"အြန္း....ကြၽန္ေတာ္ဆႏၵကလည္းကိုကို႔ဆႏၵနဲ႕တထပ္တည္းပါပဲဒါေပမယ့္ကိုကိုရယ္ပတ္ဝန္းက်င္ကကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဘယ္လိုလုပ္လက္ခံမွာလဲ...ကြၽန္ေတာ္ကကိစၥမရွိပင္မယ့္ကိုကိုကၿမိဳ႕စားမင္းတစ္ေယာက္ေလ
တခုခုဆိုကိုကိုကပိုၿပီးအထိအခိုက္မ်ားမွာ"
ေစာဒီပသူ႕အတြက္ေတြးေပးေနသူေလးကိုျမတ္နိုးစြာနမ္းရွိုက္လိုက္ကာေခါင္းမာစြာေျပာလိုက္သည္။
"ကိုယ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူးကိုယ့္အတြက္အရာရာအားလုံးထက္ခေလးငယ္ကပိုအေရးႀကီးတယ္ဒီလကုန္ရင္ကိုယ္ခေလးငယ္ကိုဦးေလးဆီမွာလာေရာက္ေတာင္းရမ္းလက္ထပ္ယူမယ္"
"ဟုတ္...ဒါေပမယ့္အေဖတို႔ကသေဘာမတူရင္ေရာဟင္...ကိုကို?"
"ကိုယ္ခေလးငယ္ကိုခိုးေျပးမွာေပါ့"
"အင္းပါ...ကြၽန္ေတာ္ကိုကို႔ကိုအဲ့ေန႕က်ရင္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
"အြန္း...ကိုယ္ေသခ်ာေပါက္လာခဲ့မယ္ကိုယ့္ခေလးေလးကအေခ်ာဆုံးျဖစ္ေအာင္ျပင္ဆင္ထားေနာ္"
"ဟုတ္...ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ကိုကို...အိမ္ကိုဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားမယ္ဆိုၿပီးလိမ္ခဲ့တာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာလာရွာလို႔မေတြ႕ရင္ျပႆနာတက္သြားနိုင္တယ္"
ေစာဒီပတြန့္ဆုတ္စြာျဖင့္ခေလးငယ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေသာ္ျငားခေလးငယ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲကာမ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ထပ္ေနပါအုံးလားခေလးငယ္ရယ္....အခုမွေရာက္တာကိုကိုယ္ခေလးကိုအလြမ္းမေျပေသးဘူးေလ"
"ကိုကိုကလည္းလိမၼာပါတယ္...လကုန္ဖို႔သိပ္မွမလိုေတာ့တာကို..ခဏေလာက္သည္းခံေစာင့္လိုက္ေပါ့ေနာ္...အခုေတာ့သြားမွရေတာ့မယ္ေလကိုကိုရဲ႕"
"အင္းပါ..ဒါဆိုဂ႐ုစိုက္သြားအုံးေနာ္ခေလး"
"ဟုတ္"
ပိုင္ခန့္ကားေပၚမွဆင္းၿပီးေနာက္႐ြာထဲျပန္ဝင္လာခဲ့ကာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုလာခဲ့လိုက္သည္။
ေစာဒီပကေတာ့ခေလးငယ္ျပန္သြားၿပီးေနာက္ကားကိုလွည့္ကာျပန္ရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္းလူတစ္ေယာက္ကခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ျဖင့္ေတာထဲဝင္သြားသည္ကိုအရိပ္အေယာင္မွ်ျမင္လိုက္ရတာမလို႔မ်က္ေမွာင္ႀကဳံ႕လိုက္ကာကားေပၚကဆင္းကာထိုလူေနာက္ကိုေျပးလိုက္သြားလိုက္သည္။
