုကြည့်မိတော့သူ့ဖခင်ရဲ့အမှတ်အသားပါနေသည့်အတွက်လန်ချင်မျက်မှောင်ရေးရေးကြုံ့လိုက်မိသော်လည်းကြိုးထဲကိုစိတ်စွမ်းအားတွေထိုးထည့်ကာပိုင်ရှင်ပြောင်းရန်ကြိုးစားလိုက်သည်။
အချိန်သိပ်ကြာကြာမသုံးလိုက်ရပါဘဲကြိုးထဲကသူ့ဖခင်ဂျွန်နီရဲ့စိတ်စွမ်းအားတွေကသူ့ရဲ့စိတ်စွမ်းအားတွေရဲ့တွန်းထုတ်မှုနောက်မှာပျောက်ကွယ်သွားကာသူ့ရဲ့စည်းတံဆိပ်ကသာကြိုးထံမှာတွယ်ညိသွားလေသည်။
လန်ချင်ကြိုးကိုအလွယ်တကူဖယ်ရှားလိုက်သည်။
ကြိုးကိုဖယ်ပြီးလို့အချုပ်အနှောင်တွေမရှိတော့သည်နှင့်ထိုင်နေရာမှထကာမြေအောက်ခန်းထဲကထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
မြေအောက်ခန်းလမ်းရဲ့အဆုံးကိုရောက်တော့လန်ချန်သတိအနည်းငယ်ကပ်လိုက်ကာတံခါးကိုဖြည်းညင်းစွာတွန်းဖွင့်လိုက်ပင်မယ့်အပြင်မှာစောင့်နေတဲ့ဇာ့ဂ်အုပ်ကြီးကိုတွေ့လိုက်ရတာမလို့ဆက်ပြီးဖုံးကွယ်မနေတော့ဘဲတံခါးကိုဖွင့်လိုက်ကာအပြင်ကိုထွက်လိုက်သည်။
"လန်ချန်မင်းကအင်ပါယာရဲ့ကွန်မန်ဒါတစ်ယောက်လုပ်နေပြီးအတော်ကိုမိုက်ရူးရဲဆန်တာပဲ!...မင်းကအရမ်းစိတ်ပျက်ဖို့ကောင်းတဲ့အမပဲ!"
ဂျွန်နီကသူ့ရဲ့ချုပ်နှောင်မှုကြိုးကိုအတင်းအကျပ်သခင်လွှဲးပြောင်းကာလွတ်လာသည့်သားဖြစ်သူကိုကြည့်ကာမျက်မှောင်ကြုံ့ကာအလိုမကျစွာဆူပူလိုက်သည်။
သားဖြစ်သူရဲ့လုပ်ရပ်ကြောင့်လန်ချန်ရဲ့မိခင်ဇာ့ဂ်အမယွမ်မှာလည်းမျက်စိပျက်မျက်နှာပျက်ဖြင့်ဖြစ်နေရကာဂျွန်နီရဲ့တခြားသောဇာ့ဂ်အမတွေကတော့သူတို့ထက်အမြဲမျက်နှာသာပေးခံရသည့်သူတွေကအခုလိုအခြေအနေမျိုးကိုကြုံတွေ့နေရသည့်အတွက်စိတ်ထဲပျော်ရွှင်မိသွားကာအပြုံးတွေကထိန်းမနိုင်သိမ်းမရပေါ်လာသော်လည်းပြန်လည်ထိမ်းသိမ်းကာသူတို့ရဲ့သခင်ကိုနှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။
