LOST AND FOUND

CHAPTER 16

Kira's POV

Napatingin na lang ako kay Nate habang ginagamot ang maliit na sugat sa kamay niya. He insisted na siya na lang gumamot kaya hindi na ako kumontra pa.

"I thought you're tired..." Biglang saad ko nalang. Hindi niya ako nilingon at pinagpatuloy ang ginagawa.

"Why you always came when i needed you? Dalawang beses mo na akong pinagtanggol sa lalaking 'yon..." Natigilan naman siya at napatingin sa'kin.

"Remember when we were in college? Yung sa garden? That was the first time..."

"And now, this is the second time."

"Ewan ko...."

"Parang may sariling utak ang mga paa ko at pilit akong dinala sa'yo." Tugon niya dahilan para matigilan ako. Napaiwas ako ng tingin at inagaw ang hawak niyang cotton at dahan dahang ginamot ang sugat sa kamay niya.

"Does it mean..."

"You're not mad at me anymore?" Tanong ko at sandaling napatingin sa kanya. Napatitig lang siya sa mga mata ko ng biglang tumunog ang phone niya. Napatigil ako sa pag gamot at kinuha niya ang phone sa bulsa niya.

"It's Leeya." Pilit akong napangiti at napatango.

"Yeah. You should answer it." Napatayo siya at sandaling nag tungo sa veranda.

Nate's POV

"Hey? I've been calling you since yesterday you're not picking up. How are you? Are you okay?" Agad 'kong bungad kay Leeya. Natahimik lang siya ng ilang segundo sa kabilang linya.

"Is there something wrong, liebling?"

"N'Nate?" Hinintay ko lang ang sasabihin niya.

"I'm..."

"P'Pregnant." Tila natigilan na lang ako at hindi makapag salita ng ilang segundo sa narinig, sinusubukang ipasok sa utak ang sinabi niya.

"Y'You're...."

"You're what?"

"I'm pregnant, Nate and i-"

"Hello?" Napatingin na lang ako sa screen ng phone ko ng maputol ang tawag. I tried to call her again pero unattended na. Napalingon na lang ako kay Kira na nakatingin na rin sa'kin ngayon.

Hindi ko alam kung ano ba ang dapat 'kong maramdaman sa mga oras na'to. Hindi ko ma process sa utak ko ang sinabi ni Leeya. But she's pregnant right? So i'm really going to be a dad? Am i supposed to be happy kasi magiging dad na ako? Or no, 'cause i'm not yet prepared, i guess? But how about Kira? I'm slowly accepting her again in my life, hindi man as a lover pero unti-unti ko ng natatanggap na parte pa rin siya ng buhay ko. I'm slowly getting used to her again.

Napangiti lang si Kira sa'kin. Napalakad na lang ako palapit sa kanya.

"So how's Leeya?" Nakangiti niyang tanong.

"Does she plan to follow you here?"

"Or hindi pa tapos yung shoot nila?"

"You know what? I could reco-"

"She's pregnant..." Putol ko sa sasabihin niya. Natigilan siya at dahan dahang nawala ang mga ngiti sa labi niya.

"Leeya is pregnant, Kira. I'm going to be a...."

"Dad." Kita ko ang pamumuo ng luha sa mga mata niya. Akmang lalapitan ko siya ng mapaatras siya.

"W'Wow. Congrats then..." Saad niya kasabay ng pag tulo ng mga luha sa mata niya.